«Αυτά τα πράγματα και τα ομοειδή τους να στοχάζεσαι με τον εαυτό σου, μέρα και νύχτα, και με ομοίους προς εσένα, και ποτέ δεν θα ταραχθείς ούτε στον ξύπνο σου ούτε στον ύπνο σου, αντίθετα, θα ζήσεις σαν θεός ανάμεσα σε ανθρώπους. Γιατί διόλου δεν μοιάζει με ζώο θνητό ο άνθρωπος που ζει μέσα σε αθάνατα αγαθά» (σελ. 143).
«Όποιος γνώρισε τα όρια της ζωής καταλαβαίνει πως εκείνο που διώχνει τον πόνο της έλλειψης και κάνει ολόκληρη τη ζωή τέλεια είναι ευπόριστο. Επομένως, δεν έχει ανάγκη από πράγματα που απαιτούν μεγάλον αγώνα» (σελ. 157).
«Όσοι είχαν τη δύναμη να αποκτήσουν τη μέγιστη ασφάλεια από τους τριγύρω τους, έζησαν ο ένας με τον άλλον πολύ ευχάριστα, με την πιο σίγουρη εγγύηση, και καθώς είχαν μεταξύ τους την πληρέστερη φιλική διάθεση, δεν οδύρονταν για όποιον πέθαινε πρόωρα, σαν να τον λυπούνταν» (σελ. 169).
Επίκουρος. Ηθική. Η θεραπεία της ψυχής. Το Βήμα, σελ. 129-143.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου