Το αντίθετο της εξάρτησης ή μήπως
είναι αρκετά τα κοινά που έχει με την εξάρτηση;
«Μπορώ να καταφέρω τα πάντα μόνος
μου».
Τι γίνεται όταν η πεποίθηση αυτή
δεν αποκαλύπτει δυναμισμό και ανεξαρτησία, αλλά αντίθετα, κρύβει άγχος και
αγωνία;
Πόσο σημαντικό είναι για κάποια
άτομα να αναπτύξουν την ικανότητα για επιτυχή αντιμετώπιση καταστάσεων;
Η αντεξάρτηση μπορεί να οδηγεί
στη διαμόρφωση μιας εικόνας ενός δυναμικού και αυτόνομου ατόμου, που στέκεται
στα πόδια του και ανταποκρίνεται επαρκώς στις διάφορες καταστάσεις που βιώνει.
Στο βάθος, υπάρχει έντονο άγχος
και ένας έντονος φόβος ότι η επίδοση δεν θα είναι ικανοποιητική και θα
αποδεχθεί ότι το άτομο δεν θα μπορέσει να τα καταφέρει και να ανταποκριθεί στις
απαιτήσεις. Έτσι, το άτομο πιέζει όλο και περισσότερο τον εαυτό του ώστε να
ξεπεραστούν οι δυσκολίες και να αποδείξει κυρίως στον εαυτό του ότι μπορεί να
πετύχει και μπορεί να δρα χωρίς εξαρτήσεις και υποστηρίγματα.
Το άτομο με τάσεις αντεξάρτησης
συνήθως εμφανίζει την τάση να υποτιμά τα επιτεύγματα και να υπερτονίζει τα λάθη
του. Θεωρεί ότι είναι ένας τρόπος ώστε να βελτιώνει τον εαυτό του και να
καταφέρνει να κάνει τα πάντα μόνο του. Συχνά, αναλαμβάνει νέες προκλήσεις και
έρχεται αντιμέτωπος με τους φόβους που έχει, ενώ νιώθει έντονη πίεση.
Δυσκολεύεται να στραφεί σε άλλους για συμβουλές ή καθοδήγηση, καθώς διαρκώς
θέλει να αποδείξει στον εαυτό του ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν. Όλο αυτό όμως περιλαμβάνει
έντονο άγχος και το φόβο ότι μπορεί να αποδειχθεί ότι δεν είναι και τόσο ικανό
να επιτύχει ή να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Τα συναισθήματα της εξάρτησης
μετατρέπονται στο αντίθετο και καλύπτονται από την έντονη τάση του ατόμου να
συμπεριφέρεται σαν να μην έχει ανάγκη από τη βοήθεια κανενός. Το άτομο κινείται
έχοντας ως βασικό στόχο το να μην νιώσει ότι είναι ευάλωτο και ότι έχει ανάγκη τους
άλλους ανθρώπους γύρω του.
Η αντεξάρτηση στο βάθος συνδέεται
με τις τάσεις εξάρτησης, τις οποίες το άτομο έχει προσπαθήσει να καλύψει
τελείως πηγαίνοντας στο άλλο άκρο. Έτσι, βρίσκεται σε μια διαρκή προσπάθεια να
μην νιώθει εξαρτημένο από κανέναν άνθρωπο και να στέκεται στα πόδια του.
Ωστόσο, δεν πρόκειται για μια σταθερή βάση, που χαρακτηρίζεται από ανεξαρτησία
και σιγουριά. Το άτομο νιώθει ότι οι ικανότητες και η ανεξαρτησία δεν είναι
πραγματικές και κάποια στιγμή η βάση θα καταρρεύσει.
Το πρώτο σημαντικό βήμα για να
ξεπεράσει το άτομο την αντεξάρτηση είναι να αποδεχθεί την ανάγκη που έχει για
εξάρτηση και ότι κάποιες φορές μπορεί να είναι ευάλωτο. Θα πρέπει, δηλαδή, να
αναγνωρίσει και να αποδεχθεί την αδύναμη και ανασφαλή πλευρά του εαυτού, να δει
και να συμβιβαστεί το πληγωμένο και ταλαιπωρημένο παιδί που κρύβει μέσα του.
Σταδιακά, θα μπορέσει το άτομο να στραφεί προς τους άλλους ανθρώπους, να τους εμπιστευτεί
και να στηρίζεται και σε αυτούς, εκτός από τον εαυτό του.
Young, J.E. & Klosko, J.S. (2011). Ανακαλύπτοντας
ξανά τη ζωή σας. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου