Ο όρος «Το Σύνδρομο της Πριγκίπισσας» δεν υπάρχει στα εγχειρίδια της ψυχιατρικής. Τον συναντάμε όμως όλο και πιο συχνά σε περιπτώσεις κοριτσιών γύρω μας που ζουν τη ζωή σαν παραμύθι. Τα κορίτσια αυτά επικεντρώνονται μόνο στα όμορφα πράγματα, βάζουν τον εαυτό τους στο κέντρο του σύμπαντος και έχουν εμμονή με την εμφάνισή τους. Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται ιδιαίτερο και διασκεδαστικό όταν το κορίτσι είναι νήπιο, είναι πιο έντονο και περίεργο όταν το κορίτσι βρίσκεται στη φάση του περάσματος από τη νηπιακή ηλικία στη νεαρή εφηβική ηλικία, όπου μπορεί να επηρεάσει την αυτοεκτίμηση, την εξάρτηση από τους άλλους, τη φροντίδα του εαυτού της και τον βαθμό ενδυνάμωσης στη ζωή της.
Η σύγχρονη κοινωνία είναι γεμάτη από μηνύματα, που λένε στα κορίτσια ότι το να είσαι πριγκίπισσα είναι ο καλύτερος και ο μοναδικός τρόπος ζωής. Στη σύγχρονη κοινωνία, όπου δίνεται έμφαση στην εξωτερική εμφάνιση, στο να έχει το άτομο τα καλύτερα πράγματα και στην ανάγκη να είναι το νούμερο ένα, τα κορίτσια προσπαθούν να καλύψουν τους τομείς αυτούς.
Τα κορίτσια από μικρή ηλικία έρχονται σε επαφή με επιλογές ρούχων που αφορούν μεγαλύτερες ηλικίες, ενώ σε διάφορα ρούχα υπάρχουν συνθήματα που αναφέρονται στην ομορφιά και στα εξωτερικά χαρακτηριστικά των κοριτσιών. Με διάφορους τρόπους τονίζεται ο σημαντικός ρόλος της εξωτερικής εμφάνισης των κοριτσιών, αν και τα περισσότερα κορίτσια κατά τη διάρκεια της προεφηβείας αρχίζουν να έχουν ανασφάλειες και προβλήματα με το σώμα τους.
Πολλοί γονείς θεωρούν ότι οι κόρες τους μπορούν να αποφύγουν να επηρεαστούν από τα μηνύματα που δέχονται από την κοινωνία. Όμως, για να συμβεί αυτό χρειάζεται αρκετή αυτοπεποίθηση και αυτογνωσία ώστε να μην παρασυρθούν τα κορίτσια από τα μηνύματα της εποχής. Τα κορίτσια δεν μπορούν να καταλάβουν από μόνα τους τι είναι πιο σημαντικό στη ζωή και ποιες είναι οι βασικές αξίες στη ζωή τους. Τον βασικό ρόλο για την καταπολέμηση αυτών των μηνυμάτων και της μείωσης των πιέσεων τον έχουν οι γονείς.
Τα κορίτσια που μεγαλώνουν με το Σύνδρομο της Πριγκίπισσας δεν δίνουν έμφαση μόνο στην εμφάνιση, αλλά και σε όσα τους υπόσχεται η παραμυθένια ζωή. Τα κορίτσια μαθαίνουν ότι δεν μπορούν να είναι αυτάρκη και ότι πρέπει να βασιστούν σε έναν σωτήρα για να γίνουν όλα καλύτερα στη ζωή τους. Συχνά μπλέκουν σε ανόητες και επιφανειακές φιλίες, καθώς και σε φίλους που τους δείχνουν τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν. Δεν έχουν ένα εσωτερικό κίνητρο και όλα τα περιμένουν να έρθουν απέξω, χωρίς να υπάρχει εσωτερική έδρα ελέγχου και τρόποι βελτίωσης του εαυτού. Μια πριγκίπισσα μπορεί να τα έχει όλα έτοιμα και να κάνει τα πάντα ώστε να έχει τον θαυμασμό των άλλων.
Οι γονείς θα πρέπει να διδάξουν στην κόρη τους να ζει όχι με τα ιδανικά μιας πριγκίπισσας αλλά με τις αξίες μιας ηρωίδας. Τα κορίτσια, από μικρή ηλικία, θα πρέπει να μάθουν τι επιλογές να κάνουν ως προς την εξωτερική τους εμφάνιση, τις αξίες τους, τα παιχνίδια και τα ρούχα τους. Κύριος στόχος είναι να δημιουργήσουν μια πιο θετική, ενδυναμωμένη αίσθηση του εαυτού, να μπορούν να επεξεργαστούν τα μηνύματα που δέχονται και να μην έχουν ανάγκη να γίνουν το ίδιο με τα άλλα κορίτσια ώστε να γίνουν απόλυτα αποδεκτές. Τα κορίτσια θα πρέπει να αναπτύξουν τη δική τους ταυτότητα, να νιώθουν ξεγνοιασιά και ελευθερία, να καλλιεργήσουν μια ανεξάρτητη και ισχυρή προσωπικότητα, έχοντας το δικό του στυλ το καθένα… Το κάθε κορίτσι θα πρέπει να ανακαλύψει και να μάθει να χρησιμοποιεί τη δική της φωνή και να μάθει ότι μπορεί να μιλά χωρίς φόβο, να μοιράζεται τα συναισθήματά της και να υποστηρίζει τις επιλογές της.
Πηγή:
Jennifer Harstein. 2012. Combating Princess Syndrome. It's not in a textbook, but Princess Syndrome is real. https://www.psychologytoday.com/us/blog/princess-recovery/201204/combating-princess-syndrome.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου