Το αίσθημα της πατρότητας

«Το μητρικό αίσθημα ξεκινάει από μια δυϊκή σχέση, το πατρικό αίσθημα ξεκινάει από μια τριαδική σχέση.

Μια γυναίκα μπορεί να είναι μάνα χωρίς ν’ αγαπάει τον άντρα της.

Ένας άντρας δεν μπορεί να είναι πατέρας παρά μόνο αν αγαπάει τη γυναίκα του ή τη μάνα του παιδιού του.

Πρόκειται για μια διαβεβαίωση κάπως παράδοξη και υπερβολικά κατηγορηματική. Τα προσπαθήσουμε να τη δικαιολογήσουμε. Θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε πως η επεξεργασία του πατρικού αισθήματος περνάει αναγκαστικά από τη μεσολάβηση του έρωτα του μελλοντικού πατέρα για τη γυναίκα του, για τη μάνα του παιδιού του. 

Θα μπορούσαμε να προσέξουμε κιόλας πως οι ‘ανύπαντροι πατέρες’ είναι ένα είδος σπάνιο.

Οι ‘ανύπαντρες μανάδες’ με την ύπαρξη τους ενισχύουν την άποψή μας: ένας άντρας μπορεί να ‘κάνει’ ένα παιδί σε μια γυναίκα χωρίς να ενδιαφερθεί καθόλου για αυτό το μελλοντικό παιδί. Η ενδεχόμενη ψυχοσυναισθηματική σχέση του με αυτό το παιδί εξαρτάται από την ψυχοσυναισθηματική του σχέση με τη μελλοντική μάνα. 

Κάτι παραπάνω, είναι εξαίρεση ένας άντρας μόνος να υιοθετήσει ένα παιδί. Σε ορισμένες περιστάσεις ένας άντρας μπορεί να αφοσιωθεί σε ένα παιδί που συναντάει και να γίνει ο πατέρας του. Πρόκειται όμως για μια εξαιρετικά σπάνια κατάσταση και θα ήταν ενδιαφέρον να αναλύσουμε τις αιτιάσεις αυτού του άντρα που γίνεται ‘πατέρας’ για να ξεφύγει από τη μοναξιά» (σελ. 84-85).

Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο ρόλος του πατέρα στην οικογένεια" του Μπερνάρ Μυλντορφ, Εκδόσεις Οδυσσέας, 1977, σελ. 81-94.