μήπως τελικά τον χάσεις;
Personal Branding: Μία επικοινωνιακή τεχνική με απρόβλεπτες
συνέπειες
Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η
βιομηχανική επανάσταση, άλλαξε το ρου της ιστορίας, εισάγοντας τη χρήση μηχανών
και την αυτοματοποίηση της εργασίας με την ανάδυση του σύγχρονου καπιταλιστικού
κόσμου. Οι εξελίξεις πλέον είναι τόσο ραγδαίες που το μοντέλο της οικονομικής
ανάπτυξης, όπως το ξέραμε, από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και έπειτα,
έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Η φύση της μισθωτής εργασίας έχει
ολοκληρωτικά αλλάξει τα τελευταία χρόνια με την εισαγωγή νέων και ευέλικτων
μορφών απασχόλησης και την άνοδο των υπηρεσιών κυρίως μέσω της χρήσης του
διαδικτύου. Πλέον δεν αρκεί να έχει κάποιος ένα πτυχίο, ώστε να εξασφαλίσει μια
καλή θέση εργασίας, ούτε αρκούν οι δεξιότητες και άλλα προσόντα μιας και ο
ανταγωνισμός έχει οδηγήσει τους ανθρώπους σε ένα δίχως τέλος κυνήγι πτυχίων και
άλλων εφοδίων.
Οι ειδικοί τα τελευταία χρόνια
επισημαίνουν ότι αυτό που χρειάζεται για μια καλή επαγγελματική αποκατάσταση
είναι να ξέρεις πώς να «πουλάς- πλασάρεις» τον εαυτό σου. Το να «πουλάς» τον
εαυτό σου είναι μάλλον μια επικοινωνιακή στρατηγική εξαιρετικά δημοφιλής,
κυρίως τα τελευταία δέκα χρόνια, που μας έρχεται από το εξωτερικό και
ονομάζεται ‘personal branding’.
Το ‘personal branding’ ακολουθεί την έκρηξη της λεγόμενης ψηφιακής (digital) εποχής και σχετίζεται με την εικόνα που προβάλλεις στους
άλλους για εσένα. Μεγαλύτερη σημασία δεν έχει ακριβώς το τι πιστεύεις εσύ για
εσένα, αλλά το τι θέλεις οι άλλοι να πιστεύουν για εσένα. Ο εαυτός σου
μετατρέπεται σε ένα brand, σε μια μάρκα δηλαδή ή καλύτερα σε ένα σημείο αναφοράς ευρέως
αναγνωρίσιμο.
Το ‘personal branding’ μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό όπλο, μιας και σου δίνει τη
δυνατότητα να κατασκευάσεις μια αναγνωρίσιμη ταυτότητα που θες για εσένα, όπως
ακριβώς κάνουν όλες οι μεγάλες εταιρείες για τα προϊόντα τους. Στο ‘personal branding’ δεν
υπάρχει όμως κάποιο προϊόν, εφόσον το προϊόν είσαι εσύ. Αυτό που σ’ ενδιαφέρει
είναι να επικοινωνήσεις καλύτερα το «πακέτο» σου και να διαφοροποιηθείς από
τους ανταγωνιστές σου. Οι τελευταίοι, ενδεχομένως, να έχουν όσα πτυχία, εφόδια
και προσόντα έχεις εσύ ή και περισσότερα ακόμη, συνεπώς, αυτό που χρειάζεσαι
είναι να «πλασάρεις» τον εαυτό σου με ένα έξυπνο και διαφορετικό τρόπο, που θα
σε κάνει να ξεχωρίζεις, που θα προκαλέσει αίσθηση, θα κλέψει τις εντυπώσεις και
θα δημιουργήσει μια επιθυμία να ασχοληθούν οι άλλοι μαζί σου.
Για να τα επιτύχεις όλα αυτά, θα
πρέπει να εκμεταλλευτείς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media), στα οποία θα προβάλλεις μια πολύ προσεγμένη εικόνα, τόσο ως
προς τις φωτογραφίες ή βίντεο που ανεβάζεις, όσο και ως προς αυτά που γράφεις
και αναρτάς. Θα πρέπει, λοιπόν, να φαίνεσαι ταπεινός, ευγενικός, μορφωμένος, με
εντυπωσιακή εξειδίκευση στον τομέα σου, με εξαιρετικές επικοινωνιακές
ικανότητες, με σημαντικές γνωριμίες με ισχυρά πρόσωπα, αξιόπιστος, ειλικρινής,
με διάθεση για προσφορά, με πάθος για αυτό που κάνεις, κ.ο.κ. Θα πρέπει όταν
κάποιος ψάχνει για σένα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media) ή όταν googlάρει το όνομά σου, να
διαμορφώνει μια πολύ θετική γνώμη για εσένα.
Ως εδώ καλά όλα αυτά, όμως, αν
επιχειρήσουμε μια δεύτερη και βαθύτερη ανάγνωση, τότε διαπιστώνουμε ότι ο
άνθρωπος από μια αυθύπαρκτη και ανεξάρτητη οντότητα, με ελεύθερη βούληση, φορά
ένα προσωπείο και αλλοτριώνεται από την ανθρώπινη και έμψυχή του υπόσταση και
υποβιβάζεται σε μία μάλλον άψυχη υπόσταση και σε μια μη- οντότητα, σε ένα
αντικείμενο, σε ένα προϊόν.
Μήπως η αγορά εργασίας και η
εμπορευματοποίηση σχεδόν των πάντων μετατρέπει τον άνθρωπο σιγά- σιγά σε
εμπόρευμα; Μήπως ο άνθρωπος για να φτάσει το τρένο του ανταγωνισμού που θα τον
οδηγήσει στην υλική επιτυχία και άρα στην «ευτυχία», εν τω μεταξύ αλλοτριώνεται
σε τέτοιο βαθμό που χάνει τον ίδιο του τον εαυτό; Μήπως το ‘personal branding’
καλλιεργεί μέσα μας μια ναρκισσιστική νοοτροπία, όπου αυτό που μας νοιάζει
περισσότερο είναι η εικόνα που έχουν οι άλλοι για εμάς, και όχι το πως θα
βελτιώσουμε ουσιαστικά τον αληθινό εσώτερο εαυτό μας;
Αυτά τα ερωτήματα θα ήταν καλό να
αποτελέσουν τροφή για σκέψη, προκειμένου να μην απωλέσουμε την ηθική στο αξιακό
μας σύστημα και να μην μετατραπούμε σε αριβίστες, δηλαδή σε άτομα δίχως
ιδιαίτερους ενδοιασμούς που επιχειρούν να ανέλθουν κοινωνικά και επαγγελματικά κρυμμένα
πίσω από ένα ψεύτικο προσωπείο.
Βιβλιογραφία:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου