"Το φαινόμενο της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης συμβαίνει σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από όσο γνωρίζουμε, καλύπτεται, όμως, από έντονη μυστικότητα. (...) Ελάχιστα από τα παιδιά που θα μιλήσουν άλλωστε, θα φτάσουν να απασχολήσουν τις αστυνομικές αρχές, τις κοινωνικές υπηρεσίες, ή τους επαγγελματίες υγείας. Παιδική κακοποίηση υπήρχε κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, αλλά μόνο πρόσφατα οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται διαφορετικά και να δημιουργούν νομικούς ορισμούς για την κακοποίηση, να ορίζουν κυβερνητικούς φορείς, οι οποίοι έχουν τη δύναμη να απομακρύνουν παιδιά από τα σπίτια τους, καθώς και να διεξάγουν χιλιάδες ερευνητικές μελέτες για το θέμα" (σελ. 166).
"Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά;"
"Δείξτε στα παιδιά σας ότι έχουν το δικαίωμα να λένε ΟΧΙ (...). Για παράδειγμα, όταν δε θέλουν να παίξουν, να τα γαργαλήσουν, να τα αγκαλιάσουν ή να τα φιλήσουν. Βοηθήστε τα να καταλάβουν ποια συμπεριφορά είναι ανεπίτρεπτη και ότι πρέπει πάντα να μας αναφέρουν αν κάποιος τους φέρθηκε με τρόπο που τα ανησυχεί, ακόμη κι αν τους ήταν αδύνατο να πουν όχι εκείνη τη στιγμή. (...) Βεβαιώστε τα παιδιά ότι όλα τα μέλη της οικογένειας, ακόμα και τα μικρότερα, έχουν δικαίωμα στον ιδιωτικό χώρο όταν ντύνονται, πλένονται, κοιμούνται ή έχουν άλλες προσωπικές δραστηριότητες. Πάρτε λογικά μέτρα για την επιλογή του ατόμου που θα φροντίσει τα παιδιά σας. Προσέξτε με ποιον αφήνετε τα παιδιά σας. Ανακαλύψτε όσα περισσότερα στοιχεία μπορείτε για τους/ τις babysitters και μην αφήνετε τα παιδιά σας με άτομα που δεν εμπιστεύεστε απόλυτα" (σελ. 174).
"Τι πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά;"- "Κανείς, ακόμη και ένα αγαπητό πρόσωπο δεν πρέπει να τους ζητήσει να κρατήσουν μυστικό για φιλιά, αγγίγματα, αγκαλιές.
- Δε φταίει ποτέ το παιδί αν κάποιος το κακοποιήσει.
- Δε θα θυμώσετε αν σας μιλήσουν για μια πράξη, την οποία θεωρούν δικό τους λάθος ή στην οποία εμπλέκεται κάποιος γνωστός ή άτομο της οικογένειας.
- Αν κάποιος τα αγγίξει με τρόπο που τα φοβίζει ή τα μπερδεύει, πρέπει να το πουν.
- Τα συναισθήματα φόβου και σύγχυσης για κάποιο άτομο μπορεί να δημιουργηθούν στα παιδιά πριν ακόμη τα αγγίξουν" (σελ. 175).
Χρήσιμα τηλέφωνα όταν υποπτευόμαστε ότι υπάρχει κακοποίηση:
1. Αστυνομία (100)
2. Κέντρο Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (197)
3. Χαμόγελο του παιδιού (1056)
4. Ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών (2109244900)
5. Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων, Υπουργείου Δικαιοσύνης (2108701319)
6. Συνήγορος του Πολίτη (21 3130 6600)
7. Συνήγορος του Πολίτη- Κύκλος για τα Δικαιώματα του Παιδιού (8001132000)- Συνήγορος του Παιδιού
8. Τμήμα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (11188)
Γιωτάκος, Ο. & Πρεκάτε, Β. (2006). Σεξουαλική κακοποίηση. Μυστικό; Όχι πια! Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, σελ. 166-180.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου