Τι προσπαθεί να πει η κόρη στη μητέρα της όταν την κλείνει έξω από το δωμάτιο;
Η μητέρα έξω από την κλειστή πόρτα του δωματίου της έφηβης κόρης της αναρωτιέται τι έχει κάνει…
Τι μηνύματα θέλει να δώσει η κόρη στη μητέρα της μέσα από τη σιωπή και την κλειστή πόρτα του δωματίου της;
«Μεγαλώνω»: η έφηβη κόρη νιώθει την ανάγκη να δείξει την ανεξαρτησία της και την απομάκρυνση από τους γονείς της. Με αυτή την κίνηση δείχνει ότι η ίδια θα αποφασίζει πότε θα ανοίγει την πόρτα και πότε όχι. Έτσι, εκφράζει την ανάγκη για συναισθηματικό χωρισμό από τη μητέρα. Το δωμάτιο είναι ο αυστηρά προσωπικός χώρος.
«Χρειάζομαι ένα μέρος για να ξεφεύγω»: το δωμάτιο αποτελεί για την έφηβη ένα καταφύγιο, ένα μέρος στο οποίο μπορεί να αποφύγει κάθε αναταραχή ή συμπλοκή της οικογενειακής ζωής. Η έφηβη νιώθει ότι έχει τις δικές της έγνοιες και εντάσεις και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και όλα όσα συμβαίνουν μέσα στην οικογένεια. Έτσι, επιλέγει να απομονωθεί στο δωμάτιό της και να μείνει στον δικό της χώρο.
«Δεν μπορώ να το συζητήσω άλλο τώρα!»: Τα έντονα συναισθήματα της εφηβείας πολλές φορές κατακλύζουν την έφηβη κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης ή ενός καβγά, με αποτέλεσμα να φεύγει ώστε να σταματήσει η συζήτηση. Μπορεί να νιώθει ότι χάνει τον έλεγχο ή ότι δεν αντέχει να ακούσει οτιδήποτε άλλο.
«Νιώθω καταστροφικά αυτή τη στιγμή!»: ορισμένες φορές η έφηβη νιώθει έντονη οργή και θυμό, που φοβάται ότι θα καταστρέψει τα πάντα γύρω της ή και τον ίδιο της τον εαυτό. Μπορεί να σκέφτεται ότι θα βγει εκτός εαυτού, ότι θα πει πικρά λόγια ή ότι αποτελεί απειλή για τους άλλους. Η έκφραση του πως νιώθει είναι μια ένδειξη ότι χρειάζεται λίγο χρόνο μακριά από όσα την πιέζουν.
«Είμαι ανήσυχη ή ταραγμένη για κάτι!»: η έφηβη πολλές φορές μπορεί ξαφνικά να νιώσει αναστατωμένη και ίσως να μην μπορεί να προσδιορίσει καν τον λόγο. Είναι πιθανό να επιλέξει να κλειστεί στο δωμάτιό της για να ηρεμήσει ή να αρνείται να συζητήσει οτιδήποτε.
Χρειάζομαι βοήθεια!»: η απομόνωση, το κλείσιμο στο δωμάτιο, η συναισθηματική απομάκρυνση μπορεί να είναι μια κραυγή για βοήθεια, μια ένδειξη ότι έχει ανάγκη από προσοχή, νοιάξιμο και φροντίδα. Αν η έφηβη έχει τάσεις για βαριά κατάθλιψη, αυτοκτονία ή αυτοτραυματισμούς θα πρέπει να υπάρξει άμεση παροχή βοήθειας και η μητέρα να είναι δίπλα της. Επίσης, αν φαίνεται αναστατωμένη, εκνευρισμένη ή παρορμητική καλό είναι να παραμείνει δίπλα της η μητέρα, έτσι ώστε να μην βλάψει εκούσια ή ακούσια τον εαυτό της.
Η κατάλληλη συμπεριφορά απέναντι στην έφηβη κόρη θα πρέπει να συνδυάζει αφύπνιση και προσοχή για την κατάσταση και σεβασμό απέναντι στην κλειστή πόρτα. Είναι σημαντικό η μητέρα να σέβεται τον ιδιωτικό χώρο της έφηβης, αρκεί να γνωρίζει ότι η έφηβη είναι καλά και δεν θα κάνει κάποιο κακό στον εαυτό της… και θα της μιλήσει όταν η ίδια το επιλέξει, όταν νιώσει αυτή την ανάγκη.
Πηγή:
Roni Cohen- Sandler & Michelle Silver. 2006. «Δεν είμαι τρελή. Απλώς σε μισώ». Μια νέα προσέγγιση της διαμάχης μητέρας- κόρης. Εκδόσεις Ενάλιος.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου