Πρόκειται για ένα παραμύθι αρκετά διασκεδαστικό και από την αρχή έως το τέλος σε ομοιοκαταληξία, γεγονός που του δίνει μια ακόμη μεγαλύτερη χαρμόσυνη νότα κι επίσης αστεία, τόσο για τους μικρούς, όσο και για τους μεγάλους αναγνώστες. Στο οπισθόφυλλο αναγράφει τα εξής λόγια:
«γιατί ένας ξεχωριστός γάτος δυσκολεύεται να βρει φίλους; Γιατί η γατοπαρέα δε θέλει να παίξει μαζί του; Θα καταφέρουν άραγε στο τέλος να γίνουν όλοι μια συντροφιά; Μια ιστορία για το δικαίωμα να είμαστε διαφορετικοί και για τον πλούτο που μας χαρίζουν οι διαφορές μας».
Πράγματι είναι ένα παραμύθι το οποίο φαίνεται ανάλαφρο και διασκεδαστικό, όπως αναφέραμε προηγουμένως, αλλά θα λέγαμε ότι αγγίζει βαθύτερα νοήματα κι ευαίσθητα ζητήματα και κυρίως υπογραμμίζει το πόσο δύσκολο είναι να εντάξουμε τη διαφορετικότητα και να αγκαλιάσουμε το διαφορετικό. Συνήθως, αποκλείουμε τη διαφορετικότητα, θέλουμε να είμαστε όλοι ίδιοι και καθετί ή κάθε ένας που είναι διαφορετικός αντιμετωπίζεται ως αποδιοπομπαίος τράγος, ως κάποιος που θα μας προκαλέσει κακό ή που δεν μπορεί να ταιριάξει μαζί μας.
Όμως όλα αυτά είναι μεροληψίες, πεποιθήσεις που δεν βασίζονται στην πραγματικότητα και θα πρέπει από μικρή ηλικία να μαθαίνουμε στα παιδιά να είναι πιο δεκτικά απέναντι στην διαφορετικότητα, έτσι ώστε να αλλάξουμε νοοτροπία ως κοινωνία και να εγκαταλείψουμε τέτοιου είδους συμπεριφορές και στάσεις, γιατί άθελά μας πληγώνουμε. Δημιουργούμε πρόβλημα στους άλλους με το να τους διώχνουμε, ακριβώς επειδή δεν είναι σαν εμάς, όπως όταν ένα παιδάκι είναι από άλλη χώρα, δεν μιλάει καλά τα Ελληνικά, έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος κοκ.
Ως εκ τούτου, σας προτείνουμε το εν λόγω παραμύθι να το έχετε στην βιβλιοθήκη σας και σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση!
Συγγραφείς: Κώστας Μάγος & Γεωργία Γκανάτσιου, Εκδόσεις: Εν πλω.
Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου