«Ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος (ΝΕΚ), που έλαμψε κατά τη διάρκεια του 1970, είναι από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά κινήματα στην Ελλάδα του τέλους του Εικοστού αιώνα. Η παρούσα μελέτη σκοπό έχει να διευρύνει τους τρόπους ερμηνείας αυτού του αισθητικού φαινομένου, πέρα από την ιστορική- πολιτική ή την οικονομική- κοινωνική προσέγγιση. Επιλέγεται, έτσι, μια φιλοσοφική διερεύνηση στη βάση των εννοιών του θεσμικού λόγου και της αλήθειας.
Διερευνώνται οι βασικές παράμετροι του
εμπορικού- αφηγηματικού κινηματογράφου που προηγήθηκε ώστε να δειχθεί καλύτερα
η ρήξη που επέφερε ο ΝΕΚ και η συνεπαγόμενη αλλαγή αισθητικού επιστημολογικού
παραδείγματος. Η έρευνα εστιάζει στις προφανείς διαφορές με τους παλαιότερους
σκηνοθέτες αλλά και στην απομάκρυνση από τον ποιοτικό λεγόμενο κινηματογράφο. Η
παρουσίαση πτυχών του έργου κύριων εκπροσώπων του όπως ο Αγγελόπουλος, ο Θέος,
ο Παναγιωτόπουλος, κ.α. αναδεικνύει τη μορφική έκ-σταση που χαρακτηρίζει το
κίνημα και που βρίσκεται στη βάση της θεσμοθέτησής του και της ιδιάζουσας δίψας
του για αλήθεια» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου περιγράφεται ο παλαιός ελληνικός κινηματογράφος, με αναφορές στον Σακελλάριο και τον Δαλιανίδη. Επίσης, περιγράφει τον κινηματογράφο της ποιότητας, με αναφορές στον Βασίλη Γεωργιάδη, τον Νίκο Κούνδουρο, τον Τάκη Κανελλόπουλο και τον Μιχάλη Κακογιάννη και τον Αλέξη Δαμιανό. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου περιγράφεται ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Δήμος Θέος και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος.
«Ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος αδίκως θεωρείται ότι εξαντλείται με μονοδιάστατο τρόπο στο σημείο αντίθεσης μιας διαφωτιστικής τέχνης απέναντι σε μια πολιτική της καταπίεσης –ότι είναι δηλαδή μια πολιτικοποίηση της αισθητικής. Όπως συμβαίνει, σχεδόν πάντα, ένα αισθητικό κίνημα δεν είναι ποτέ εξατομικευμένο στη σχέση του με το εξωτερικό του περιβάλλον. Ένα αισθητικό κίνημα, και μάλιστα τέτοιας μεγάλης σημασίας, τοποθετείται εντός των αγώνων, που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του θεσμικού λόγου. Ο θεσμικός λόγος εντός του οποίου αναπτύσσεται η αγωνιστική του ΝΕΚ είναι ο εμπορικός- αφηγηματικός κινηματογράφος» (σελ. 147).
Πηγή:
Γεώργιος Αραμπατζής. 2024. Φιλοσοφία και κινηματογράφος. Θεσμικός λόγος και αλήθεια στον νέο ελληνικό κινηματογράφο. Εκδόσεις Παπαζήση.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου