Όταν νιώθεις ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι που δεν έχει δικαίωμα στον σεβασμό και στην ευγένεια, στη σωστή και δίκαιη αντιμετώπιση μπορείς να επιτρέψεις συμπεριφορές μη ανθρώπινες, συμπεριφορές που κανείς άνθρωπος δεν θα έπρεπε να ζει.
Όταν υποτιμάς τον εαυτό σου και σκέφτεσαι τόσα αρνητικά για σένα ποιος περιμένεις να σε υπερασπιστεί, να νοιαστεί για σένα, να σε σεβαστεί; Ποιος περιμένεις να πει έναν καλό λόγο και να σε εξυψώσει;
Η λύτρωση, η ηθική επιβράβευση, η ικανοποίηση, η ανακούφιση μη περιμένεις να έρθει απ’ έξω… θα είναι πάντα προσωρινή, παροδική, μερική…
Το θέμα είναι να μπορέσεις να ορθώσεις αυτό το μικρό ανθρωπάκι εσύ ο ίδιος, να πιστέψεις σε αυτό, να του δείξεις πόσο αξίζει, πόσο μοναδικό είναι, πόσα μπορεί να καταφέρει.
Σκέψου λίγο πόσα καλά λόγια έχεις πει μέχρι τώρα σε αυτό το μικρό και ανυπεράσπιστο ανθρωπάκι. Πόσο το φρόντισες; Πόσο το κανάκεψες; Πόσο το ενθάρρυνες; Πόσο του έδειξες πόσο σημαντικό είναι για σένα;
Μίλα πιο συχνά σε αυτό το μικρό ανθρωπάκι και δώστου όλα τα εφόδια να μεγαλώσει, να σταθεί στα πόδια του, να ωριμάσει, να δει τι μπορεί να καταφέρει, να νιώσει σημαντικό και σπουδαίο.
Αυτό το μικρό ανθρωπάκι θα είχε πάντα τη δική σου ανάγκη. Γιατί μόνο εσύ μπορείς να το καταλάβεις και να το αφήσεις να δυναμώσει και να σου δείξει πόσο ώριμο είναι πλέον.
Αυτό το μικρό ανθρωπάκι σε έχει ανάγκη, σε χρειάζεται, σε θέλει δίπλα του.
Νίκος Κουραβάνας & Ελένη Παπαδοπούλου, Ψυχολόγοι, MSc, MA.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου