Στην ψυχαναλυτική προσέγγιση, η μεταβίβαση περιλαμβάνει τη μεταφορά σκέψεων, συναισθημάτων, συμπεριφορών και εμπειριών από τον ασθενή προς τον θεραπευτή. Πρόκειται για τη διαμόρφωση από τον ασθενή συμπεριφορών προς τον θεραπευτή που είναι ανάλογες με τις συμπεριφορές που είχε στο παρελθόν απέναντι σε σημαντικά πρόσωπα. Οπότε κατά τη διάρκεια της θεραπείας, οι ασθενείς επαναλαμβάνουν τις αλληλεπιδράσεις που είχαν με σημαντικά πρόσωπα στο παρελθόν.
Τα άτομα με βάση τον τύπο προσωπικότητας τον οποίο έχουν συμπεριφέρονται και με διαφορετικό τρόπο. Για παράδειγμα, οι στοματικοί τύποι προσωπικότητας δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για το εάν ‘δίνουν τροφή’ στον αναλυτή και κατά πόσο αυτός τους παρέχει αρκετά σε ανταπόδοση. Οι πρωκτικοί τύποι προσωπικότητας εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στο ποιος έχει τον έλεγχο των συνεδριών. Ενώ οι φαλλικοί τύποι προσπαθούν για το ποιος θα αναδειχτεί νικητής στις ανταγωνιστικές συγκρούσεις.
«Η ενθάρρυνση της μεταβίβασης ή η δημιουργία των συνθηκών που επιτρέπουν την ανάπτυξή της οδηγεί στην ανάπτυξη της νεύρωσης της μεταβίβασης. Εδώ είναι που οι ασθενείς ξεδιπλώνουν, χωρίς περιορισμούς, τις παλιές τους συγκρούσεις. Σε αυτήν τη φάση οι ασθενείς ντύνουν τις σημαντικότερες πτυχές της σχέσης τους με τον αναλυτή με τις επιθυμίες και τις ανησυχίες που είχαν στο παρελθόν.
Σκοπός τους δεν είναι πλέον να γίνουν καλά, μα να κερδίσουν από τον αναλυτή αυτά που στερήθηκαν στην παιδική τους ηλικία. Αντί να αναζητούν διέξοδο στις ανταγωνιστικές τους σχέσεις, μπορεί να επιζητούν να ευνουχίσουν τον αναλυτή, αντί να επιδιώκουν να μειώσουν την εξάρτησή τους από τους άλλους, μπορεί να προσπαθούν να κάνουν τον αναλυτή να ικανοποιήσει κάθε τους ανάγκη για εξάρτηση.
Το γεγονός ότι αυτές οι στάσεις διαμορφώνονται κατά τη διαδικασία της ψυχανάλυσης επιτρέπει στους ασθενείς και στους αναλυτές τους να δουν καλύτερα και να κατανοήσουν τις ενστικτώδεις και αμυντικές συνιστώσες της αρχικής νηπιακής σύγκρουσης. Επειδή ο ασθενής επενδύει συναισθηματικά στη σχέση αυτή, η αυξανόμενη κατανόηση έχει συναισθηματική αξία. Η αλλαγή συντελείται όταν το άτομο αποκτά ενόραση, όταν οι ασθενείς συνειδητοποιούν, τόσο σε διανοητικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο, τη φύση των συγκρούσεων και αισθάνονται ελεύθεροι, με βάση τις νέες αντιλήψεις τους για τον εαυτό τους και τον κόσμο, να ικανοποιήσουν τα ένστικτά τους με έναν ώριμο τρόπο, απελευθερωμένο από συγκρούσεις» (Cervone & Pervin, σελ. 186).
Πηγή:
Cervone & Pervin. Θεωρίες προσωπικότητας. Έρευνα και εφαρμογές. Gutenberg, 2013.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου