Διαβάζοντας το βιβλίο: «Τα 10 πιο σημαντικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για το παιδί σας»

«Τα παιδιά μας είναι οι πιο σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή μας και, φυσικά, θέλουμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για αυτά. Πώς, όμως, καταλαβαίνουμε εάν ενεργούμε σωστά; Ένα είναι βέβαιο, ότι είναι αδύνατο να κάνουμε τα πάντα. Ασχολούμαστε με τόσα πράγματα σε καθημερινή βάση, που δεν καταφέρνουμε να έχουμε όσο χρόνο θα θέλαμε για τα παιδιά μας. Λοιπόν, τι έχει πραγματικά σημασία για να είναι τα παιδιά μας ευτυχισμένα, υγιή και ισορροπημένα;

 

Το βιβλίο ‘’Τα 10 πιο σημαντικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για το παιδί σας’’ απαντά σε αυτό το ερώτημα, καθώς και σε άλλα, όπως:

Ποια είναι εκείνα τα πράγματα που πρέπει να κάνω για το παιδί μου, ο κόσμος να χαλάσει;

Τι μπορούμε να κάνουμε για να αξιοποιήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα τον χρόνο που έχουμε μαζί;

Ποια πράγματα από αυτά που πρέπει να διδάξω στο παιδί μου θα έχουν θετικό αντίκτυπο  σε όλη την υπόλοιπη ζωή του;

Ποιες λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά και δημιουργούν ευτυχισμένα παιδιά και επιτυχημένους ενήλικες;

Το βιβλίο παραθέτει τις πιο σημαντικές αρχές για το μεγάλωμα των παιδιών μας, οι οποίες διασφαλίζουν την καλύτερη δυνατή παιδική ηλικία και διαμορφώνουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Γιατί, τελικά, αυτό είναι το σημαντικό που επιθυμούμε για τα παιδιά μας και, αν τις εφαρμόσουμε σωστά, μπορούμε να σταματήσουμε να ανησυχούμε για μικροπράγματα που δεν έχουν σημασία» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Δώστε στα παιδιά προκλήσεις που ξέρετε ότι μπορούν να πραγματοποιήσουν, ενώ εκείνα δεν το ξέρουν. «Για να τονώσετε την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση του παιδιού, ωθήστε το να δραστηριοποιείται σε τομείς στους οποίους έχει έφεση. Ζητήστε του να δημιουργήσει κάτι το οποίο εσείς γνωρίζετε ότι θα το εντυπωσιάσει.

Φυσικά, μπορείτε να βάζετε στα παιδιά προκλήσεις σε ανταγωνιστικούς τομείς, όμως είναι καλύτερο να γνωρίζετε από πριν ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν και να μην τα βάζετε να ανταγωνίζονται άμεσα με άλλους» (σελ. 33).

 

Roni Jay. 2010. Τα 10 πιο σημαντικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για το παιδί σας. Εκδόσεις Πατάκη.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

Διαβάζοντας το βιβλίο: «Θετικοί γονείς, ευτυχισμένα παιδιά»

 Οδηγός ανατροφής, της Rebecca Eanes

 

«Εάν λαχταράτε κάτι παραπάνω στο ταξίδι της ανατροφής των παιδιών σας, -περισσότερη χαρά, περισσότερη ηρεμία, περισσότερη συνεργασία- τότε σας συστήνουμε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο».

 

«Η ανατροφή των παιδιών ώστε να γίνουν συναισθηματικά υγιείς και υπεύθυνοι ενήλικες είναι ένα δύσκολο έργο. Το ξεχωριστό αυτό βιβλίο θα σας βοηθήσει να μην χαθείτε στις αναρίθμητες συμβουλές περί σωστής διαπαιδαγώγησης, αλλά να λειτουργήσετε με βεβαιότητα και αγάπη στο πιο σημαντικό καθήκον της ζωή σας, που είναι αυτό του γονέα.

Πεπεισμένη ότι η ανατροφή των παιδιών πρέπει να είναι κάτι που να ικανοποιεί τους γονείς και όχι να τους γεμίζει άγχος και ανησυχίες, η Rebecca Eanes καταθέτει μια εκ δεξιοτεχνική προσέγγιση -τη θετική ανατροφή- που θα σας επιτρέψει να οικοδομήσετε δεσμούς αγάπης και να μεγαλώσετε ευτυχισμένα παιδιά. Τα παραδείγματα, οι λεπτομερείς οδηγίες και οι εμψυχωτικές ερωτήσεις θα σας βοηθήσουν να αναπτύξετε στον μέγιστο βαθμό τις δυνατότητές σας και να αλλάξετε για πάντα την οικογενειακή σας ζωή» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Οικοδομώντας τα θεμέλια της εμπιστοσύνης

«Η επαφή και η εμπιστοσύνη είναι τα θεμέλια πάνω στα οποία θα οικοδομηθεί η σχέση σας με το παιδί σας. Η επαφή στηρίζεται σε μια βασική αρχή της θετικής ανατροφής: τη σύνδεση. Το να ικανοποιείτε με αγάπη και συνέπεια τις ανάγκες του παιδιού σας έχει μια θετική, μακράς διάρκειας επίδραση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του. Από τη στιγμή που το παιδί είναι βέβαιο ότι οι ανάγκες του θα ικανοποιηθούν από το άτομο που το φροντίζει, ο εγκέφαλός του είναι δεκτικός στη μάθηση και το ίδιο είναι ελεύθερο να εξερευνήσει τον κόσμο του. Χωρίς ασφαλή σύνδεση, η μάθηση παρεμποδίζεται γιατί το κέντρο βάρους πέφτει στην ικανοποίηση των πρωταρχικών αναγκών.

Τα οφέλη μιας ασφαλούς σύνδεσης είναι πολυάριθμα: καλύτερες σχέσεις στην παιδική ηλικία και στην ενήλικη ζωή, αυξημένη ενσυναίσθηση, βελτιωμένη συναισθηματικότητα, συναισθηματική υγεία, λιγότερο άγχος, μεγαλύτερη ικανότητα διατήρησης της συγκέντρωσης, δημιουργικότητα και ικανότητα αντιμετώπισης των αλλαγών της ζωής.

Η επιστημονική έρευνα δείχνει ότι η ασφαλής σύνδεση αποτελεί το καλύτερο θεμέλιο για υγιή συναισθηματική, διανοητική, σωματική και κοινωνική ανάπτυξη. Αν και είναι καλύτερο να ξεκινήσετε όταν είναι ακόμα βρέφος, μπορείτε να ενισχύσετε την εμπιστοσύνη και να συνδεθείτε με το παιδί σας σε οποιαδήποτε ηλικία. Ποτέ δεν είναι αργά για να κάνετε την αρχή (σελ. 137-138).

Οικοδομώντας μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί σας σχολικής ηλικίας

Θα πρέπει να δείχνετε ενδιαφέρον για ό,τι ενδιαφέρει το ίδιο. Με πιο απλά λόγια, μπείτε στον δικό του κόσμο.

Μην εκφράζετε υπερβολικές απειλές, το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να χάσετε τη σύνδεσή σας με το παιδί. Βεβαιωθείτε ότι είναι ενήμερο για τους κανόνες και τις συνέπειες της μη τήρησής τους, πράγμα που εξαλείφει πλήρως την ανάγκη για απειλή.

Μην το παρακάνετε να κρατάτε υπό έλεγχο τα συναισθήματά σας και να προσαρμόζετε τις αντιδράσεις σας στην περίσταση.

Να δείχνετε εμπιστοσύνη. Αφήστε το παιδί σας να καταλάβει ότι το εμπιστεύεστε.

Να είστε εχέμυθοι. Αν η κόρη σας σας πει ένα μυστικό, κρατήστε το. Μην προδίδετε την εμπιστοσύνη της ξεφουρνίζοντάς το σε ένα μέλος άλλης οικογένειας σε έναν φίλο, εκτός βέβαια αν υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Τα παιδιά χρειάζονται κάποιον που να μπορούν να εμπιστευτούν. Δεν θέλετε να είστε εσείς το άτομο αυτό;

Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία ενδιαφέρονται για τις απόψεις των συνομηλίκων τους. Για αυτό και δεν πρέπει να διορθώνετε το παιδί σας μπροστά στους φίλους και συμμαθητές του, αλλά να το παίρνετε παράμερα και να του ψιθυρίζετε στο αυτί αυτό που θέλετε ή να το αφήνετε για αργότερα.

Συνδεθείτε με το παιδί λέγοντάς του ιστορίες από τη δική σας παιδική ηλικία. Τα παιδιά ενδιαφέρονται να ακούσουν για περιπτώσεις που περάσατε κάτι παρόμοιο με αυτό που περνούν τα ίδια τώρα και να μάθουν πώς το χειριστήκατε. Τα βοηθά επίσης να σας μάθουν καλύτερα» (σελ. 141-144).

 

«Η εμπιστοσύνη είναι ο καρπός μιας σχέσης στην οποία ξέρετε ότι σαν αγαπούν» William P. Young

 

Πηγή:

Rebecca Eanes. 2018. Θετικοί γονείς, ευτυχισμένα παιδιά.  Οδηγός ανατροφής. Εκδόσεις Πεδίο.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

 

Διαβάζοντας το βιβλίο: «Το φαινόμενο της προσκόλλησης»

Του Peter Lovenheim

 

«Η θεωρία της προσκόλλησης είναι κλασική και ευρέως αποδεκτή στον χώρο της ψυχολογίας. Όμως, είναι γνωστή πλέον και στο ευρύ κοινό, καθώς μας δείχνει ξεκάθαρα γιατί, πώς και ποιους αγαπάμε.

 

Γοητευμένος από το θέμα, ο βραβευμένος δημοσιογράφος και συγγραφέας Peter Lovenheim ξεκίνησε ένα ταξίδι για να κατανοήσει σε βάθος την επίδραση αυτής της θεωρίας στη ζωή μας. Με συνεντεύξεις από ερευνητές, καθηγητές και επαγγελματίες, αλλά και έρευνα πάνω στις προσωπικές ιστορίες ατόμων και ζευγαριών, φωτίζει τη σημασία των πρώιμων δεσμών.

Στα θέματα περιλαμβάνονται:

Τι σημαίνει ασφαλής και μη ασφαλής προσκόλληση.

Πως οι εμπειρίες μας στην πρώιμη παιδική ηλικία δημιουργούν ένα νοητικό μοντέλο το οποίο ακολουθούμε στις μελλοντικές μας σχέσεις και πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση για να αποκτήσουμε αυτογνωσία και ευτυχία.

Γιατί οι ενήλικες που βίωσαν συγκεκριμένους προβληματικούς τύπους προσκόλλησης, τείνουν να προσελκύουν ο ένας τον άλλον και πώς μπορούν να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο.

Πώς μπορεί κανείς να αποκτήσει υγιείς σχέσεις με τους γύρω του, ανεξάρτητα από την ανατροφή και τα βιώματα του.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό το ελκυστικό και αποκαλυπτικό βιβλίο, ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα για όποιον θέλει να κατανοήσει καλύτερα τις ανάγκες και τη δυναμική που διέπουν τις σύνθετες σχέσεις στη ζωή» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

«Οι καβγάδες είναι ουσιαστικά διαμαρτυρίες για τη συναισθηματική αποσύνδεση.

Σε πάρα πολλές σχέσεις οι ανάγκες και οι φόβου της προσκόλλησης αποτελούν κρυμμένες σκοπιμότητες που κατευθύνουν τις πράξεις, αλλά δεν δηλώνονται ρητώς. Όταν οι σύντροφοι νιώθουν έλλειψη σιγουριάς, τότε παίρνουν αμυντική στάση και κατηγορούν ο ένας τον άλλον. Αλλά οι περισσότερες κατηγορίες είναι μια απελπισμένη κραυγή προσκόλλησης, μια διαμαρτυρία κατά της αποσύνδεσης. Μπορεί να την ανακουφίσει μόνο ένας ερωτικός σύντροφος που θα σε προσεγγίσει συναισθηματικά για να σε κρατήσει και να σε καθησυχάσει. Τίποτα άλλο δεν φέρνει αποτέλεσμα.

Άλλες φορές, όπως δηλώνουν άλλοι ερευνητές, μπορεί να είναι μια διαμαρτυρία εναντίον της υπερβολικής σύνδεσης.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο στόχος της θεραπείας είναι να επαναφέρει το ζευγάρι σε ένα συναισθηματικά αρμόζοντα δεσμό και να δημιουργήσει πάλι μια αίσθηση ασφαλούς συσχέτισης.

Για να γίνει αυτό, οι σύντροφοι πρέπει να αναγνωρίσουν τις ανάγκες προσκόλλησής τους και την εξάρτηση που έχουν ο ένας από τον άλλον.

Αυτό μπορεί να έχει δυσκολίες. Όχι μόνο οι περισσότεροι ενήλικες δεν καταλαβαίνουν τις ανάγκες προσκόλλησής τους, αλλά επίσης το να τις αναγνωρίσουν αντιβαίνει στην αμερικανική ιδέα της ενηλικιότητας ότι το αποκορύφωμα της ωριμότητάς είναι να είσαι ανεξάρτητος και αυτάρκης.

Η εξάρτηση στην επικρατούσα κουλτούρα είναι μια αδυναμία. Ο Bowlby όμως είδε ότι η αποτελεσματική εξάρτηση (αμοιβαία εξάρτηση ή αλληλεξάρτηση) και η ικανότητα να στρεφόμαστε σε άλλους για συναισθηματική υποστήριξη, είναι ένα έμφυτο στοιχείο του να είσαι άνθρωπος και είναι ταυτοχρόνως σημάδι και πηγή δύναμης» (σελ. 224-225).

 

Πηγή:

Peter Lovenheim. 2021. Το φαινόμενο της προσκόλλησης. Εκδόσεις Διόπτρα.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

 

Διαβάζοντας το βιβλίο: «Η δύναμη του Focusing»

Πρακτικός οδηγός συναισθηματικής αυτοθεραπείας

Της Ann Weiser Cornell

 

«Γίνε ο θεραπευτής του εαυτού σου».

 

«Το Focusing είναι μια σωματικά προσανατολισμένη μέθοδος αυτεπίγνωσης, αλλαγής και ανάπτυξης. Περιλαμβάνει το να αισθανόμαστε στο σώμα μας και να λαμβάνουμε τα μηνύματα που έχει να μας δώσει για τις καταστάσεις που ζούμε. Είναι μια διαδικασία που μας βοηθά να κατανοούμε βαθύτερα τον εαυτό μας και τα συναισθήματά μας να επιλύουμε δημιουργικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και να κάνουμε θετικές αλλαγές στη ζωή μας.

Το βιβλίο αυτό, με απλό και άμεσο τρόπο, απευθύνεται σε όλους όσοι ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν ή να συνεχίσουν ένα ταξίδι αυτογνωσίας και συναισθηματικής θεραπείας. Μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά όσους εμπλέκονται στη θεραπευτική διαδικασία, είτε στον ρόλο του θεραπευτή της, τον ρόλο του θεραπευόμενου, όπως περιγράφει η συγγραφέας για τους θεραπευτές, το Focusing μπορεί να είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο που ενισχύει σημαντικά τη δουλειά τους. Eνώ για τους θεραπευόμενους μπορεί να κάνει τη θεραπευτική διαδικασία βαθύτερη και αποτελεσματικότερη.

Το Focusing, εκτός από τη συμβουλευτική και τη θεραπεία, έχει εφαρμογή και σε τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση το coaching, η ανατροφή των παιδιών, η λήψη αποφάσεων, η επίλυση συγκρούσεων, η δημιουργικότητα κ.α.» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

«Το μεγαλύτερο εμπόδιο στο να καταφέρετε να βρείτε μια βιωμένη αίσθηση είναι να αναρωτιέστε αν το κάνετε σωστά αν έχετε πραγματικά μια στην πραγματικότητα ίσως είναι καλή ιδέα σε αυτό το στάδιο να ξεχάσετε ότι έχετε ακούσει ποτέ τις λέξεις βιωμένη αίσθηση.

Δεν θέλουμε η έννοια να μπει εμπόδιο στην εμπειρία σας. Απλώς σκεφτείτε ότι ψάχνετε για κάτι. Οτιδήποτε μπορεί να είναι κάτι.

Ακόμα και το τίποτα είναι κάτι και μπορεί να έχει τη δική του ποιότητα, ένα γκρίζο τίποτα, ένα ευρύχωρο τίποτα, ένα κουρασμένο τίποτα.

Ακόμα και αν έχετε αποφασίσει να επεξεργαστείτε ένα συγκεκριμένο θέμα, το σώμα σας μπορεί να έχει άλλα σχέδια. Υπάρχουν δύο πράγματα που ενδέχεται να συμβούν. Είτε μπορείτε να δείτε αν το σώμα σας είναι πρόθυμο να σας αφήσει να μείνετε με το θέμα που θέλατε να δουλέψετε, είτε μπορείτε να αφήσετε αυτό το θέμα για σήμερα και να ασχοληθείτε με αυτό που θέλει να έχει την προσοχή σας. Και τα δύο είναι εντάξει.

Οι βιωμένες αισθήσεις μπορούν να σχηματιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός σας, αλλά γενικά είναι πιο σαφείς και πιο εύκολο να δουλέψω μαζί τους στην κεντρική περιοχή: λαιμός, στήθος, στομάχι και κοιλιά. Ξεκινήστε με το να αισθάνεστε σε αυτή την κεντρική περιοχή» (σε. 61).

 

Πηγή:

Ann Weiser Cornell. 2023. Η δύναμη του Focusing. Πρακτικός οδηγός συναισθηματικής αυτοθεραπείας. Εκδόσεις Τόπος.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

Διαβάζοντας το βιβλίο: «Γνωσιακή- συμπεριφοριστική θεραπεία οικογένειας»

 Από τη θεωρία στην πράξη

 

Το βιβλίο αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό εγχειρίδιο, το οποίο επιχειρεί να καλύψει ένα μεγάλο κενό στην ψυχοθεραπεία του ελλαδικού χώρου. Πραγματεύεται τη γνωσιακή- συμπεριφοριστική θεραπεία οικογένειας τόσο από θεωρητική άποψη όσο και από μια περισσότερο πρακτική/ βιωματική πλευρά. Στους συγγραφείς του υπάρχουν γνωστά ονόματα του χώρου της Κλινικής Ψυχολογίας και της Γνωσιακής- Συμπεριφοριστικής Θεραπείας, αλλά και πολλοί νέοι επιστήμονες, εκπαιδευόμενοι στην προσέγγιση αυτή από το Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς (ΙΕΘΣ), τον πρώτο στην Ελλάδα μη κερδοσκοπικό φορέα εκπαίδευσης στη γνωσιακή- συμπεριφοριστική θεραπεία.

Το πρώτο μέρος του βιβλίου περιγράφει την ιστορική διαδρομή και τα βασικά στοιχεία της γνωσιακής- συμπεριφοριστικής θεραπείας οικογένειας, αλλά και τον ρόλο της οικογένειας στην ψυχοπαθολογία των παιδιών, παρέχοντας έτσι στον αναγνώστη μια συνοπτική, πλήρως επικαιροποιημένη και εμπεριστατωμένη επιστημονική γνώση για το ζήτημα που πραγματεύεται το βιβλίο. Επιπλέον, με στόχο τον εμπλουτισμό των πρακτικών γνώσεων των θεραπευτών, στο δεύτερο μέρος παρουσιάζονται ειδικές μελέτες περίπτωσης που αντιμετωπίστηκαν με τη γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία οικογένειας. Αυτά τα υπαρκτά περιστατικά παιδιών εφήβων με διάφορες διαταραχές διαχειρίστηκαν ψυχολόγοι ειδικευόμενοι στη συγκεκριμένη προσέγγιση υπό την εποπτεία γνωσιακών συμπεριφοριστικών θεραπευτών/ καθηγητών του ΙΕΘΣ.

Ένας βασικός και ολοκληρωμένος οδηγός για τη γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία οικογένειας που θα φανεί ιδιαίτερα χρήσιμος όχι μόνο στους ειδικούς ψυχικής υγείας, αλλά και όσους επαγγελματίες ασχολούνται και εργάζονται με οικογένειες.

 

Οικογενειακά γνωσιακά σχήματα

«Η προσωπική θεωρία και οι γενικότερες γνωσίες συγκροτούν το οικογενειακό σχήμα. Το οικογενειακό σχήμα αποτελείται από αντιλήψεις που αφορούν:

Κανονισμούς και λειτουργίες που διέπουν την οικογένεια.

Προσδοκίες γύρω από τις συζυγικές και οικογενειακές σχέσεις.

Ρόλους γονέων και παιδιών.

Το κάθε μέλος αντιλαμβάνεται και επεξεργάζεται τα διάφορα θέματα που προκύπτουν στην καθημερινή ζωή της οικογένειας και συμπεριφέρεται ανάλογα προς τα άλλα μέλη με γνώμονα την προσωπική του θεωρία.

Η ύπαρξη δυσλειτουργικών γνωσιών δυσχεραίνει τις συζυγικές ή οικογενειακές σχέσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί οι δυσλειτουργικές γνωσίες των μελών της οικογένειας με αφορμή ένα γεγονός ή μια κατάσταση επιδρούν στα συναισθήματα και στη συμπεριφορά τους απέναντι στα άλλα μέλη. Η αρνητική συμπεριφορά μεταξύ των μελών έχει συνέπεια τη γενική δυσλειτουργία της οικογένειας.

Το κάθε άτομο φέρει τις δικές του γνωσίες, συναισθήματα, συμπεριφορές, εμπειρίες, , προσωπικότητα, προσδοκίες κτλ. τα οποία βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση με τα αντίστοιχα των άλλων, δημιουργώντας έτσι ένα πολύπλοκο σύστημα που καθορίζει τη λειτουργία της οικογένειας.

Σκοπός της γνωσιακής συμπεριφοριστικής θεραπείας οικογένειας είναι η επισήμανση, η αξιολόγηση και η τροποποίηση των δυσλειτουργικών γνωσιών. Αλλαγή στις γνωσίες επιφέρει αλλαγές στα συναισθήματα και τη συμπεριφορά.

Μεταξύ των πιο συχνών τεχνικών που εφαρμόζονται είναι οι εξής:

Η σωκρατική μέθοδος, στην όποια πρωταρχικό εργαλείο του γνωσιακού θεραπευτή είναι η τεχνική των ερωτήσεων για τον εντοπισμό και τον έλεγχο των νοητικών κατασκευών του θεραπευόμενου.

Η διερεύνηση κάθετου τόξου, όπου θεραπευτής και θεραπευόμενος επιλέγουν από κοινού ως εναρκτήριο λάκτισμα, μια σημαντική αυτόματη γνωσία και διερευνούν τις συνέπειές της για το θεραπευόμενο άτομο έως ότου καταλήξουν σε ένα κεντρικό νοητικό χάρτη του.

Η ανάπτυξη θετικής συμπεριφοράς βελτιώνει τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα τις διαπροσωπικές σχέσεις.

Η τεχνική της παράδοξης πρόθεσης, όπου ο θεραπευτής ενθαρρύνει τον θεραπευόμενο να επιδιώξει ή να ευχηθεί να του συμβεί αυτό που φοβάται ή διαβλέπει ότι θα του συμβεί» (σελ. 77-79). 

 

Πηγή:

Ζαφειροπούλου Μ., Χαρίλα Ν., Αβαγιανού, Π.Α. (2012). Γνωσιακή- συμπεριφοριστική θεραπεία οικογένειας. Από τη θεωρία στην πράξη. Εκδόσεις Πεδίο.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.