Η γλώσσα της καρδιάς, του Marshall Rosenberg
«Η Μη Βίαιη Επικοινωνία μας βοηθάει να επικοινωνήσουμε με τον εαυτό μας καλώντας μας να μεταφράσουμε τα αρνητικά εσωτερικά μηνύματα σε συναισθήματα και ανάγκες. Η ικανότητά μας να διακρίνουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας, καθώς και να τα αφουγκραζόμαστε με ενσυναίσθηση, μπορεί να μας απελευθερώσει από την κατάθλιψη. Η Μη Βίαιη Επικοινωνία μας βοηθάει να καταλάβουμε ότι δεν είναι αναγκαίο να μιλάμε μια γλώσσα που μας απαγορεύει να ονειρευόμαστε και ότι πάντα έχουμε επιλογές σε ότι κι αν κάνουμε. Δείχνοντάς μας πώς να εστιάζουμε σε αυτό που πραγματικά θέλουμε παρά στο τι δεν πάει καλά με τους άλλους, η μη Βίαιη Επικοινωνία μας προσφέρει τα εργαλεία και την κατανόηση που χρειαζόμαστε για να διαμορφώσουμε μια πιο γαλήνια διανοητική κατάσταση. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν τη Μη Βίαιη Επικοινωνία για να πετύχουν αυθεντικές και αμφίδρομες σχέσεις με τους πελάτες τους» (σελ. 229).
Όταν τα άτομα λένε όχι στη συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο
«Όταν φέρνουμε τους ανθρώπους στον ίδιο χώρο για να εκφράσουν τις ανάγκες και τα αισθήματά τους, είμαι αισιόδοξος για αυτό που μπορεί να συμβεί. Ωστόσο, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχω συναντήσει είναι να φέρουμε κοντά και τις δύο πλευρές. Μερικές φορές μια πλευρά χρειάζεται χρόνο για να αποκτήσει ξεκάθαρη επίγνωση των αναγκών της. Έτσι, οι διαμεσολαβητές χρειάζεται να έχουν και τις δύο πλευρές μαζί για αρκετό χρόνο, ώστε αμφότερες να εκφράσουν και να ακούσουν τις ανάγκες της άλλης πλευράς. Συχνά σε περιπτώσεις συγκρούσεων ακούω κουβέντες όπως ‘’Όχι, δεν υπάρχει λόγος για μιλήσουμε- δεν πρόκειται να ακούσει. Έχω προσπαθήσει να μιλήσω και δεν έχει δουλέψει’’» (σελ. 205).
Επίλυση συγκρούσεων
Σύμφωνα με τη Μη Βίαιη Επικοινωνία, το πιο σημαντικό βήμα στην επίλυση συγκρούσεων είναι η δημιουργία μιας σύνδεσης ανάμεσα στους ανθρώπους που εμπλέκονται στη σύγκρουση.
«Στη Μη Βίαιη Επικοινωνία, κάθε φορά που ζητάμε να αλλάξει κάτι, στην ουσία επιχειρούμε να ζήσουμε με βάση ένα διαφορετικό αξιακό σύστημα. Το πιο σημαντικό σε αυτή την πορεία είναι ότι ο τρόπος που συνδεόμαστε με τους άλλους αντανακλά κάθε φορά τον κόσμο που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε. Κάθε μας βήμα χρειάζεται να απεικονίζει ενεργά την ποιότητα των σχέσεων που επιδιώκουμε. Με λίγα λόγια, ο τρόπος που ζητάμε την αλλαγή αντανακλά το αξιακό σύστημα που προσπαθούμε να υποστηρίξουμε. Όταν το αντιλαμβανόμαστε αυτό, απέχουμε συνειδητά από την προσπάθεια να πείσουμε κάποιον να κάνει αυτό που θέλουμε. Αντ’ αυτού, εργαζόμαστε για να δημιουργήσουμε την ποιότητα του αμοιβαίου ενδιαφέροντος και σεβασμού, όπου η κάθε πλευρά πιστεύει ότι οι ανάγκες της είναι σημαντικές και έχει συνείδηση ότι αυτές οι ανάγκες είναι αλληλεξαρτώμενες με την ευημερία του άλλου ατόμου. Όταν αυτό συμβαίνει, είναι εντυπωσιακό πως τελικά επιλύονται εύκολα οι συγκρούσεις που έμοιαζε αδύνατο να επιλυθούν» (σελ. 186).
Πηγή:
Marshall Rosenberg. Μη βίαιη επικοινωνία. Η γλώσσα της καρδιάς. Εκδόσεις Κοντύλι.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου