Ο έρωτας και ο γάμος

Κατά τον Άλφρεντ Άντλερ

 

«Εάν με ρωτούσαν να πω τι σημαίνουν ο έρωτας και ο γάμος, θα έδινα τον ακόλουθο ορισμό, όσο κι αν είναι ατελής:

Ο έρωτας με την ολοκλήρωση του, τον γάμο, είναι η πιο στενή στοργική σχέση με έναν σύντροφο του άλλου φύλου, που εκφράζεται με τη φυσική έλξη, τη συντροφικότητα και με την απόφαση να κάνουν παιδιά. Είναι ευκολονόητο ότι ο έρωτας και ο γάμος είναι μία πλευρά της συνεργασίας- όχι της συνεργασίας για το καλό δύο μόνο ανθρώπων, αλλά της συνεργασίας για το καλό όλης της ανθρωπότητας.

Αυτή η άποψη, ότι ο έρωτας και ο γάμος είναι μια συνεργασία για το καλό της ανθρωπότητας, φωτίζει κάθε πλευρά του προβλήματος. Ακόμα και η φυσική έλξη, η πιο σημαντική από όλες τις ανθρώπινες επιδιώξεις, υπήρξε μια πολύ αναγκαία εξέλιξη για την ανθρωπότητα. Όπως εξήγησα πολλές φορές, η ανθρώπινη φυλή, που υποφέρει από ατελή όργανα, σε σχέση με άλλα είδη ζώων, δεν ήταν πολύ καλά εξοπλισμένη για τη ζωή στο φλοιό αυτού του φτωχού πλανήτη, της γης.

Ο κύριος τρόπος για τη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής ήταν ο πολλαπλασιασμός της, από εδώ προέρχεται η γονιμότητά μας και η αδιάκοπη επιδίωξη της φυσικής έλξης.

Στην εποχή μας βρίσκουμε πολλές δυσκολίες και διαμάχες σχετικά με όλα τα προβλήματα του έρωτα. Τα παντρεμένα ζευγάρια αντιμετωπίζουν αυτές τις δυσκολίες, οι γονείς ενδιαφέρονται για αυτές και ολόκληρη η κοινωνία σχετίζεται με αυτές. Επομένως, αν θέλουμε να φτάσουμε σε κάποιο σωστό συμπέρασμα, η προσέγγισή μας πρέπει να είναι εντελώς απροκατάληπτη. Πρέπει να ξεχάσουμε όσα μάθαμε και να προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε, στον βαθμό που μπορούμε, χωρίς να αφήσουμε άλλες σκέψεις και απόψεις να παρεμποδίζουν την πλήρη και ελεύθερη έρευνά μας. […]

Είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι αν ένα άτομο ενδιαφέρεται για τους συνανθρώπους του και για το καλό της ανθρωπότητας, καθετί που θα κάνει θα καθοδηγείται από τα συμφέροντα των συνανθρώπων του και θα προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα του έρωτα και του γάμου με τη σκέψη ότι και αυτό συνδέεται με το γενικό καλό. Δεν είναι ανάγκη να γνωρίζει ότι προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα με τον τρόπο αυτό. Αν το ρωτήσατε, δεν θα είναι σε θέση να δώσει μια επιστημονική περιγραφή του σκοπού του, αλλά θα επιδιώκει αυθόρμητα το καλό και τη βελτίωση της ανθρωπότητας και το ενδιαφέρον αυτό θα είναι φανερό σε όλες τις δραστηριότητές του.

Υπάρχουν άλλα ανθρώπινα όντα που δεν ενδιαφέρονται πολύ για το καλό της ανθρωπότητας. Αντί να παίρνουν σαν βασική γραμμή της ζωής τους τη σκέψη: ‘’Τι μπορώ να συνεισφέρω στους συνανθρώπους μου;’’, ‘’Πώς μπορώ να πάρω μέρος σαν ένα μέλος του συνόλου;’’, προτιμούν να ερωτούν: ‘’Ποια είναι η αξία της ζωής;’’, ‘’Τι μπορώ να κερδίσω από αυτήν;’’, ‘’Τι μπορεί να μου δώσει;’’, ‘’Με προσέχουν αρκετά οι άνθρωποι; με λογαριάζουν όσο πρέπει;’’. […]

Ο έρωτας δεν είναι μια καθαρή φυσική υπόθεση, όπως πιστεύουν ορισμένοι ψυχολόγοι. Το σεξ είναι μια ορμή ή ένστικτο, αλλά το πρόβλημα του έρωτα και του γάμου δεν είναι απλά και μόνο πώς θα ικανοποιήσουμε αυτή την ορμή, όπου και αν κοιτάξουμε θα διαπιστώσουμε ότι οι ορμές και τα ένστικτα μας αναπτύσσονται, εξελίσσονται, καλλιεργούνται, εκλεπτύνονται. Έχουμε απωθήσει ορισμένες επιθυμίες και τάσεις μας. Για το καλό των συνανθρώπων μας μάθαμε πώς να μην ενοχλούμε ο ένας τον άλλο... […] Όλες οι ορμές μας προσαρμόσθηκαν στον κοινό πολιτισμό μας, όλες καθρεφτίζουν τις προσπάθειες που μάθαμε να κάνουμε για το καλό της ανθρωπότητας και για τη συνεταιρική ζωή μας» (σελ. 231-233).  

 

Πηγή:

Άλφρεντ Άντλερ. 1978. Τι θα ‘πρεπε να σημαίνει για σένα η ζωή. Εκδόσεις Κέδρος.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.