Στη βάση της σύγχρονης ανάλυσης της εξελικτικής ψυχολογίας για τις διαφορές των φύλων βρίσκονται δύο ιδέες, η μία αποκαλείται θεωρία γονικής επένδυσης. Η θεωρία αυτή είναι μια ανάλυση του διαφορετικού κόστους που έχουν πληρώσει ή των επενδύσεων που έχουν κάνει οι άντρες και οι γυναίκες σε σχέση με τη φροντίδα των παιδιών μέσα στους αιώνες.
Η κεντρική ιδέα εδώ είναι ότι οι βιολογικές διαφορές ανάμεσα στα φύλα κάνουν τις γυναίκες να επενδύσουν περισσότερο στη φροντίδα των παιδιών. Οι γυναίκες μπορούν να περάσουν τα γονίδιά τους σε λιγότερους απογόνους απ ότι ενδεχομένως οι άντρες. Αυτό οφείλεται τόσο στις περιορισμένες χρονικές περιόδους, κατά τις οποίες είναι γόνιμες και σε σχέση με τους άντρες, το πιο περιορισμένο χρονικό εύρος κατά το οποίο μπορούν να γεννήσουν.
Με άλλα λόγια, η γονική επένδυση είναι μεγαλύτερη για τις γυναίκες, εξαιτίας του μεγαλύτερου κόστους αντικατάστασης για αυτές. Έπεται ότι οι γυναίκες θα έχουν σταθερότερες προτιμήσεις για συντρόφους στο ζευγάρωμα από ότι οι άντρες και ότι τα δύο φύλα θα έχουν διαφορετικά κριτήρια το ένα από το άλλο ως προς την επιλογή των συντρόφων.
Οι γυναίκες χρειάζονται άντρες για να τις βοηθούν με τα βάρη της εγκυμοσύνης και της φροντίδας των παιδιών και έτσι πρέπει να αναζητούν άντρες, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να τους παράσχουν πόρους και προστασία. Οι άνδρες αντίθετα θα ενδιαφέρονται λιγότερο για την προστασία. Αντ’ αυτού, αναμένεται να επικεντρώνονται στην αναπαραγωγική δυνατότητα της συντρόφου (τη νεότητα της συντρόφου και άλλους βιολογικούς δείκτες καλής αναπαραγωγικής φυσικής κατάστασης), (σ.428).
Δεύτερον, εκτός από τη θεωρία γονικής επένδυσης, μια δεύτερη κατεύθυνση σκέψης αφορά την ιδιότητα του να είναι κανείς γονέας. Αφού οι γυναίκες οι ίδιες κουβαλούν τα γονιμοποιημένα τους ωάρια θα είναι πάντα σίγουρες πως είναι οι μητέρες των γόνων τους.
Από την άλλη μεριά, οι άντρες δεν μπορούν να είναι σίγουροι ότι τα παιδιά είναι δικά τους και επομένως πρέπει να κάνουν κάποια βήματα για να διασφαλίσουν ότι η επένδυσή τους κατευθύνεται προς τους δικούς τους απογόνους και όχι σε εκείνους κάποιου άλλου άντρα. Και έτσι προκύπτει ο ισχυρισμός ότι οι άντρες έχουν μεγαλύτερη ανησυχία για τυχόν σεξουαλικούς αντίζηλους και δίνουν μεγαλύτερη αξία στην αγνότητα μιας συντρόφου από ότι οι γυναίκες (σ.429).
Πηγή:
Cervone & Pervin, 2013. Θεωρίες προσωπικότητας. Έρευνα και εφαρμογές. Αθήνα: Gutenberg, σελ. 420-422.
Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου