Φοβίες, άγχη, εμμονές…

Όλα αυτά έχεις σκεφτεί πόσο σε εμποδίζουν να ζήσεις;

Μένεις συχνά μακριά από την ίδια τη ζωή σου, γιατί σκέφτεσαι πόσο αγχωτική ή φοβική είναι μια κατάσταση.

Φόβοι, διαρκώς βρίσκεσαι μέσα σε πολλαπλούς φόβους. Ζεις με τη σκέψη: «τι θα συμβεί, αν…». Φόβοι για το άγνωστο και το μη οικείο, φόβοι για την αποτυχία και την εγκατάλειψη, φόβοι για πιθανές απώλειες στη ζωή, φόβοι για απόρριψη.

Και το κοινό που συνοδεύει όλους αυτούς τους φόβους είναι η εσωτερική φωνή που σου ασκεί κριτική και σου υπενθυμίζει πόσο πιθανό είναι να μην καταφέρεις να αντιμετωπίσεις αυτά που φοβάσαι.

Οι φόβοι, όμως, συνήθως μένουν σε επίπεδο σκέψης, γιατί δεν θέλεις να τους βιώσεις. Είναι πολύ πιθανό να έχεις περάσει τη ζωή σου μέχρι τώρα, χωρίς να ζεις, με τον φόβο ότι μπορεί να βιώσεις αυτούς τους φόβους.

Τελικά τι είναι προτιμότερο; Να μην ζεις τίποτα για να μην συναντήσεις κάποιον από τους φόβους σου ή να ζεις ελεύθερος και απαλλαγμένος από αυτούς τους φόβους και σε περίπτωση που εμφανιστούν να δεις εκείνη τη στιγμή πως θα τους αντιμετωπίσεις;

Όσο οι φόβοι κατοικούν στο μυαλό σου τόσο σε κατακλύζουν με το αίσθημα του άγχους. Σε όλες τις επιλογές βλέπεις την καταστροφή, την αποτυχία, την αδυναμία να πράξεις, να πιστέψεις, να προχωρήσεις… Αγχώνεσαι με το παραμικρό γιατί όλα σου φαίνονται δύσκολα και ανέφικτα. Και όσο αγχώνεσαι τόσο αποφεύγεις πράγματα… και όσο τα αποφεύγεις τόσο μεγαλώνεις τους φόβους μέσα σου… 

Και οι φόβοι μπορούν να γίνουν εμμονές, που θα σε κρατούν απασχολημένο όλες τις ώρες… Διασκεδάζεις, δουλεύεις, κοιμάσαι, μιλάς, περπατάς, ξεκουράζεσαι και το μυαλό σου είναι κολλημένο σε αυτά που φοβάσαι για σένα, σε αυτά που θεωρείς ότι είναι ανέφικτα, καθώς το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το σκέφτεσαι, μήπως και προλάβεις να σωθείς σε περίπτωση που εμφανιστεί… Και πώς μπορείς να σωθείς από αυτά που είναι οι δικές σου φοβίες και ανασφάλειες και όχι αυτά που βιώνεις μέσα από την αλληλεπίδρασή σου με τους άλλους;