Στο άρθρο της Μαρίλιας Αιζενστάιν- Αβέρωφ και του Alain Gibeault, περιγράφεται μια μελέτη περίπτωσης του Charles, ο οποίος εμφανίζει έντονα άγχη και βασανιστικούς υποχονδριακούς πόνους τους τελευταίους έξι μήνες. Νιώθει ότι θα χάσει το μυαλό του, ότι έχει απώλειες μνήμης και διαταραχές όρασης, νιώθει αφόρητους πόνους στην κοιλιά και πιστεύει ότι έχει καρκίνο. Πιστεύει ότι οι γιατροί αρνούνται να του πουν την αλήθεια. Εστιάζει τόσο πολύ στους πόνους που βιώνει που δεν μπορεί να σκεφθεί κάτι άλλο.
«Αυτή η εμμονή προσβλέπει στο να θέσει σε απόσταση κάθε ιδέα που θα μπορούσε να θυμίσει τις πολλαπλές απώλειες που υπέστη εδώ και κάποιον καιρό» (σελ. 30). Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είχε βιώσει τον χωρισμό από μια σχέση που είχε ξεκινήσει πριν ενάμιση χρόνο. Για αυτόν ήταν μια έντονη ερωτική σχέση, όπου του έδειχνε τις ορμές της. Είχε βιώσει αρκετή ικανοποίηση μαζί της, αλλά ταυτόχρονα άρχισε να νιώθει φόβο εξαιτίας των ερωτικών της απαιτήσεων. «Απέναντι στην παθητικότητα, ερχόταν αντιμέτωπος με μια ομοφυλοφιλία, που έθετε σε αμφισβήτηση όλες του τις ταυτίσεις. Η μαζικότητα του άγχους τον οδήγησε βίαια σε μια απόπειρα αυτοκτονίας μέσω λήψης φαρμάκων, για την οποία νοσηλεύτηκε» (σελ. 31). Η ρήξη με τη φίλη του έφερε στην επιφάνεια την απώλεια της γυναίκας του, πριν δύο χρόνια από καρκίνο. Τότε και ο ίδιος θεωρούσε ότι έχει καρκίνο, αλλά το ξεπέρασε όταν γνώρισε αυτή τη φίλη του. Τα υποχονδριακά συμπτώματα έρχονται στην επιφάνεια κάθε φορά που βρίσκεται σε μια πιο παθητική κατάσταση.
«Ο φόβος ότι είναι άρρωστος τον οδηγούσε στην πεποίθηση ότι είναι όντως, κάτι που τον έβαζε σε μέγιστο άγχος, αλλά είχε το πλεονέκτημα να τον προφυλάσσει από κάθε απρόβλεπτη έκπληξη που θα τον κατέκλυζε, όπως μπορούν να το κάνουν τα γεγονότα της ζωής. Η υποχονδριακή λύση, όσο επώδυνη και αν μπορεί να είναι, προσεγγίζει έτσι μια ερμηνεία του κόσμου, κοντινή στην παράνοια, όπου η εγκατάσταση ενός συστήματος επιτρέπει έναν έλεγχο του εαυτού και του άλλου» (σελ. 34).
Μέσα από τη σκέψη ότι έχει καρκίνο, ο συγκεκριμένος ασθενής συνδεόταν με όλα τα σημαντικά πρόσωπα της ζωής του: τον πατέρα του, που πέθανε από καρκίνο και για τον οποίο ένιωθε θαυμασμό και απογοήτευση, τη μητέρα του, που πάντα ήταν μια γυναίκα με ορμές και από την οποία είχε κακές αναμνήσεις και ένιωθε ανεπιθύμητο παιδί. Αυτά τα βιώματα είχαν ως αποτέλεσμα να βιώσει κατάθλιψη κατά την παιδική του ηλικία.
Πηγή:
Αϊζενστάιν- Αβέρωφ, Μ., Gibeault, A.- Fain, M. & Σταθόπουλος, Γ. 2020. Υποχονδρία. Τέσσερα κείμενα. Εκδόσεις Άγρας.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου