Του Brigitte Weninger
Δύο μικρά βατραχάκια, τα οποία υιοθετεί μια Ποντικίνα, η οποία αποφασίζει να τα μεγαλώσει μαζί με τα πέντε ποντικάκια της. Η μαμά τους τα άφησε για να πάει να βρει τον μπαμπά- βάτραχο και δεν γύρισε ποτέ. Τα βατραχάκια δεν γνωρίζουν τίποτα άλλο για το παρελθόν τους, το οποίο είναι αρκετά συνηθισμένο όσον αφορά τις πληροφορίες που έχουν τα θετά παιδιά για τους γονείς τους.
Τα μικρά βατραχάκια προσπαθούν να ενσωματωθούν σε μια μεικτή οικογένεια και κοινωνία, καλύπτοντας τις βασικές τους ανάγκες. Πρόκειται για μια μονογονεϊκή οικογένεια, όπου η μαμά- Ποντικίνα είναι αυτή που σώζει τα βατραχάκια, κάνοντας μια καλή πράξη. Δεν εστιάζει στη σχέση θετής μητέρας και παιδιού. Δίνει περισσότερη έμφαση στην ανάγκη που έχουν όλα τα παιδιά από κάποιον να τα φροντίζει και να τα αγαπάει. Τα βατραχάκια είναι μικρά, οπότε η Ποντικίνα δεν κάνει διακρίσεις, τα αντιμετωπίζει σαν να ήταν τα δικά της παιδιά, καθώς όλα τα παιδιά χρειάζονται ένα μέρος να ζουν προστατευμένα και φροντισμένα, να παίζουν, να έχουν φαγητό και καθαριότητα, ασφάλεια και αποδοχή.
Brigitte Weninger. 2011. Κάποιος να μ’ αγαπάει. Εκδόσεις Πατάκη.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου