Δραπετεύοντας από τον εαυτό μας...

Άραγε υπάρχουν τρόποι για να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας; Και όταν νιώθουμε αυτή την ανάγκη, ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούμαστε σε αυτή τη σκέψη; 

Μάλλον πιο σημαντικό είναι να απαντήσουμε στον εαυτό μας γιατί θέλουμε να ξεφύγουμε από αυτόν ή καλύτερα τι είναι αυτό από το οποίο θέλουμε να δραπετεύσουμε.

Πολλές φορές πιστεύουμε ότι κάνοντας μια αλλαγή στη ζωή μας μπορούμε να αφήσουμε πίσω μας και όλα όσα μας ενοχλούν στον εαυτό μας. Δεν πρόκειται να αφήσουμε τον εαυτό μας πίσω, με μια αλλαγή σπιτιού, με αλλαγή παρέας ή φίλων ή με αλλαγή δουλειάς. Όλα όσα μας ενοχλούν στον εαυτό μας μπορούμε με πολλή προσπάθεια και δουλειά να τα αλλάξουμε.

Όταν όμως νιώθουμε έντονα την ανάγκη να δραπετεύσουμε από τον εαυτό μας, ας σκεφτούμε ότι ουσιαστικά θέλουμε να δραπετεύσουμε από εμάς τους ίδιους, από τα συναισθήματα, από τις σκέψεις μας, που μας καθορίζουν και είναι κάτι δικό μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Αν νιώθουμε μοναξιά και απογοήτευση όσο μακριά και να πάμε, και να θεωρούμε ότι έτσι θα αφήσουμε πίσω τα προβλήματα αυτά μας ακολουθούν, γιατί είναι μέρος του εαυτού μας. Εξάλλου, το ίδιο συμβαίνει και με το παρελθόν και τις αναμνήσεις, δεν μπορούμε να το διαγράψουμε γιατί είναι μέρος του εαυτού μας.
Μπορεί αλλάζοντας τις συνθήκες της ζωής μας για λίγο να νιώσουμε καλύτερα, όμως δεν πρόκειται ποτέ να απαλλαγούμε από τον εαυτό μας. Μπορούμε όμως να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε όσα μας ενοχλούν, να απαλλαγούμε από τα φαντάσματα του παρελθόντος που μας καταδιώκουν. Και για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να αλλάξουμε συμπεριφορές, στάσεις, συναισθήματα… δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Χρειάζεται κόπο, προσπάθεια, αποφασιστικότητα, επιμονή και υπομονή.

Αν δεν αλλάξουμε το πώς εμείς νιώθουμε με τον εαυτό μας, δεν πρόκειται να μας βοηθήσει καμία αλλαγή γύρω μας να νιώσουμε καλύτερα. Αντί να προσπαθήσουμε να δραπετεύσουμε από τον εαυτό μας, από τα προβλήματα, τις σκέψεις, τους φόβους και τους περιορισμούς μας, ας προσπαθήσουμε να τα βρούμε με τον εαυτό μας, να ξεκαθαρίσουμε όλα αυτά που νιώθουμε, όλα αυτά που βιώνουμε.
Οι αλλαγές πρέπει πάντα να ξεκινάνε μέσα από τον εαυτό μας και όχι έξω από εμάς, γιατί ότι και να γίνει στο περιβάλλον μας μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους για λίγο μόνο. Είναι προτιμότερο να αλλάξουμε όλα αυτά που μας ενοχλούν στον εαυτό μας παρά να προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να δραπετεύσουμε από τον εαυτό μας. Πως γίνεται να δραπετεύσουμε από εμάς τους ίδιους; Και για πόσο μπορούμε να δραπετεύσουμε από εμάς;

Αντί λοιπόν να ψάχνουμε τρόπους να θάψουμε ότι μας ενοχλεί ας βρούμε τρόπους να το ξεκαθαρίσουμε, να το λύσουμε, να το αλλάξουμε. Αντί να αποφεύγουμε να σκεφτούμε ότι μας πληγώνει ας έρθουμε αντιμέτωποι πρόσωπο με πρόσωπο με αυτό.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν στιγμές που έχουμε ανάγκη να δραπετεύσουμε για λίγο από την πραγματικότητα που μας περιβάλλει, από τα προβλήματα και τις έγνοιες που κουβαλάμε. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να δραπετεύσουμε από τον εαυτό μας, από ότι συνιστά την πραγματικότητά μας. Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη για μια φυγή από την πραγματικότητα. Το θέμα είναι πόσο ‘υγιείς’ τρόπους φυγής επιλέγουμε και πόσο συχνά νιώθουμε αυτή την ανάγκη. Δεν υπάρχουν σωστοί και λάθος τρόποι φυγής, ωστόσο υπάρχουν κάποιοι που είναι βλαπτικοί για τον εαυτό μας, όπως είναι οι ουσίες και το αλκοόλ. Ωστόσο, όλοι μπορούμε να αφεθούμε κάποιες στιγμές στα μονοπάτια της φαντασίας μας για να μας ταξιδέψουν και έτσι να δραπετεύσουμε για λίγο από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Παπαδοπούλου Ελένη- Ψυχολόγος, MSc