Οι επιπτώσεις της απιστίας

Η απιστία έχει επιπτώσεις κυρίως για το πρόσωπο που βρίσκεται έξω από τη νέα σχέση και βρίσκεται σε σχέση με το ένα από τα δύο εμπλεκόμενα στη σχέση άτομα. Σημαντικό ρόλο στη μελέτη της απιστίας παίζει ο τρόπος που ο ερωτικός σύντροφος αντιδρά σε συμπεριφορές που συνδέονται με την απιστία. Σύμφωνα με τους Rusbult (1983) υπάρχουν τέσσερις βασικοί τρόποι αντίδρασης ενός ερωτικού συντρόφου σε συμπεριφορές που προκαλούν μη ικανοποίηση από τη σχέση ή και κλονισμό ή επιθυμία για διάλυση της σχέσης. Οι τρόποι αντίδρασης αναφέρονται σε συμπεριφορές εξόδου, που σημαίνει εγκατάλειψη της σχέσης, συμπεριφορές εξωτερίκευσης, που σημαίνει συζήτηση των προβλημάτων με στόχο να λυθούν, συμπεριφορές παραμέλησης, που αφορά την απόσυρση του ατόμου από τη σχέση και συμπεριφορές αφοσίωσης, που αφορά την αναμονή ή προσδοκία για βελτίωση της σχέσης. 

Η απιστία έχει ολέθριες συνέπειες για την ερωτική σχέση. Συγκεκριμένα, στα πλαίσια της σχέσης καταστρέφεται η εμπιστοσύνη, η σύνδεση και τα επίπεδα της οικειότητας και της στενής σχέσης. Συχνά οι σύντροφοι δυσκολεύονται να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλον και μετά από μια απιστία δυσκολεύονται να συνέλθουν από τον πόνο και την απώλεια (Hertlein, Wetchler & Piercy, 2005). Οι ψυχολογικές επιπτώσεις της απιστίας συνήθως είναι εμφανείς και για τους δύο συντρόφους. Ο σύντροφος που έχει απατηθεί νιώθει θυμό και προδοσία για τον σύντροφό του και δεν μπορεί πλέον να τον εμπιστευθεί. 

Η απιστία πολλές φορές σημαίνει το τέλος της σχέσης, ακόμη και αν είναι γάμος. Πρόκειται για ένα σημαντικό λόγο που συχνά οδηγεί σε διάλυση της σχέσης ή δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την τρωτότητα της σχέσης. Η απιστία συνδέεται με ένα σύνολο χαρακτηριστικών που αφορούν τη σχέση και τους συντρόφους και αποτελούν βασικούς παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στην απιστία. Η απιστία συνήθως δεν οδηγεί από μόνη της στη διάλυση της σχέσης. Τις περισσότερες φορές η σχέση παρουσιάζει προβλήματα και η απιστία απλά είναι η αφορμή ή το αποκορύφωμα. Βέβαια, η απιστία θεωρείται ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει το άτομο με τη σχέση του.

Επιπλέον, το σεξ κατά την απιστία συνδέεται με αρνητικό τρόπο με πολλές πλευρές της ικανοποίησης από τη σχέση. Το άτομο που απιστεί βιώνει μικρή ικανοποίηση από τη σχέση του, μη ικανοποίηση των προσωπικών του αναγκών, ενώ νιώθει ότι ο σύντροφός του δεν τον αγαπά. Επίσης, η συχνότητα και η ποιότητα του σεξ με τον βασικό σύντροφο βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και απειλείται η διάρκεια της σχέσης (Thompson, 1983). Αρνητικά στοιχεία στα πλαίσια της σχέσης που μπορεί να προϋπάρχουν της απιστίας ή να προκύψουν είναι η ελλειμματική επικοινωνία, με λίγες θετικές και πιο πολλές αρνητικές αλληλεπιδράσεις (Allen et al., 2008).

Η απιστία θα μπορούσε να ειδωθεί ως μια μορφή απόδρασης ή αποφυγής, και μπορεί να αφορά άτομα που δεν θέλουν να έρθουν αντιμέτωπα με τις πηγές της καταπόνησης ή του ψυχικού πόνου που νιώθουν.

Βιβλιογραφία 

Allen, E. S., Rhoades, G. K., Stanley, S. M., Markman, H. J., Williams, T., Melton, J., & Clements, M. L. (2008). Premarital precursors of marital infidelity. Family Process, 47, 243-259.

Hertlein, K.M., Wetchler, J.L., & Piercy, F.P. (2005). Infidelity: An Overview. In F.P. Piercy, K.M. Hertlein & J.L. Wetchler (Eds.), Handbook of the Clinical Treatment of Infidelity (pp. 5- 16). USA: The Haworth Press.

Rusbult, C. E. (1983). A longitudinal test of the investment model: The development (and deterioration) of satisfaction and commitments in heterosexual involvements. Journal of Personality & Social Psychology, 45, 101-117.

Thompson, A. P. (1983). Extramarital sex: A review of the research literature. Journal of Sex Research, 19, 1-22.