Του Άλφρεντ Άντλερ
«Η ψυχολογία του Άλφρεντ Άντλερ ποτέ της δεν είχε ξεκόψει από την καθημερινή ζωή. Όπου ο Φρόυντ έβλεπε στο σεξ το ελατήριο της ζωής και ο Γιουνγκ στα βάθη του ασυνείδητου, ο Άντλερ και η σχολή του της Ατομικής Ψυχολογίας είχαν συνεχώς υπόψη τους το κανονικό άτομο, που βρίσκει την ευτυχία και τη σημασία της ζωής μέσα από τη δική του συμβουλή σ αυτήν. Στο βιβλίο τούτο ο Άντλερ δείχνει πώς στα παιδικά χρόνια στο σχολείο και στην κατοπινή ζωή, η απώλεια του κοινωνικού αισθήματος μπορεί πάρα πολύ εύκολα να ανακόψει την ανάπτυξη και να εκτρέψει την ενεργητικότητα σε αχρηστία, σε νεύρωση, σε έγκλημα ή τρέλα. Περιλαμβάνει επίσης ένα κεφάλαιο για το αίσθημα της κατωτερότητας, μία από τις ιδέες κλειδιά του Άλφρεντ Άντλερ, καθώς επίσης και μια ανένδοτη συζήτηση για τον έρωτα και τον γάμο» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
«Εάν καταφέρουμε να βρούμε και να κατανοήσουμε τη σημασία που το άτομο δίνει στη ζωή, έχουμε το κλειδί για ολόκληρη την προσωπικότητα του. Μερικές φορές λένε ότι ο ανθρώπινος χαρακτήρας είναι αμετάβλητος, αλλά η άποψη αυτή μπορεί να υποστηρίζεται μόνο από εκείνους που ποτέ δεν βρήκαν το σωστό κλειδί για την κατάσταση. Αλλά, όπως είδαμε κιόλας, κανένα επιχείρημα και καμία θεραπεία δεν μπορεί να πετύχει αν δεν καταφέρει να ανακαλύψει το αρχικό λάθος, και η μόνη δυνατότητα βελτίωσης βρίσκεται στην εξάσκηση του ατόμου για μια πιο συνεργατική και πιο θαρραλέα προσέγγιση στη ζωή.
Η συνεργασία επίσης είναι η μόνη προστασία που έχουμε ενάντια στην ανάπτυξη νευρωτικών τάσεων. Επομένως, έχει υπέρτατη σημασία να εξασκούνται τα παιδιά και να ενθαρρύνονται στη συνεργασία, να τους επιτρέπουμε να βρίσκουν τον δικό τους δρόμο ανάμεσα στα άλλα παιδιά της ηλικίας τους, σε κοινά καθήκοντα και κοινές εργασίες. Οποιοδήποτε εμπόδιο στη συνεργασία θα έχει τις πιο σοβαρές συνέπειες.
Ποιο το όφελος της ζωής; Τι κερδίζω από τη ζωή;
Ο οφείλουμε να δημιουργήσουμε τη ζωή μας. Αυτό είναι το δικό μας καθήκον και είμαστε ικανοί να το εκπληρώσουμε. Είμαστε κύριοι των πράξεών μας. Αν πρέπει να γίνει κάτι καινούργιο ή να αντικατασταθεί κάτι παλιό, αυτό δεν θα το κάνει κανείς άλλος παρά εμείς οι ίδιοι. Όταν υπάρχει μια τέτοια προσέγγιση στη ζωή, με τη μορφή της συνεργασίας ανεξάρτητων ανθρώπινων όντων, δεν μπορούμε παρά να βλέπουμε μπροστά μας μια απεριόριστη πρόοδο της συνεργαζόμενης ανθρωπότητας» (σελ. 17-19).
Πηγή:
Άλφρεντ Άντλερ. 1978. Τι θα ‘πρεπε να σημαίνει για σένα η ζωή. Εκδόσεις Κέδρος.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου