Διαβάζοντας το βιβλίο: «Η ομάδα, το σώμα και η ψυχοθεραπεία»

Η ομαδική σωματική ψυχοθεραπεία: Θεωρίες, δυναμική και πρακτική

 

«Όταν γίνομαι αποδεκτός από την ομάδα, αισθάνομαι ότι είμαι αποδεκτός από όλο τον κόσμο».

«Το σώμα δεν είναι μόνο σωματικό, δεν έχει μόνο αισθητηριακές και κιναισθητικές λειτουργίες, δεν αισθάνεται μόνο: Έχει και την ικανότητα να ‘μιλάει’, αλλά και να θυμάται. Άρα, εγγράφεται σε μια ιστορία, εκείνη του υποκειμένου, και συνδέεται με τον λόγο, με την επιθυμία και με το ασυνείδητο…» (Κλήμης Ναυρίδης).

«Η εμπειρία της σωματικά προσανατολισμένης θεραπευτικής ομάδας μπορεί να έχει βαθιά επίδραση στους ανθρώπους. Οι μέθοδοι που ενεργοποιούν το σώμα βοηθούν το άτομο που έχει κατάθλιψη, άγχος ή πανικό, να αντέξει και να υπερβεί αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.

Εάν η ανάπτυξη της ομαδικής θεραπείας που ενισχύεται από αυτό το έργο, συνεχιστεί στην Ελλάδα όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, θα δούμε νέα σύνορα στην προσωπική ανάπτυξη. Η ομάδα αυτογνωσίας είναι ένα εργαλείο με μεγάλες κοινωνικές δυνατότητες…

Οι μέθοδοι της Ομάδας μπορεί να βοηθήσουν τους γονείς στη βελτίωση των σχέσεων με τα παιδιά τους, τους δασκάλους με τους μαθητές τους, τους εργαζόμενους στον τομέα της απασχόλησής τους…» (Jerome Liss).

«Στην ομαδική θεραπεία, ο αναλυόμενος δεν αναλαμβάνει την υποχρέωση που αναλαμβάνει στην ατομική, στην οποία απαιτείται μια σοβαρή πειθαρχία και μια μακρόχρονη πορεία. Αντίθετα, από ότι συνήθως πιστεύεται, ο αναλυόμενος δεν μπορεί να εξαρτάται ολοκληρωτικά από τον αναλυτή, πρέπει να δουλεύει κι ο ίδιος πάνω στα προβλήματά του, κι αυτό κάνει συχνά την ατομική θεραπεία ιδιαίτερα μοναχική. Η ομάδα έρχεται να σπάσει αυτή τη μοναξιά, επιτρέποντας στο άτομο να δημιουργήσει στενές, αν και εφήμερες, σχέσεις. Επιπλέον, επιτρέπει τη σωματική επαφή» (σελ. 35).

 

«Μια ομάδα Σωματικής Ψυχοθεραπείας μπορεί να δομηθεί σε τέσσερις χρόνους ή φάσεις:

Αυτογνωσία του σώματος.

Αυτογνωσία των συναισθημάτων και των σκέψεων.

Αυτογνωσία διαπροσωπικών σχέσεων.

Αυτογνωσία των δημιουργικών ικανοτήτων.

Ο καθένας από αυτούς τους χρόνους, στην πραγματικότητα, περιλαμβάνει κάτι από τους υπόλοιπους. Είναι αδύνατον, για παράδειγμα, να έχω διαπροσωπικές σχέσεις χωρίς να συμμετέχω σ’ αυτές με το σώμα, τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου, και ούτω καθ’ εξής» (σελ. 213).

«Στη Σωματική Ψυχοθεραπεία, το σώμα θεωρείται αλληλένδετο με την ψυχοσυναισθηματική ζωή, άρα κάθε προσέγγιση στην κατάσταση του σώματός μας είναι προσέγγιση στο σύνολο της ύπαρξής μας» (σελ. 214).

 

Πηγή:

Λουμπράνο- Κωτούλα & Κόμη. 2006. Η ομάδα, το σώμα και η ψυχοθεραπεία.  Η ομαδική σωματική ψυχοθεραπεία: Θεωρίες, δυναμική και πρακτική. Εκδόσεις Θυμάρι.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.