Αγάπη χωρίς εξάρτηση (Μπουκάι)

Η αγάπη είναι να μεγαλώνουν και οι δύο σύντροφοι μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλον. Μετριέται με την ανανεωμένη επιθυμία για ανάπτυξη που μου δίνει η παρουσία σου, με τη χαρά να μοιραζόμαστε το φως και με την απολαυστική συνάντηση των ριζών και των κλαδιών μας.

Αλλά ο έρωτας ποτέ δεν μετριέται με την απόφαση να ρισκάρω να σε παρασύρω στην πτώση μου.

Το να αγαπάς χωρίς να εξαρτάσαι είναι, αναμφίβολα, μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της καθημερινής μάχης για μια ευτυχισμένη ζωή. Και το να μην εξαρτάσαι δεν κοστίζει λίγο – σε καμία περίπτωση. Ένας άνθρωπος αυτοεξαρτημένος, πάντα θα κατηγορείται από εκείνους που αφήνονται σε άνετες και προβλέψιμες εξαρτήσεις, ως υπερόπτης, ανόητος, σκληρός ή επιθετικός – για να μην πω αντικοινωνικός, μισάνθρωπος ή εγωιστής.

Εκείνοι που έχουν μάθει να μην εξαρτώνται, δεν επιτρέπουν ούτε και στους άλλους να εξαρτηθούν απ’ αυτούς. Ξέρουν πως και στις δύο άκρες της αλυσίδας, και ο σκλάβος και ο αφέντης είναι θύματα σκλαβιάς, και την απορρίπτουν. Αρνούνται να γίνουν κρεμάστρες για ξένα καπέλα και δεν θέλουν να βασιστούν σε άλλους για να καταφέρουν οτιδήποτε.

Μπορείς να κολλήσεις ένα κομμάτι σελοτέιπ στο χέρι σου.
Αν το κάνεις με προσοχή, η ένωση μένει σταθερή και διατηρείται.
Μπορείς να το ξεκολλήσεις και να το κολλήσεις ξανά, αλλά η αποτελεσματικότητα δε θα ‘ναι η ίδια με την πρώτη φορά.
Μπορείς να το επαναλάβεις πολλές φορές, αλλά κάθε φορά η κόλλα θα κρατάει λιγότερο.

Ο λόγος είναι προφανής… Κάθε φορά, κομματάκια από το δέρμα σου, μικρά και αόρατα, ξεριζώνονται από το τράβηγμα.
Είναι αυτά τα μικροσκοπικά θραύσματα που εμποδίζουν την ένωση να ξαναγίνει σταθερή και διαρκής.
Είναι το σύνολο όλων αυτών των θραυσμάτων που τελικά, μια μέρα, κάνουν την ταινία να μην κολλάει πια…

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ: «Βασίσου πάνω μου»