Λυπάσαι τους άλλους εκτός από τον εαυτό σου;
Λυπάσαι τους άλλους αλλά μήπως
πρέπει να αρχίσεις να λυπάσαι τον εαυτό σου;
Πόσες φορές στη ζωή σου έχεις
μπλέξει σε σχέσεις όπου παραμένεις γιατί λυπάσαι τον Άλλο; Λέγοντας λύπηση
αναφερόμαστε στο εξής: φοβάσαι ότι δεν μπορεί ο Άλλος να τα καταφέρει χωρίς εσένα,
ότι θα μείνει μόνος, ότι θα πέσει σε κατάθλιψη, ότι ενδεχομένως θα αυτοκτονήσει
ή θα οδηγηθεί σε άλλες αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές κ.ο.κ. Κι επομένως, σ’
έχει ανάγκη και χρειάζεται οπωσδήποτε την αμέριστη βοήθειά σου και τη συνεχή
παρουσία σου στη ζωή του.
Παρόλο που έχεις συνειδητοποιήσει
ότι δεν είσαι ικανοποιημένος και ευχαριστημένος σ’ αυτή τη σχέση, ότι σε πάει
πίσω, ότι έχεις βαλτώσει, διστάζεις να γυρίσεις σελίδα. Έχεις αναθέσει στον
εαυτό σου τον ρόλο του σωτήρα των Άλλων και θυσιάζεις χώρο, χρόνο, χρήμα, ακόμη
και την ίδια σου τη ζωή, την ίδια σου την ευτυχία και την προσωπική ή
επαγγελματική σου εξέλιξη προκειμένου να μη δυσαρεστήσεις τους Άλλους.
Είσαι πάντα εκεί υπηρετώντας τις
ανάγκες και τα θέλω τους, υποβιβάζοντας, υποτιμώντας ή και ξεχνώντας τελείως
τις δικές σου ανάγκες και τα δικά σου θέλω. Έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι σου είναι
αρκετό να ζεις για την ευτυχία των Άλλων, με τον φόβο μη φανείς εγωιστής ή συμφεροντολόγος
τόσο στους άλλους όσο και στον ίδιο σου τον εαυτό. Κάτι στο οποίο μπορεί να
έχει συμβάλλει επιτυχώς και η άλλη πλευρά, καθώς συχνά υπάρχουν έμμεσες απειλές
ή δημιουργία τύψεων και ενοχών. Λόγου χάρη, ίσως να έχεις ακούσει κάποια από
τις παρακάτω φράσεις: «πάλι τον εαυτό σου σκέφτεσαι», «δεν ξέρεις τι περνάω
εγώ», «αν δεν ήμουν εγώ στη ζωή σου ποιος θα σε φρόντιζε και θα νοιαζόταν για
σένα;», κ.ο.κ.
Όμως, αυτή σου η αυτοθυσία και ο
αλτρουισμός σου δεν αναγνωρίζονται, παρόλο που προσμένεις και ελπίζεις ότι θα
εκτιμηθούν. Αυτά τα άτομα έχουν μάθει να σε εκμεταλλεύονται και να λειτουργούν
κατά αυτόν τον τρόπο, και δυστυχώς, αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς είναι δύσκολο
έως και απίθανο να αλλάξει. Πάση θυσία θα κάνουν τα πάντα για να μην ξεφύγεις
από αυτούς, αλλά μην ανησυχείς αν εσύ καταφέρεις να τους αφήσεις, θα ψάξουν τον
επόμενο «σωτήρα».
Σε βλέπουν ωφελιμιστικά, καθώς το
μόνο που τους νοιάζει είναι να αποκομίσουν κέρδος, υλικό και μη, όπως λόγου
χάρη παντός είδους εξυπηρετήσεις, χρηματικές απολαβές, δώρα, σεξουαλική
ικανοποίηση, συντροφιά και παρέα για να καλύψουν την ανία τους ή τον φόβο της
μοναξιάς τους. Δεν τους αρκεί, όμως, μόνο αυτό, καθώς για να πετύχουν τα παραπάνω
ωφέλη προσπαθούν να ελέγχουν τη ζωή σου και τη συμπεριφορά σου, τις επιλογές
και τις αποφάσεις σου. Ένα βασικό χαρακτηριστικό αυτών των ατόμων είναι η
έλλειψη κορεσμού, καθώς όσα και να τους δώσεις θα ζητούν ακόμη περισσότερα και
θα σου δείχνουν έμμεσα ή ευθέως τη δυσαρέσκειά τους, ούτως ώστε να νιώθεις
άσχημα και ενοχικά.
Έχουν βρει διάφορους τρόπους για
να προκαλούν τον οίκτο σου παρουσιάζοντας διαρκώς τον εαυτό τους ως
ταλαιπωρημένο, αδικημένο, προδομένο και θύμα της οικογένειας, των φίλων, της
κοινωνίας και της ίδιας της ζωής. Έχουν αναπτύξει την ικανότητα να διαστρεβλώνουν
τα λόγια σου, στρέφοντας τα ίδια τα επιχειρήματά σου εναντίον σου, βγαίνοντας δηλαδή
και από πάνω. Συνεπώς, σου προκαλούν τύψεις αποδεικνύοντας διαρκώς πόσο δίκιο
έχουν και πόσο λάθος ή προβληματικό άτομο είσαι εσύ.
Όλες αυτές οι τακτικές
χειραγώγησής σου έχουν υποπέσει στην αντίληψή σου, αλλά αρνείσαι να τις δεις
απωθώντας τες, διότι νομίζεις ότι όλοι θα συμπεριφέρονταν όπως εσύ. Κρίνεις εξ
ιδίων τα αλλότρια ξεχνώντας ότι δε ζεις σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο που
φτιάχτηκε για να σε προστατεύει, όπως προστατεύει η γυάλα το χρυσόψαρο. Αυτός ο
γυάλινος και αγγελικά πλασμένος κόσμος δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ουτοπία,
μία ανακουφιστική ψευδαίσθηση με την οποία παραμυθιάζεις τον εαυτό σου ότι δεν
είσαι μόνος σου κι ότι έχεις κάποιον ή κάποιους που νομίζεις ότι σε νοιάζονται.
Όταν καταφέρεις να
αποστασιοποιηθείς από αυτούς τους ανθρώπους, που δήθεν σε νοιάζονται , θα
μπορέσεις να αναρωτηθείς αλλά και να απαντήσεις στο ερώτημα:
Τελικά, ζεις για σένα ή για τους
άλλους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου