ένα τρισδιάστατο βιβλίο, εικονογράφηση: John Patience, εκδόσεις: Ρέκος, Θεσσαλονίκη.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρονται τα εξής: «η γοητευτική εικονογράφηση από αυτό το πολύ αγαπημένο κείμενο, θα ευχαριστήσει και τα παιδιά και τους γονείς, καθώς θα μοιράζονται σε οικογενειακή ατμόσφαιρα τις χαρές της Πρωτοχρονιάς.»
Είναι από εκείνα τα σπάνια ή καλύτερα τα λίγα βιβλία που κυκλοφορούν στα βιβλιοπωλεία και είναι τρισδιάστατα. Το γεγονός αυτό προφανώς «μαγεύει» μικρούς και μεγάλους. Οι λεπτομέρειες σε κάθε εικόνα είναι εντυπωσιακές και πραγματικά ως αναγνώστης αισθάνεσαι σαν να συμμετέχεις κι εσύ στο σπίτι ή στους εξωτερικούς χώρους, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία. Πραγματικά, μοιάζει σαν να βρίσκεσαι κάπου εκεί κοντά και να παρακολουθείς τα δρώμενα, δηλαδή όλα όσα συμβαίνουν.
Η ιστορία για τι άλλο θα μπορούσε να μας μιλήσει, παρά για την καλύτερη, ίσως και την πιο μαγική από όλες τις στιγμές των Χριστουγέννων, την στιγμή που ο Άγιος Βασίλης μοιράζει τα δώρα και που συνήθως τα περισσότερα παιδάκια εκείνη την ώρα κοιμούνται…
Διαβάζοντας αυτό το παραμύθι μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μας σχετικά με τις κρεμασμένες κάλτσες στο τζάκι … Πόσο πίσω στο χρόνο άραγε πηγαίνει αυτή η παράδοση; Σίγουρα πολύ πίσω. Ο νους μας λοιπόν, ταξίδεψε πίσω στα παλιά χρόνια που όλα ήταν πιο απλά και δεν ήταν απαραίτητα τα πολύ μεγάλα ή φανταχτερά δώρα που συνηθίζουμε να προσφέρουμε σήμερα εμείς οι νεότερες γενιές κατά την περίοδο αυτή. Τα παιδιά τα παλαιότερα χρόνια ήταν συνηθισμένα στο να λαμβάνουν μικρά δώρα, τόσο μικρά που να χωρούν μέσα σε μια κάλτσα… μια κουκλίτσα συνήθως χειροποίητη για τα κορίτσια ή ένα ξύλινο ανθρωπάκι κι αυτό χειροποίητο για τ’ αγόρια ή μία φυσαρμόνικα ή κάτι τέτοιο. Οπωσδήποτε, τα δώρα αυτά δεν ήταν ακριβά όπως τα δώρα που προσφέρουμε σήμερα στα παιδιά.
Οι συνήθειες, λοιπόν, από τότε έχουν αλλάξει, και τα παιδιά τα ίδια είναι συνηθισμένα στο να ζητούν πιο εντυπωσιακά δώρα, πιο μεγάλα και ως εκ τούτου πιο ακριβά. Όμως, αυτό που ίσως θα έπρεπε να κρατήσουμε από αυτές τις ημέρες των γιορτών, είναι ότι την μεγαλύτερη αξία την έχουν τα μικρά πραγματάκια και η χειρονομία της προσφοράς, του να προσφέρουμε και να μας προσφέρουν. Όχι το δώρο αυτό καθ’ αυτό, το πόσο μεγάλο ή ακριβό είναι, αλλά η χειρονομία ότι μας θυμήθηκαν και μας δείχνουν ότι μας θυμήθηκαν προσφέροντάς μας κάτι που έχει συμβολική αξία. Ίσως, τελικά το ηθικό δίδαγμα πίσω από την ιστορία του Άη –Βασίλη να είναι ακριβώς αυτό: να παλέψει το παιδί για να είναι καλό και φρόνιμο για να πάρει το δώρο του, την ανταμοιβή του για την προσπάθειά του να είναι σωστό και τίμιο.
Είναι ένα παραμύθι που αξίζει να το ψάξετε και να το διαβάσετε μαζί με τα παιδιά σας αυτές τις ημέρες. Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση!
Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου