*Από Παπαδόπουλο Βαγγέλη, Κοινωνικό Λειτουργό
Μια μικρή φράση με τόσο δυνατό νόημα, σκέψου
πόσες φορές έχεις λαχταρήσει να κάνεις κάτι στη ζωή σου όσο μικρό ή μεγάλο
μπορεί να θεωρηθεί από τον καθένα μας και πριν καν προλάβουμε να το
επεξεργαστούμε λίγο στο μυαλό μας αμέσως μας κατακλύζει ο φόβος.
Γιατί μας συμβαίνει αυτό; Θα σου πω γιατί… ο λόγος
είναι ότι τα τελευταία χρόνια η κοινωνία μας έχει κάνει να φοβόμαστε να
δείξουμε αυτό που νιώθουμε, αυτό που σκεφτόμαστε ή απλά το κάτι διαφορετικό που
μας εκφράζει και μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα.
Ας αφήσω λοιπόν τα γενικά και ας μπω στο θέμα που σε
ενδιαφέρει περισσότερο και ποιο είναι αυτό; Ο φόβος που σε πλημμυρίζει
βλέποντας έναν άνθρωπο απέναντί σου, που ξέρεις από την πρώτη στιγμή ότι
εσείς οι δύο θα μπλέξετε άσχημα. Και ναι μιλάω για μία ερωτική συνάντηση που
μπορεί να είναι και το άλλο σου μισό, αν πιστεύεις βέβαια ότι αυτό είναι
αληθινό ή απλά ένας μύθος που έχουμε επινοήσει για δικαιολογήσουμε τη συμπεριφορά
μας αλλάζοντας συχνά ταίρι προσποιούμενοι ότι δεν ήταν το άλλο μας μισό.
Και αμέσως ξεκινάς να σκέφτεσαι, να κάνεις σενάρια στο
μυαλό σου, που τις περισσότερες φορές δεν έχουν καν νόημα. Είσαι τόσο ωραίος
για να σε κοιτάξει; Έχεις αυτό που μπορεί να ζητάει ο άλλος ή αν το έχεις
μπορείς εσύ να του το προσφέρεις; Και έτσι, λοιπόν, χωρίς καν να έχεις μιλήσει
μαζί του σε έχει κατακλύσει ο φόβος του άγνωστου κόσμου του άλλου.
Έχεις λοιπόν γεμίσει το μυαλό σου από άχρηστες σκέψεις
που δεν σου αφήνουν χώρο για οτιδήποτε όμορφο μπορεί να προκύψει από αυτή την
συνάντηση.
Βέβαια μπορεί να είσαι λίγο πιο τολμηρός και να το
προχωρήσεις, δηλαδή να γίνει η συνάντηση μεταξύ σας αλλά μην έχοντας το θάρρος
για να δείξεις κάποια συναισθήματά σου κινητοποιώντας και το άτομο απέναντί σου
όλο αυτό να καταλήξει στο καλάθι των απωθημένων.
Το χειρότερο είναι αυτό να το επαναλάβεις με το ίδιο
άτομο, ενώ το μόνο που χρειάζεται είναι δέκα δευτερόλεπτα θάρρους για πεις αυτό
που νιώθεις αλλάζοντας όχι μόνο τη δική σου ζωή αλλά και του άλλου. Έτσι
αναλώνεσαι μέσα στον χρόνο και περνάς τη ζωή σου με τόσο φόβο και ανασφάλεια
λες και δεν θέλεις με κάποιο περίεργο τρόπο να χαρείς το πιο όμορφο πράγμα που μπορεί
να συμβεί σε ένα άνθρωπο: τον έρωτα και την αγάπη.
Κλείνοντας, μην ξεχνάς "ότι εκεί που φοβάσαι να
πας μπορεί να υπάρχουν όλα όσα ψάχνεις"…
Παπαδόπουλος Βαγγέλης, Κοινωνικός Λειτουργός
papevag90@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου