Επιθυμίες που δεν ικανοποιήθηκαν,
προσδοκίες που διαψεύστηκαν, ανάγκες που απορρίφθηκαν, τραύματα που δεν
θεραπεύτηκαν… Όλα αυτά έρχονται μπροστά σου κάθε φορά που έχεις τις μαύρες σου
και νιώθεις ότι τίποτα δεν προχωρά στη ζωή σου…
Γρήγορα, όμως, καταλαβαίνεις ή
τουλάχιστον γρήγορα θα πρέπει να καταλάβεις (αν δεν θέλεις να συνεχίσεις για
πολύ να τα βλέπεις όλα μαύρα) ότι δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις τη ζωή έχοντας
μια ηττημένη στάση.
Τι μπορείς να επιθυμείς, τι να
προσδοκάς και τι να ζητάς όταν εσύ ο ίδιος νιώθεις ότι τίποτα δεν πρόκειται να
αλλάξει; Πώς να γίνουν καλύτερα τα πράγματα όταν σε όλα το μόνο που διακρίνεις
είναι μια μαυρίλα;
Πώς θα μπορούσε να γίνει πιο
χρωματιστή η ζωή σου όταν εσύ επιλέγεις μόνο το μαύρο χρώμα για να βάλεις τις δικές
σου πινελιές στις στιγμές που ζεις…
Και ξέρεις… ότι όσο πιο πολλές είναι
αυτές οι μαύρες, σκοτεινές πινελιές που βάζεις στις στιγμές τόσο πιο μαύρο
χρώμα βάζεις στη ζωή σου και μέσα από αυτές τις μαύρες πινελιές βλέπεις όλη σου
τη ζωή, όλη σου την ύπαρξη, τον εαυτό σου και τους άλλους…
Όμως, όταν όλα είναι μαύρα ή
τουλάχιστον όταν όλα γύρω σου τα βλέπεις μαύρα θα πρέπει να πιαστείς από κάτι
για να μπορέσεις να αλλάξεις το χρώμα στο πινέλο σου…
Όταν όλα χαθούν, όταν όλα γίνουν
σκοτάδι, τότε αναζήτησε γύρω σου το πινέλο που θα μπορέσεις από την αρχή να
βάλεις κάποιες φωτεινές πινελιές στη ζωή σου.. κάτι μπορεί να βρεθεί κι αν δεν
βρεθεί μόνο του, ψάξε και βρες εσύ ένα πινέλο με ένα πιο χαρούμενο και φωτεινό
χρώμα, με ένα πιο ζεστό και απαλό χρώμα, που θα φωτίσει τη ζωή σου, αλλά και
την ψυχή σου.
Σκέψου, πώς όταν όλα μοιάζουν να
έχουν χαθεί κι εσύ μόνος και ανήμπορος βαδίζεις μέσα στο σκοτάδι, ψάξε και βρες
το λόγο που θα σου κάνει να συνεχίσεις να ζεις… χρειάζεται απλά λίγη δύναμη,
λίγο κουράγιο, για να ανακαλύψεις νέους λόγους ύπαρξης σ’ αυτή τη ζωή… που θα σ’
οδηγήσουν και πάλι να χαρίζεις χρωματιστές πινελιές στις στιγμές σου, σε σένα
και στους ανθρώπους γύρω σου… πάντα υπάρχουν λόγοι ύπαρξης, αρκεί να τους αναζητήσουμε,
αρκεί να κάνουμε λίγο το σκοτάδι στην άκρη ώστε να μπορέσουμε να τους δούμε…
Πάντα, μπορούμε να βρούμε κάποιο
λόγο που θα μας κάνει να θέλουμε να ζήσουμε, να θέλουμε να χρωματίσουμε στις στιγμές
μας, να θέλουμε να προσπαθήσουμε, να ονειρευτούμε και να ελπίσουμε… γνωρίζοντας
ότι και την επόμενη φορά που θα χάσουμε τα χρωματιστά μας πινέλα και θα μας μείνει
μόνο το μαύρο πινέλο, είναι στο χέρι μας να ξαναβρούμε και τα υπόλοιπα
χρωματιστά πινέλα… και σίγουρα… μπορούμε να τα βρούμε…
Αυτό εξαρτάται από εμάς…
αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους… και πηγάζει από μέσα μας και πρώτα μέσα μας θα
πρέπει να ψάξουμε… γιατί όσα πινέλα κι αν μας δανείσουν οι άλλοι πάντα δανεικά
θα είναι και όταν τα χάσουμε θα γίνουμε πιο χαμένοι από ποτέ μέσα στο σκοτάδι,
γιατί οφείλαμε μόνοι μας να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα δικά μας χρωματιστά
πινέλα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου