Δυσθυμία

Συχνά χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας λέξεις και όρους για τους οποίους αγνοούμε την πραγματική τους σημασία και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων που μπορεί να φέρουν. Βλέπουμε μια γυναίκα να φωνάζει και σκεφτόμαστε: πω, πω πόσο υστερική είναι αυτή (αυτό σημαίνει υστερία;) ή βλέπουμε ένα άτομο με κακή διάθεση και σκεφτόμαστε: καλά, πόσο δυσθυμικό άτομο είναι; Πόσο επικίνδυνο είναι να χρησιμοποιούμε ψυχιατρικούς όρους αγνοώντας τη συμπτωματολογία τους; Ας έχουμε τουλάχιστον μια εικόνα για αυτές.

Η δυσθυμία είναι μια ψυχική διαταραχή, η οποία περιγράφει μια κατάσταση μόνιμης κατάθλιψης, όπου το άτομο φέρει μια χρόνια κατάθλιψη που μπορεί να είναι από ήπια μέχρι αρκετά σοβαρή. Ο όρος δυσθυμία προέρχεται από την ελληνική ρίζα «δυσ», που σημαίνει αρρώστια ή κακό και τη «θυμία», που σημαίνει μυαλό ή συναισθήματα.

Τα συμπτώματα που εμφανίζουν τα άτομα με δυσθυμία είναι τα εξής: μείωση της παραγωγικότητας, συναισθήματα ενοχής και αβοηθησίας, λύπη και θλίψη, απώλεια της ελπίδας, αύξηση ή μείωση της όρεξης, ευερεθιστότητα, έλλειψη ενέργειας η έντονη κόπωση, δυσκολίες στον ύπνο, κοινωνική απόσυρση και πρόβλημα συγκέντρωσης. Το άτομο φαίνεται ότι βρίσκεται σε σύγχυση, δεν μπορεί να σκεφτεί με καθαρό μυαλό, δεν έχει διάθεση, ενώ έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Έχει χάσει το ενδιαφέρον και δεν βρίσκει καμία ευχαρίστηση στις καθημερινές δραστηριότητες.

Ενώ τα άτομα με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή έχουν περιόδους ή μέρες που νιώθουν καλύτερα, τα άτομα με δυσθυμία έχουν καταθλιπτικά συμπτώματα σε όλη τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στα παιδιά τα πρώιμα συμπτώματα που εμφανίζονται είναι η καταθλιπτική διάθεση και η ευερεθιστότητα. 

Τα συμπτώματα της κατάθλιψης οφείλονται στην ισορροπία νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, που συνδέονται με επιδράσεις στη διάθεση. Επίσης, περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως το στρες, η απώλεια, το πένθος, το τραύμα και οι αλλαγές στη ζωή του ατόμου μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη. Τα άτομα που έχουν μέλη της οικογένειας με κατάθλιψη έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν τη συγκεκριμένη διαταραχή.

Η δυσθυμική διαταραχή είναι μια χρόνια κατάσταση, για αυτό απαιτεί αλλαγές στον τρόπο ζωής του ατόμου και στον τρόπο που βλέπει και φροντίζει τον εαυτό του. Το άτομο είναι καλό να διατηρεί τον εαυτό του σε καλή κατάσταση, να τον φροντίζει και να τον περιποιείται, να προγραμματίζει την ημέρα του, να έχει ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου και φαγητού, να οργανώνει εξόδους και να αλληλεπιδρά με άλλα άτομα, βλέποντας και μέσα από την πράξη πόσα οφέλη μπορεί να αποκομίσει μέσα από τις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, μέσα από την αυτογνωσία και μέσα από την επίτευξη στόχων και ονείρων που έχει στη ζωή του. Ακόμη και μικρές καθημερινές αλλαγές μπορούν να μας οδηγήσουν σε αλλαγές στη διάθεσή μας. Ο κύριος στόχος είναι να πείσουμε τον εαυτό μας να ξεκινήσει να βάζει μικρούς στόχους και να κινητοποιηθεί βρίσκοντας κάποιο νόημα στη ζωή του.

 

Πηγή:

APA. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders, DSM-5. American Psychiatric Association.

Dysthymia: Symptoms, Causes, Diagnosis, Treatment, Coping (verywellmind.com)

 

Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc.