Κοίτα λίγο και το παρόν: προσανατολισμένοι στο εδώ και τώρα

«Γιατί δε ζω ούτε στο παρελθόν μου ούτε στο μέλλον μου. Έχω μόνο το παρόν, αυτό μ’ ενδιαφέρει. Αν μπορείς να μένεις πάντα στο παρόν, θα είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Θα καταλάβεις ότι στην έρημο υπάρχει ζωή, ότι ο ουρανός έχει αστέρια και ότι οι πολεμιστές πολεμούν γιατί αυτό είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Η ζωή θα είναι μια γιορτή, ένα μεγάλο πανηγύρι, γιατί είναι πάντα και μόνο η στιγμή που ζούμε.»

P. Coelho

Πόσα προβλήματα προκύπτουν αν εστιάζουμε περισσότερο στο παρελθόν ή στο μέλλον; Πόσο πιο δύσκολη κάνουμε τη ζωή μας και την καθημερινότητά μας όταν τη ζούμε χωρίς να είμαστε πραγματικά παρόντες σ’ αυτή; Πόσα χάνουμε από το τώρα όταν διαρκώς είμαστε κολλημένοι και αναπολούμε τις στιγμές του παρελθόντος ή είμαστε προσανατολισμένοι και αγωνιούμε για τις στιγμές του μέλλοντος; Πόσες φορές ξεχνάμε τελείως το τώρα στην προσπάθειά μας να επιλύσουμε ή να δώσουμε απαντήσεις σε όσα κουβαλάμε από το παρελθόν ή στην προσπάθειά μας να σχεδιάσουμε και να εξασφαλίσουμε το μέλλον; 

Πόσο κοιτάζουμε το τώρα; Πόση σημασία δίνουμε στο εδώ και τώρα;

Μήπως αυτός θα έπρεπε να είναι ο βασικός μας στόχος: να κοιτάμε το παρόν, να ζούμε το παρόν και να είμαστε νοητικά και σωματικά παρόντες στο εδώ και τώρα; 

Εστιάζοντας την προσοχή μας στο παρόν μπορούμε να έχουμε καλύτερη επίγνωση των συναισθημάτων και σκέψεων μας καθώς και της συμπεριφοράς μας, ενώ παίρνουμε περισσότερα πράγματα από την κάθε στιγμή που περνάμε. Είναι σημαντικό να καταφέρουμε να ζούμε τις στιγμές εκείνη τη στιγμή που υπάρχουν, δηλαδή αυτή τη στιγμή, ΤΩΡΑ, και να μην αναλώνουμε διαρκώς τον εαυτό μας σε σκέψεις που αφορούν είτε το πώς θα μπορούσε να είναι η κατάσταση είτε το πόσο καλύτερη ήταν στο παρελθόν η κατάσταση. Μόνο αν είμαστε προσανατολισμένοι στο παρόν, σε όσα ζούμε τώρα, σε όσα μας περιβάλλουν και μας αφορούν, θα μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες, τα θέλω μας και να ακούσουμε τι λένε οι αισθήσεις μας. 

Όπως αναφέρει και η θεωρία Gestalt παίζει σπουδαίο ρόλο η παρούσα στιγμή, καθώς δίνει τη δυνατότητα στο άτομο να εστιάσει στη φύση και στη δομή της αντιληπτικής εμπειρίας. Το άτομο συνειδητοποιεί ότι αυτό που έχει περισσότερη σημασία και με το οποίο αξίζει να ασχοληθεί είναι το παρόν, δηλαδή το πραγματικό, και όχι κάτι που είναι εν δυνάμει εφικτό ή κάτι που ανήκει πλέον στο παρελθόν. Μόνο όσα είναι στο παρόν είναι πραγματικά και αποτελούν μέρος της ζωής μας. Κοιτώντας το παρόν δεν χάνουμε ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον, γιατί το παρόν περιλαμβάνει όνειρα, αναμνήσεις και στοχασμούς. Ζώντας στο τώρα κι εστιάζοντας σε δραστηριότητες που συμβαίνουν στο τώρα δεν σημαίνει πως διαγράφεις το παρελθόν ούτε ότι δεν ονειρεύεσαι το μέλλον, απλά δίνεις στο παρελθόν και το μέλλον τη σημασία που τους αξίζει. Μόνο μέσα από το παρόν μπορείς να επιτρέψεις στον εαυτό σου να κρατά αναμνήσεις και να κάνει όνειρα, να στοχάζεται αλλά και να προγραμματίζει…

Η τωρινή ζωή μας είναι το μόνο που υπάρχει.  (Nevis, 2007)

Η ζωή συμβαίνει τώρα… το πόσο θα εστιάσουμε σε αυτή εξαρτάται από εμάς τους ίδιους. Όσο πιο ικανοποιημένοι είμαστε από τη ζωή μας και τον εαυτό μας τόσο πιο πολύ δεν αναζητούμε τις απαντήσεις μας στο παρελθόν ή στο μέλλον, δεν ψάχνουμε δηλαδή διεξόδους φυγής στις αναμνήσεις ή στα όνειρα για το μέλλον. Κοιτάζουμε το παρόν: τι ζούμε, πώς νιώθουμε, τι βλέπουμε και ακούμε, πως αισθανόμαστε, τι βιώνουμε και ποιοι είμαστε…

«Η ζωή μας δεν είναι πρόβλημα προς επίλυση, αλλά οι εμπειρίες και τα βιώματά μας».

Kierkegaard

Βιβλιογραφία

Nevis, E. (2007). Θεραπεία Gestalt. Θεωρία και εφαρμογές. Αθήνα: Εκδόσεις Διόπτρα.