Διαβάζοντας το βιβλίο: «Ο άνθρωπος για τον εαυτό του»

Έρευνα στην Ψυχολογία της Ηθικής

 

«Μια βασική πλευρά της σύγχυσης που επικρατεί στους ανθρώπους είναι σχετικά με τα ήθη. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει απομείνει εύκολη λεία στις δυνάμεις τόσο τις εσωτερικές του όσο και τις εξωτερικές, γιατί του λείπει η πίστη σε μια κάποια αρχή από την οποία θα έπρεπε να καθοδηγείται η ατομική του ζωή και η ζωή της κοινωνίας.

Στο ‘Ο άνθρωπος για τον εαυτό του’ ο δρ. Φρομ εξετάζει τις διάφορες μορφές δομής χαρακτήρα για να καταλήξει με την περιγραφή του παραγωγικού χαρακτήρα σαν το πρότυπο ηθικής συμπεριφοράς. Αποδείχνει επίσης ότι η ψυχολογία δεν μπορεί να διαχωριστεί  από τα προβλήματα της φιλοσοφίας και της ηθικής κι ότι βασική προϋπόθεση για την κατανόηση του ανθρώπου είναι η γνώση των αξιών και των ηθικών συγκρούσεων.

Αν ο άνθρωπος πρόκειται να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του στις αξίες, πρέπει να γνωρίζει τον εαυτό του και να υπάρχει για τον εαυτό του.

‘Ο άνθρωπος για τον εαυτό του’ δεν είναι ένα έργο που απευθύνεται μόνο σε λόγιους και επαγγελματίες, αλλά και στον καθένα που παίρνει τον εαυτό του σοβαρά και προτιμάει, αντί για τις έτοιμες συνταγές ευτυχίας, το σκληρό έργο να σκέφτεται τα προβλήματά του» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

 

Έριχ Φρομ. 2006. Ο άνθρωπος για τον εαυτό του. Έρευνα στην Ψυχολογία της Ηθικής. Εκδόσεις Μπουκουμάνη.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

 

Πώς να σταματήσετε να ευχαριστείτε τους άλλους ανθρώπους;

Είναι σημαντικό να εξισορροπήσουμε τις ανάγκες του εαυτού μας και των άλλων. 

 

Η επιθυμία μας να ευχαριστήσουμε τους άλλους ανθρώπους έχει κόστος, καθώς πολλές φορές δεν ικανοποιούνται οι δικές μας ανάγκες. Θα πρέπει να βρούμε τρόπους να εξισορροπήσουμε την ευχαρίστηση των αναγκών των άλλων και την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών, χρησιμοποιώντας την διεκδικητική επικοινωνία. Αυτή η διεκδικητική επικοινωνία θα πρέπει να ξεκινήσει ακόμη και από τα πιο απλά πράγματα: τι θα φάμε για βραδινό; Ποιος επιλέγει τι θα δει στην τηλεόραση; Πώς θα περάσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας;

Μήπως ζητάμε συγγνώμη ακόμη κι όταν ο άλλος είναι θυμωμένος ή δυσαρεστημένος χωρίς να έχουμε κάνει κάτι; Μήπως δυσκολευόμαστε να εκφράσουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας όταν πιστεύουμε ότι θα απογοητεύσουμε ή θα δυσαρεστήσουμε τους άλλους;

Το να ευχαριστούμε τους άλλους ανθρώπους σημαίνει πως βάζουμε τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές μας. Αν έχουμε μεγαλώσει με άτομα που απαιτούν να καλυφθούν οι δικές τους ανάγκες, δηλαδή άτομα απαιτητικά, ασυμβίβαστα ή δύσκολο να ευχαριστηθούν, εκφράζοντας έντονες εναλλαγές διάθεσης τότε είναι πιο πιθανό να θεωρούμε ότι θα πρέπει να ευχαριστούμε τους άλλους. Όταν σε μικρή ηλικία έχουμε απέναντί μας κάποιον άνθρωπο που είναι επίμονος, άκαμπτος και ανυποχώρητος είναι πιθανό να εγκαταλείψουμε τον εαυτό μας και να επικεντρωθούμε στον άλλο, χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε.  

Όταν βλέπουμε ότι βάζουμε σχεδόν πάντα τους άλλους πάνω από τον εαυτό μας και οι δικές τους ανάγκες αποτελούν προτεραιότητα, τότε θα πρέπει να δούμε κατά πόσο οι δικές μας ανάγκες μένουν ανεκπλήρωτες μέσα στις σχέσεις μας. Για να εξασφαλίσουμε μια υγιή σχέση θα πρέπει να υπάρχει εξισορρόπηση ανάμεσα στις ανάγκες του εαυτού και τις ανάγκες του άλλου. Αν ικανοποιούμε συστηματικά τις ανάγκες του άλλου, ο εαυτός μας θα νιώθει ανικανοποίητος μέσα στις σχέσεις και θα αναζητούμε διαρκώς την προσοχή και τη φροντίδα που δεν έχουμε. Οπότε, είναι σημαντικό να μπορέσουμε να αποκτήσουμε μια ισορροπία όσον αφορά την κάλυψη των αναγκών του εαυτού και των άλλων, να αξιολογήσουμε τις ήδη υπάρχουσες σχέσεις και να θέτουμε από νωρίς τα όρια στις επόμενες σχέσεις μας. Από εμάς εξαρτάται ο βαθμός στον οποίο συνεισφέρουμε σε κάθε σχέση και δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι ο άλλος θα καταλάβει ότι εμείς καλύπτουμε τις δικές του ανάγκες έτσι ώστε να καλύψει τις δικές μας.

 

Πηγή:

https://www.psychologytoday.com/intl/blog/mindful-relationships/202309/how-to-stop-people-pleasing

 

    Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

 

 

Πώς μπορούν οι γυναίκες να αυξήσουν τη σεξουαλική τους επιθυμία;

Είναι πιο συχνό φαινόμενο για τις γυναίκες να αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη σεξουαλική επιθυμία. Ωστόσο, πρόκειται για ένα θέμα που δεν συζητιέται ιδιαίτερα και δεν υπάρχει αρκετή επιστημονική ενασχόληση με αυτό. Συνήθως, πρόκειται για ένα θέμα που είναι κοινό σε πολλές γυναίκες, δεν γίνεται εύκολα διάγνωση και δεν αναζητούνται λύσεις. Όταν το σεξουαλικό ενδιαφέρον είναι διαρκώς σε χαμηλά επίπεδα, είναι καλό να αναζητηθούν κάποιες λύσεις. 

Ένα πρώτο βήμα είναι να ελέγξουμε τους βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας στις γυναίκες. Σε μια μακροχρόνια σχέση, ο ενθουσιασμός και το πάθος τείνουν να μειώνονται και να χάνονται με την πάροδο του χρόνου. Η ενασχόληση με τη δουλειά, την οικογένεια και τα προγράμματα της καθημερινότητας μπορεί να μειώνουν την επιθυμία για σεξ. Επίσης, η κατάθλιψη, το άγχος, το στρες, οι σεξουαλικές ενοχές ή τα προβλήματα σχέσεων μπορεί να επηρεάσουν το σεξουαλικό ενδιαφέρον.

Σε περίπτωση, που η απώλεια σεξουαλικού ενδιαφέροντος προκαλεί προσωπική στεναχώρια, μια γυναίκα θα πρέπει να αναζητήσει τρόπους επίλυσης αυτής της κατάστασης.

Εστιάζοντας στη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης:

Η διατήρηση του ρομαντισμού σε μια σχέση μπορεί να βοηθήσει να εμπνεύσει και να στηρίξει τη σεξουαλική έλξη, τη σύνδεση και την επικοινωνία. Παίζει σημαντικό ρόλο πώς βλέπουμε τον σύντροφό μας, πώς νιώθουμε απέναντί του, πόση στοργή και σύνδεση υπάρχει.

Εστιάζοντας στην εικόνα για τη σεξουαλικότητα και το σώμα:

Θα πρέπει να αλλάξουν οι αρνητικές πεποιθήσεις ή σκέψεις για τη σεξουαλικότητα που μπορεί να επηρεάσουν την επιθυμία.

Παίζει σημαντικό ρόλο πόση ικανοποίηση λαμβάνει η γυναίκα από την ενασχόληση με το σώμα της, πώς βλέπει τη σεξουαλικότητα και τι εικόνα έχει για το σεξ. Επίσης, είναι σημαντικό πως αξιολογεί την ίδια τη σεξουαλική πράξη και ποια είναι η αίσθηση που αφήνει, πόσο έχει καταπιέσει τη σεξουαλική ενέργεια και πόσο χαλαρά βιώνει τη σεξουαλική πράξη.

Κάποιες γυναίκες δεν έχουν την αίσθηση του τι θέλουν και συμπεριφέρονται στο σεξ, με βάση το πώς οι άλλοι αναμένουν ότι θα είναι. Δεν ξέρουν πώς να επικοινωνήσουν αυτά που επιθυμούν και διστάζουν να συζητήσουν για τέτοιου είδους θέματα.

 

Πηγή:

https://www.uhhospitals.org/blog/articles/2022/09/how-women-can-boost-their-sexual-desire.

 

    Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

Η γυναικεία και η ανδρική σεξουαλική επιθυμία

Αυθόρμητη ή ανταποκρινόμενη;

Λίμπιντο ή στρες;

 

Η ασυμφωνία ως προς τη σεξουαλική επιθυμία αποτελεί ένα από τα πιο κοινά προβλήματα σχέσεων των ζευγαριών. Οι άνδρες έχουν τακτικά αυθόρμητη σεξουαλική επιθυμία, που πολλές φορές φαίνεται ασυνήθιστη. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να βιώσουν την επιθυμία ως ανταπόκριση απέναντι σε ερεθίσματα που δέχεται από το περιβάλλον και την ενεργοποιούν.

Αρκετές γυναίκες νιώθουν ότι ενώ αγαπούν τον σύντροφό τους δεν έχουν όρεξη για σεξ. «Ποτέ δεν μου αρέσει να κάνω σεξ με τον άνδρα μου».

Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για φυσιολογικές περιπτώσεις, καθώς είναι διαφορετικό το είδος της επιθυμίας ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες και εκεί βρίσκεται το κλειδί για μια καλύτερη σεξουαλική ζωή.

Αυθόρμητη ή ανταποκρινόμενη σεξουαλική επιθυμία;

Η αυθόρμητη επιθυμία μπορεί να θεωρηθεί το συναίσθημα που το άτομο νιώθει τυχαία και ασυνήθιστα και οδηγεί στην επιθυμία για σεξ. Οι περισσότεροι άνδρες βιώνουν κυρίως την επιθυμία με αυτόν τον τρόπο. Αντίθετα, για τις περισσότερες γυναίκες, η σεξουαλική διέγερση προηγείται της αίσθησης της σεξουαλικής επιθυμίας. Η επιθυμία των γυναικών είναι κυρίως μια απάντηση σε ερεθίσματα του περιβάλλοντος, δηλαδή ανταποκρινόμενη επιθυμία, που σημαίνει σεξουαλική επιθυμία που εμφανίζεται ως απόκριση σε σεξουαλική διέγερση ή σε σεξουαλικά ερεθίσματα.

Οι περισσότερες γυναίκες για να βιώσουν τη σεξουαλική επιθυμία, κυρίως στο πλαίσιο μιας μακροχρόνιας σχέσης, θα πρέπει πρώτα να ανοιχτούν συναισθηματικά. Στις γυναίκες συνήθως, η διέγερση έρχεται πρώτη και η επιθυμία ακολουθεί. Πολλές γυναίκες θεωρούν ότι η σεξουαλική τους επιθυμία θα είναι όπως αυτή που εμφανίζεται στον άνδρα, χωρίς όμως να ισχύει αυτό.   

Δύο βασικές προϋποθέσεις για να εμφανιστεί σεξουαλική επιθυμία σε μια γυναίκα είναι οι εξής: χαμηλό στρες και ερωτική αίσθηση. Το άγχος καταστρέφει την ερωτική διάθεση και την λίμπιντο (ερωτική ενέργεια). Οι μη επείγουσες ανάγκες του οργανισμού χρειάζονται τις κατάλληλες συνθήκες για να αναζητήσουν ικανοποίηση. Το άγχος μπορεί να δημιουργηθεί από σκέψεις, ανησυχίες του ατόμου, βιώματα και εμπειρίες που έχει. Το άγχος προκαλεί περισσότερο άγχος και το άτομο είναι εύκολο να βρεθεί σε έναν φαύλο κύκλο, όπου το άγχος μειώνει την επιθυμία, το άτομο νιώθει ότι δεν έχει επιθυμία και αυτό προκαλεί άγχος και το άγχος οδηγεί σε ακόμη πιο μειωμένη επιθυμία.

Η γυναίκα μπορεί να χρησιμοποιήσει την ερωτική αίσθηση για να ενεργοποιήσει την επιθυμία, ανεξάρτητα από το στυλ επιθυμίας που έχει. Αν μια γυναίκα θέλει να κάνει περισσότερο σεξ αλλά δεν βιώνει αυθόρμητη επιθυμία, θα μπορούσε να επιτρέψει στον εαυτό της να χαλαρώσει περισσότερο και να βυθιστεί στο προκαταρκτικό παιχνίδι. Επίσης, ο άνδρας που απογοητεύεται από τη φαινομενική έλλειψη επιθυμίας της συντρόφου του θα πρέπει να βρίσκει τρόπους να την προσεγγίζει αισθησιακά και να ενεργοποιήσει την ερωτική της επιθυμία.

 

Πηγή:

https://www.psychologytoday.com/intl/blog/mindful-relationships/202302/the-truth-about-female-sexual-desire-everyone-should-know.

 

 

    Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

Ο κύκλος της σεξουαλικής απάντησης

Τέσσερις φάσεις που περιλαμβάνει ο ανθρώπινος κύκλος της σεξουαλικής απάντησης, που συνήθως εντοπίζονται τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. 

 

Φάση της επιθυμίας: ενδιαφέρον ή επιθυμία του ατόμου για σεξουαλική επαφή και συχνά συνδέεται με σεξουαλικά διεγερτικές φαντασιώσεις.

Φάση της διέγερσης: άνδρες και γυναίκες βιώνουν ευχαρίστηση που σχετίζεται με την αύξηση της ροής του αίματος στα γεννητικά τους όργανα.

Φάση του οργασμού: η σεξουαλική ευχαρίστηση κορυφώνεται. Οι άνδρες βιώνουν την εκσπερμάτιση ως κάτι το αναπόφευκτο και η εκσπερμάτιση συμβαίνει σχεδόν πάντοτε. Στις γυναίκες ο οργασμός συνοδεύεται από συσπάσεις των εξωτερικών τοιχωμάτων του κόλπου. Και τα δύο φύλα βιώνουν μια γενικότερη μυϊκή ένταση στη φάση του οργασμού.

Φάση της λύσης: χαλάρωση και αίσθηση ευεξίας που συνήθως ακολουθεί τον οργασμό. Στους άνδρες η φάση αυτή συνδέεται με μια ανερέθιστη περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν είναι δυνατό να υπάρξει περαιτέρω στύση και διέγερση. Η διάρκεια της ανερέθιστης περιόδου διαφέρει από άνδρα σε άνδρα αλλά ακόμη και στον ίδιο άνδρα σε διαφορετικές περιστάσεις. Οι γυναίκες συχνά μπορούν να βιώσουν ξανά σεξουαλική διέγερση, σχεδόν αμέσως, μια ικανότητα που τους επιτρέπει να έχουν πολλαπλούς οργασμούς (σελ. 633-634).

Διαταραχές στη σεξουαλική επιθυμία

Διαταραχή υποτονικής σεξουαλικής επιθυμίας: ανεπάρκεια ή απουσία σεξουαλικών φαντασιώσεων και παρορμήσεων.

Διαταραχή της σεξουαλικής αποστροφής: το άτομο αποφεύγει ενεργά σχεδόν κάθε γενετήσια επαφή με κάποιο άλλο άτομο.

Υποτονική σεξουαλική επιθυμία: ανεπάρκεια ή απουσία σεξουαλικών φαντασιώσεων ή επιθυμιών.

Η υποτονική σεξουαλική επιθυμία συχνά αναφέρεται ως χαμηλή σεξουαλική ορμή, που χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη υποκειμενικότητα, ενώ υπάρχει μεγάλη επιρροή από πολιτισμικές και κοινωνικές νόρμες.

Η σεξουαλική λειτουργία εξαρτάται από ψυχολογικούς, σωματικούς παράγοντες και παράγοντες που αφορούν το κοινωνικό και σεξουαλικό ιστορικό του ατόμου. Συγκεκριμένα, η σεξουαλική λειτουργία μπορεί να επηρεαστεί από ψυχολογικούς παράγοντες, όπως κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, ρουτίνα, χαμηλή αυτοεκτίμηση, ακατάλληλο περιβάλλον για σεξ (όπου δεν μπορεί το άτομο να νιώσει ηρεμία και ασφάλεια, άνεση και χαλαρότητα), άκαμπτη στάση απέναντι στο σεξ και αρνητικές σκέψεις για το σεξ. Επίσης, η σεξουαλική λειτουργία μπορεί να επηρεαστεί από σωματικούς παράγοντες (κάπνισμα, αλκοόλ, προβλήματα υγείας, χαμηλή σωματική διέγερση, λήψη φαρμακευτικής αγωγής). Ακόμη, παράγοντες που αφορούν το κοινωνικό και σεξουαλικό ιστορικό του ατόμου, όπως βιασμός ή σεξουαλική κακοποίηση, προβλήματα στη σχέση, όπως θυμός ή φτωχή επικοινωνία, καθώς και μεγάλα διαστήματα αποχής (σελ. 633-643).

 

Πηγή:

Kring, A.M., Davison, G.C., Neale, J.M. & Johnson, S.L. (2010). Ψυχοπαθολογία. Εκδόσεις Gutenberg.

 

    Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.