Ποιο είναι το αληθινό νόημα των γιορτών;

Γιατί μας πιάνει μελαγχολία και κατάθλιψη στις γιορτές;

Γιατί πολλοί καταλήγουν να μαλώνουν αυτές τις μέρες;

Χριστούγεννα… μια μελαγχολική και συναισθηματικά φορτισμένη γιορτή; 

Όλοι περιμένουμε και προσδοκούμε πολλά από αυτές τις μέρες… ουσιαστικά θεωρούμε ότι θα ζήσουμε ιδανικές και μοναδικές στιγμές, θα απαλλαγούμε από όλα μας τα προβλήματα και θα βιώσουμε όλα όσα δεν καταφέραμε να ζήσουμε όλο το χρόνο. Αυτό, όμως, καταλήγει στο να διαμορφώνουμε μεγάλες προσδοκίες, οι οποίες όταν δεν εκπληρώνονται μας οδηγούν σε μια μεγάλη ματαίωση, δηλαδή απογοήτευση, πίκρα, στεναχώρια και θλίψη. Αναμένουμε μια ουτοπική κατάσταση, η οποία θα μας βγάλει από τη ρουτίνα ή και από τη μιζέρια της καθημερινότητας. 

Η μουσική, τα λαμπιόνια, τα γλυκά και τα στολισμένα σπίτια και οι δρόμοι αποτελούν μια πρόσκαιρη φυγή, που αποσκοπεί στο να μας μεταδώσει ένα χαρμόσυνο μήνυμα. Όμως, αυτό το μήνυμα δεν είναι πάντα χαρμόσυνο ούτε έχει το ίδιο νόημα για όλους… Δυστυχώς, το νόημα που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλλουν δεν είναι άλλο από τη μανία του υπερκαταναλωτισμού. Αγόρασε, ξόδεψε, κατανάλωσε για να γίνεις ευτυχισμένος! Κι αν δεν έχεις τα χρήματα δεν πειράζει, χρεώσου, βάλε άλλη μια θηλιά στο λαιμό σου προκειμένου να φανείς «επιτυχημένος», «χαρούμενος» και «ευτυχισμένος» για μια στιγμή, τη στιγμή της φωτογραφίας που θα αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μια φωτογραφία με τα ακριβά σου ρούχα, το καινούργιο σου πανάκριβο κινητό, το δείπνο στο εστιατόριο σε σαλέ κ.ο.κ.

Τι γίνεται, όμως, με όλες τις υπόλοιπες στιγμές; Κατάφεραν αυτά τα ακριβά αντικείμενα να καλύψουν το κενό στην ψυχή μας; Προφανώς όχι. Γιατί η ψυχή δε γεμίζει με υλικά αγαθά, αλλά με συναισθήματα αγάπης. Το κρύο του χειμώνα υποτίθεται ότι μας φέρνει πιο κοντά, αλλά τα ζεστά ρούχα, οι σόμπες και τα τζάκια δεν είναι ικανά να θερμάνουν το κρύο που υπάρχει στις καρδιές μας. Το εορταστικό κλίμα των γιορτών έρχεται σε αντίθεση με τις σκέψεις απολογισμού της χρονιάς που φεύγει. Πολλοί διαπιστώνουμε ότι κάποιοι από τους στόχους μας δεν επιτεύχθηκαν, ενώ άλλοι συνειδητοποιούν ότι συνεχίζουν να βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ψεύτικες σχέσεις, διαιωνίζοντας όμορφα ψέματα που όμως δεν είναι ικανά για να τους κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους. 

Είμαστε πολλοί μαζί και όμως, στην ουσία, παραμένουμε μόνοι… Κάποιοι μη μπορώντας να υποφέρουν αυτού του είδους τις ψεύτικες σχέσεις επιλέγουν να παραμένουν τελείως μόνοι νοσταλγώντας τα Χριστούγεννα των παιδικών τους χρόνων που όλα έμοιαζαν ανέμελα και τέλεια. Όμως, κατά βάση τα Χριστούγεννα αποτελούν μια οικογενειακή γιορτή, που όλοι προσπαθούν να συσφίξουν τις σχέσεις τους να έρθουν πιο κοντά, να αφήσουν τυχόν έχθρες στην άκρη.

Λόγω του απολογισμού όλου του χρόνου, αλλά και της συνολικής συσσώρευσης αρνητικών συμβάντων αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Στο πλαίσιο της ενθύμησης, της αναπόλησης και της νοσταλγίας θυμούνται παλιές καταστάσεις και διαφωνίες, με αποτέλεσμα όλα τα αρνητικά δεδομένα να έρχονται στην επιφάνεια, και όχι μόνο δεν γίνεται σύσφιξη των σχέσεων, αλλά το αντίθετο, οδηγούμαστε σε απανωτές εκρήξεις θυμού. 

Κάποιοι στην αρχή θεωρούμε ότι θα μπορέσουμε να βάλουμε στην άκρη όλα αυτά τα αρνητικά που βιώσαμε (έχθρες, παλιές διαφωνίες, μισοτελειωμένες συζητήσεις ή παρεξηγήσεις) και διάφορα άσχετα οικογενειακά θέματα και φτάνουμε αρκετά φορτισμένοι στο οικογενειακό τραπέζι, που είναι ένα γεύμα χαράς, αγάπης και γαλήνης και καταλήγει σε ένα χριστουγεννιάτικο γεύμα- φιάσκο. Όλα όσα δε λύσαμε όλον τον χρόνο, τώρα θα τα λύσουμε; 

 

Μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε ο καθένας ξεχωριστά ποιο είναι το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων;