Ο έρωτας μας κάνει να υποφέρουμε;

 «Ο έρωτας μας κάνει να υποφέρουμε, αλλά, όσο πιο παραδομένοι τον υπομένουμε, τόσο πιο δυνατούς μας κάνει»

«Ο Άγγλος ποιητής Άλφρεντ Τέννυσον είπε: ‘Καλύτερα να έχεις ερωτευτεί και να έχεις χάσει παρά να μην έχεις ερωτευτεί ποτέ’. Και το να γνωρίσεις τον έρωτα, ακόμα και με τον κίνδυνο να τον χάσεις ή να πονέσεις εξαιτίας του, είναι η πιο υπέροχη εμπειρία που μπορεί να βιώσει η ψυχή. 

 

Όταν νιώθουμε ερωτευμένοι, η ψυχή μας ανοίγεται και τολμάμε πράγματα που πριν ούτε που τα ονειρευόμασταν. Όπως είπε ο Πλάτων, ‘Δεν υπάρχει άνθρωπος τόσο δειλός που να μην μπορεί να μεταμορφωθεί σε ήρωα χάρη στον έρωτα’.

Ξαναγυρνώντας στον Σιντάρτα, στην αρχή της αναζήτησής του είναι τόσο επικεντρωμένος στο να βρει τον Θεό και το νόημα της ύπαρξής του που δεν γνωρίζει την αληθινή αγάπη, παρόλο που έχει μοιραστεί τον χρόνο του με την ωραία Καμάλα και την έχει ερωτευτεί.

Ωστόσο, στο τέλος του ταξιδιού του γνωρίζει τον γιο του και τότε ανακαλύπτει ένα συναίσθημα που αγνοούσε. Βιώνει μια αγάπη που δεν προέρχεται από την επιθυμία ή την ανάγκη, μια αγάπη αγνή και απόλυτη, που τον ωθεί να φροντίζει και να προστατεύει το παιδί του. Αυτό το είδος αγάπης είναι ένα μεγάλο δώρο που μας γεμίζει την καρδιά αλλά παράλληλα μπορεί να κουβαλάει και πόνο.

Κάθε σχέση γονέα- παιδιού συνεπάγεται έναν βαθμό πόνου και ανησυχίας. Ανησυχούμε σημαίνει νοιαζόμαστε για κάτι προκαταβολικά, δηλαδή προτού αυτό συμβεί, ενδιαφερόμαστε να προλάβουμε τα γεγονότα, υποφέρουμε για κάτι που ακόμα δεν έχει συμβεί αλλά που φοβόμαστε ότι μπορεί να συμβεί.

Το μόνο αντίδοτο στην ανησυχία είναι η ενασχόληση με κάτι. Όταν δινόμαστε ενεργά σε κάτι, δε μένει πια καιρός ούτε χώρος για ανησυχία.

Ο ώριμος έρωτας πρέπει να συνεπάγεται περισσότερη ενασχόληση με τον άλλο και λιγότερη ανησυχία. Να ζούμε τη σχέση και την αγάπη στο εδώ και στο τώρα.

Αν ασχολούμαστε με τον άλλο, αντί να ανησυχούμε, θα εξοικονομήσουμε πολύτιμη ενέργεια που τη σπαταλάμε φτιάχνοντας καταστροφικά σενάρια. Όταν έρθουν τα προβλήματα, αν έρθουν, τότε θα τα βάλουμε σε πρώτο πλάνο, όχι πριν.

Με την ανησυχία δεν αποτρέπεται ούτε ο δικός μας πόνος ούτε του άλλου.

Η ενασχόληση με τον άλλο είναι το μόνο χρήσιμο» (σελ. 121-123).

 

 

Πηγή:

Άλλαν Πέρσυ. 2012. Έρμαν Έσσε. 66 μαθήματα καθημερινής σοφίας. Εκδόσεις Πατάκη.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.