(Η Ιστορία του Αστερία)
Ένας φίλος μας περπατούσε σε μια ερημική ακρογιαλιά κάπου στο Μεξικό, την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Καθώς βάδιζε, διέκρινε ένα νεαρό αγόρι εκεί πιο μακριά. Πλησίασε και πρόσεξε ότι το αγόρι αυτό έσκυβε, έπαιρνε κάτι από κάτω και το πετούσε μέσα στο νερό. Η επανάληψη των κινήσεών του, κίνησαν το ενδιαφέρον στον φίλο μας για το τι ήταν αυτό που εκείνο το αγόρι πετούσε κάθε φορά στο νερό.
Έτσι, ο φίλος μας πλησίασε ακόμη πιο κοντά και είδε ότι το αγόρι μάζευε αστερίες που είχαν μείνει έξω απ’ το νερό και έναν έναν τους πετούσε πίσω στη θάλασσα. Ο φίλος μας παραξενεύτηκε τόσο πολύ που πλησίασε ακόμη περισσότερο το αγόρι και το ρώτησε: «καλησπέρα, σε είδα κι αναρωτήθηκα τι κάνεις».
«Ρίχνω τους αστερίες πίσω στη θάλασσα. Είναι η ώρα της άμπωτης κι όλοι αυτοί έχουν ξεμείνει πίσω στην ακτή. Αν δεν τους ξανά ρίξω πίσω στο νερό, θα πεθάνουν από έλλειψη οξυγόνου», απάντησε το αγόρι.
«Κατάλαβα, ωστόσο υπάρχουν χιλιάδες αστερίες κατά μήκος όλης της ακτής… Είναι αδύνατο να τους ρίξεις όλους πίσω στο νερό, είναι πάρα πολλοί! Και σκέψου σε πόσες εκατοντάδες παραλίες συμβαίνει αυτό, σε όλο το μήκος των ακτών! Όπως καταλαβαίνεις δεν έχει καμία ιδιαίτερη σημασία αυτό που κάνεις!
Το μικρό αγόρι χαμογέλασε, έσκυψε κι έπιασε έναν άλλο αστερία και καθώς τον έριχνε πίσω στο νερό του απάντησε: «έχει ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτόν εδώ»!
Πηγή:
Canfield, J., & Hansen, M. V. (1993). Chicken soup for the soul: 101 stories to open the heart & rekindle the spirit. Deerfield Beach, FL: Health Communications.
Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου