Στα δύσκολα δεν είναι κανείς
εκεί… δεν είναι κανείς πουθενά… και όσο κι αν ψάχνεις εκείνες τις γνώριμες
φιγούρες βλέπεις… δεν μπορείς να εντοπίσεις καμιά… Πού είναι άραγε; Πού πήγαν
όλοι εκείνοι που μέχρι χθες ήταν εδώ; Και αφού σκεφθείς και αναπολήσεις και
νοσταλγήσεις για λίγο… απορείς: έφυγαν ή τους έδιωξες; Έφυγαν ή ποτέ δεν ήταν
εδώ; Και τι ακριβώς σου πρόσφεραν όταν ήταν; Και τι θα μπορούσαν να σου
προσφέρουν τώρα; Και τι θα ήθελες να τους πεις; Και τι θα σου έλεγαν; Ίσως τίποτα…
η παρουσία μερικές φορές αρκεί… επιβεβαιώνει… καθησυχάζει… Στα δύσκολα δεν ήσουν εδώ… και ίσως ποτέ να μην ήσουν εδώ… και ίσως ποτέ να μην κατάλαβες τι από όλα ήταν δύσκολο… και τώρα μένω να αναρωτιέμαι… τι περιμένω; Τι προσδοκώ και γιατί; Θα φανεί πολύ πεσιμιστικό αν πω τίποτα, κανέναν, εδώ στο πουθενά…
Έμαθα, σκέφτηκα, προβληματίστηκα, παρέμεινα εδώ να περιμένω… ποιος άραγε θα είναι παρών; Κανείς; Είναι κανείς εδώ; Και τελικά που πήγαν όλοι; Μήπως τόσο καιρό πίστευα πώς είναι εδώ, αλλά ποτέ δεν ήταν; Και τώρα, που ήθελα απλά να μιλήσω… να ξεχαστώ… να ακούσω μια κουβέντα… κανείς δεν είναι εδώ…
Στα δύσκολα… κανείς δεν είναι
εδώ… και οι σχέσεις κρίνονται και δοκιμάζονται… και αξιολογούνται… κι εσύ
παραμένεις ένας αυστηρός κριτής που δεν ξεχνά και δεν προσδοκά πλέον… γιατί
ξέρεις… ότι κανείς δεν είναι εδώ… κανείς δεν μπορεί να απαλύνει όλα αυτά που
κατέκλυσαν βίαια και άξαφνα την ίδια σου την ύπαρξη… γιατί ξέρεις… ότι κανείς
δεν είναι εδώ… κανείς… κανείς…Ίσως να σε τρόμαζε αυτή η μοναξιά… ίσως να σ’ έκανε να απορείς… όμως, πέρασαν πολλές μέρες τώρα που αναρωτιέσαι… που πήγαν όλοι; Και γιατί ‘φύγαν και γιατί δεν γυρνούν; Να γυρίσουν που; Δεν υπάρχει επιστροφή…
Εκεί στα δύσκολα κανείς… μετά τα δύσκολα… όλα είναι τόσο διαφορετικά… ησυχία, παντού ησυχία… κανείς δεν είναι εδώ… αλλά τουλάχιστον υπάρχει μια ανακούφιση… μια ηρεμία… μια ήσυχη και γνώριμη ερημιά… εδώ χωρίς κανέναν, εδώ στο ίδιο γνώριμο μέρος, περιμένοντας τη ζωή… όπως κι αν είναι… με πολλές εκπλήξεις… αν και αυτό που θα σε εκπλήσσει πάντα πιο πολύ από όλα… θα είναι οι άνθρωποι… που μπορούν να φτάσουν… τι λόγια μπορούν να ξεστομίσουν… σε τι συμπεριφορές μπορεί να οδηγηθούν…
Εκεί στα δύσκολα… κατάλαβες ότι είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψεις τους ανθρώπους… να μάθεις τι σημαίνει άνθρωπος… να μάθεις τι σημαίνει ζωή… και ότι εκεί στα δύσκολα τίποτα δεν είναι δεδομένο… ούτε καν η παρουσία των ανθρώπων… ούτε καν η ουσία αυτών… και δεν μπορείς να σκεφθείς ότι έτσι είναι οι άνθρωποι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου