Μπορεί να σου φαίνεται πολύ
απαισιόδοξη σαν σκέψη, αλλά κάποιες φορές μπορεί να είναι βοηθητική και να
μπορέσεις έτσι να πας παρακάτω… να ξεκολλήσεις από τελειωμένες ή ιδιαίτερα
προβληματικές καταστάσεις. Σταματά να επιμένεις σε ότι σε χαλάει, σε ότι σε
κρατά σε μια βαλτώδη κατάσταση και δεν σ’ αφήνει να προχωρήσεις…
Μήπως ήρθε ο καιρός να το πάρεις
απόφαση; Γιατί συνεχίζεις να παιδεύεσαι μέσα σε μια αμφίβολη κατάσταση; Μήπως
προσπαθείς περισσότερο από όσο πρέπει; Αφού δεν έγινε μάλλον δεν θα γίνει… Καλή
η αισιοδοξία και οι ελπίδες, όμως, για λίγο, όχι για πάντα. Η ελπίδα δεν θα σε
πάει παρακάτω, δεν θα σου δώσει ευτυχισμένες στιγμές… Καλή η αναμονή, αλλά όχι
για πολύ…
Μήπως έφτασε η στιγμή που θα
πρέπει επιτέλους να καταλάβεις ότι αυτό που δεν έγινε και μπορεί να είναι αυτό
στο οποίο έχεις επενδύσει αρκετά, έχεις χτίσει προσδοκίες και όνειρα τελικά δεν
πρόκειται να συμβεί; Μέχρι εκεί μπορούσε να φτάσει, δεν θα γίνει ποτέ, όπως το
είχες ονειρευτεί. Δεν έγινε… και ίσως δεν έπρεπε να γίνει… ίσως δεν ήταν να
γίνει… Μπορεί να μην μπορούσε να γίνει… Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, θυμήσου
ότι το αποτέλεσμα μετράει…
Δεν έγινε γιατί δεν έπρεπε να
γίνει… Ίσως για μια φορά στη ζωή σου θα ήταν καλό να μείνεις σε αυτό, να κάνεις
τη σκέψη αυτή την πραγματικότητά σου, την πιο αληθινή πεποίθησή σου κι αυτό θα σε
βοηθήσει να δεις τα πράγματα πιο καθαρά, πιο αντικειμενικά, λιγότερο
συναισθηματικά… Κάποιες φορές χρειάζεται… Όταν βλέπεις ότι για καιρό έχεις
μείνει σε μια κατάσταση που περισσότερο σου δημιουργεί αρνητικά παρά θετικά
συναισθήματα, που περισσότερο σου δίνει στεναχώρια και λύπη παρά σε γεμίζει και
σου δίνει στιγμές ευτυχίας, παρ’ το απόφαση ότι μάλλον δεν έπρεπε ή καλύτερα
δεν μπορούσε να γίνει…
Πάντως, το σίγουρο είναι ότι δεν
αξίζει να βάζεις τον εαυτό σου διαρκώς σε μια κατάσταση έντασης και αρνητικών
συναισθημάτων για κάτι που δεν προχωρά, που δεν είναι εδώ για σένα, που δεν
είναι όπως θα ήθελες να είναι (και μιλάμε για το πώς εσύ θα ήθελες να είναι,
όχι πώς ιδανικά θα ήθελες να είναι- έχει διαφορά). Ότι δεν έγινε, δεν έπρεπε να
γίνει ή τουλάχιστον δεν αξίζει να χαλιέσαι μέχρι να γίνει…
Πολύ ωραίο το κείμενό σας. Μόλις χώρησα ύστερα από 3μιση μήνες σχέση (σίγουρα όχι μεγάλο διάστημα) όμως η μόνη που πόνεσε τόσο. Ήλπισα πολλά και εναπόθεσα μεγάλες ελπίδες σε εκείνον τον άνθρωπο αλλά αποδείχτηκε πως υπήρχαν πάρα πολλά προβλήματα όσον αφορά εκείνον... Αλλιώς τον είχα φανταστεί κι αλλιώς ήταν. Τον ερωτεύτηκα παράφορα και για αυτό πόνεσε τόσο ο χωρισμός (εγώ τη ν τερμάτησα τη σχέση, συνειδητά πως δεν υπήρχε με τίποτα μέλλον). Το κείμενό σας μου θύμησε αυτό που ξεχνάω. Δεν ήταν για να γίνει! Όσο και χτυπιέμαι κάτω ''Μα γιατί;'' , συνειδητοποιώ πως δεν υπάρχει άλλη απάντηση από το δεν ήταν για να γίνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να ακούγεται σκληρό όταν κάποιος βρίσκεται μέσα στη σχέση και υπάρχει συναισθηματική εμπλοκή, αλλά καλύτερα τώρα που ήταν ακόμη νωρίς παρά αν είχατε επενδύσει πολύ περισσότερο χρόνο και συναίσθημα σε αυτή τη σχέση. Οι προσδοκίες μας, η εντύπωση που έχουμε και τα συναισθήματα που νιώθουμε μπορεί να αποτελέσουν μεγάλη παγίδα, μπορεί να δημιουργήσουν έναν παραμορφωτικό καθρέφτη, που μας δυσκολεύει να χρησιμοποιήσουμε τη λογική και να δούμε τον άλλο με βάση την πραγματικότητα. Όλα αυτά που νιώθετε είναι φυσιολογικά στο πλαίσιο του πένθους για αυτή τη σχέση, για αυτό τον άνθρωπο, όμως, πάντα υπάρχει ένα μάθημα που παίρνουμε και μας βοηθάει να προχωρήσουμε...
Διαγραφή