Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της μητέρας που θέλει να έχει κυρίαρχο ρόλο στη ζωή του παιδιού της, έχοντας αυταρχική προσωπικότητα;
Πολλές μητέρες στην προσπάθειά τους να προστατέψουν τον εαυτό τους από το άγχος που νιώθουν εκδηλώνουν έντονα στοιχεία δύναμης. Οι μητέρες αυτές θεωρούν ότι αν επιδείξουν δύναμη δεν χρειάζεται να φοβούνται κανέναν. Και πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι με αυτόν τον τρόπο θα κρατήσουν κοντά και το παιδί τους. Αυτό που αναζητούν οι μητέρες αυτές, όπως και κάθε μητέρα, είναι η αγάπη, όμως οι συγκεκριμένες βασανίζονται διαρκώς μέσα τους αν τα παιδιά τις αγαπούν πραγματικά. Δεν ενδιαφέρονται τόσο να βρουν καταφύγιο στις σχέσεις τους με τους άλλους, όσο το να ενισχύσουν τη θέση τους.
Τα δεσποτικά άτομα, στην παιδική τους ηλικία, μεγάλωσαν χωρίς ιδιαίτερη ζεστασιά και θαλπωρή, μεγάλωσαν χωρίς να νιώθουν αγάπη και αποδοχή. «Αν δεν υπάρχει μια ζεστή ατμόσφαιρα θα βλαστήσει μέσα του η ανασφάλεια, ο φόβος, η εχθρότητα, η νεύρωση. Και όταν πια μεγαλώσει, αυτή η νεύρωση θα το εμποδίσει να χαρίσει, με τη σειρά του, την αγάπη στα δικά του παιδιά. Ένας ατελείωτος φαύλος κύκλος!» (σελ. 159).
Οι δεσποτικές μητέρες έχουν ανάγκη για εξουσία, που συνδέεται με την ανεκπλήρωτη ανάγκη τους για αγάπη. Όταν τα παιδιά δεν την υπακούουν θεωρεί ότι αυτό είναι ένδειξη απουσίας αγάπης.
Ποια είναι τα γνωρίσματα των δεσποτικών μητέρων;
«Είναι απόλυτες στην κρίση τους. Θέτουν πάντα στο παιδί διλήμματα και το εξαναγκάζουν να αποφασίσει.
Τιμωρούν πολύ εύκολα. Αν το παιδί δεν εκτελέσει πιστά τις εντολές του, δε δέχονται καμία δικαιολογία. Δε δέχονται ποτέ σαν λόγο απειθαρχίας κάποια αδυναμία ή αφηρημάδα, αλλά την θεωρούν σαν συνειδητή επίθεση εναντίον τους.
Η τιμωρία που επιβάλλει είναι ότι συμπεριφέρεται ακόμα πιο ψυχρά απέναντι στο παιδί, δείχνοντάς του ότι: ‘Χωρίς εμένα δεν αξίζεις τίποτα!’.
Εξαναγκάζει το παιδί να καταπνίξει την επιθετικότητά του, δίνοντας έτσι το έναυσμα για τη δημιουργία νευρώσεων.
Πολλές φορές, στα μύχια της ψυχής της, η μητέρα απορρίπτει το παιδί της. Αν είναι αγόρι, μπορεί η απόρριψη αυτή να ξεκινάει από μια γενικότερη εχθρότητα απέναντι στους άνδρες που της έχει μεταδώσει, ίσως, η μητέρα της» (σελ. 159-160).
Η δεσποτική- αυταρχική μητέρα προκαλεί στο παιδί ανωριμότητα, έλλειψη αυτοπεποίθησης και μεγάλη εξάρτηση. Η απάθεια και η ψυχρότητα που κυριαρχούν στη συμπεριφορά της δεσποτικής μητέρας πληγώνουν βαθιά την προσωπικότητα του παιδιού.
Πηγή:
Ζεμπάλντ/ Κράουτ. «Μα θέλω μόνο το καλό σου». Το Σύνδρομο της Μαμάς. Εκδόσεις Δωρικός.
Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου