Πρόκειται για ένα πρόσχαρο παραμυθάκι και είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο που μας μεταφέρει από το πρώτο λεπτό σε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα και συνάμα αστεία, καθώς από ότι καταλαβαίνει κανείς και από τον τίτλο, ο κύριος ήρωας του παραμυθιού είναι ένα γατάκι που ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης, κάτι που βέβαια δεν είναι και τόσο συνηθισμένο για ένα γατάκι…!!! Οπότε, μόνο και μόνο να το σκεφτεί κάποιος αυτό, αυτομάτως πλημμυρίζει με χαρούμενα συναισθήματα και θα λέγαμε ότι για τους μεγαλύτερους φέρνει στο νου την νοσταλγία των παιδικών χρόνων, όπου συνήθως οι μεγαλύτεροι ρωτάνε τα παιδιά: τι θα ήθελες να γίνεις όταν θα μεγαλώσεις; Και τα παιδιά συνήθως δεν ξέρουν τι θα θέλανε να γίνουν και απαντάνε κάποια επαγγέλματα που ίσως να τα έχουν εντυπωσιάσει, χωρίς να ξέρουν κι ακριβώς περί τίνος πρόκειται, αλλά κάπου έχουν ακούσει, κάπου έχουν δει, κάπου κι ως έναν βαθμό τους έχουν υπαγορεύσει οι γονείς τους τι θα «πρέπει» να κάνουν όταν μεγαλώσουν.
Αυτό το γεγονός, δηλαδή η υπαγόρευση ή η προτροπή του παιδιού προς ένα συγκεκριμένο επάγγελμα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή από τους γονείς. Δυστυχώς, οι γονείς άθελά τους προβάλλουν στα παιδιά τα όνειρα, τις επιθυμίες και τα θέλω που είχαν για τους εαυτούς τους και πιθανόν οι ίδιοι δεν κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν. Οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες των γονιών, ώστε οι επιθυμίες τους να γίνουν επιθυμίες και των παιδιών τους, στερεί στα τελευταία την ελεύθερη βούληση και την χαρά να ξεδιπλώσουν τα δικά τους ταλέντα και να οδηγηθούν ελεύθερα προς την εξερεύνηση των δυνατοτήτων τους, των δικών τους επιθυμιών, να ξεδιπλώσουν και να εξερευνήσουν την ταυτότητά τους και τις δυνατότητες να διαγράψουν την μοναδική και ανεπανάληπτη πορεία τους στη ζωή κι ας υποπέσουν σε παραλείψεις και σε σφάλματα. Πώς αλλιώς θα μάθουν αν δεν πάρουν ρίσκα; Υπάρχει άραγε άνθρωπος που δεν έκανε ποτέ στην ζωή του λάθη; Εν πάση περιπτώσει, αυτή είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση που δεν εξετάζεται σε αυτό το παραμύθι, αλλά σίγουρα θα πρέπει να απασχολήσει τους γονείς ή τα πρόσωπα φροντίδας που με τα λόγια τους και τις συμβουλές τους επηρεάζουν τις ευαίσθητες καρδούλες των παιδιών. Ας μην υποτιμούμε τα παραμύθια, γιατί μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα ή την αφορμή να συζητηθούν ζητήματα που ξεπερνούν το περιεχόμενό τους, αλλά και την φαντασία μας. Η πυροδότηση συζητήσεων με αφορμή ένα παραμύθι, δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να τρομάζει τους γονείς, αλλά να τους χαροποιεί, καθώς είναι πολύ καλύτερα να συζητούνται πράγματα που απασχολούν τους ίδιους και τα παιδιά από το να μην συζητούνται καθόλου και να θάβονται στο χρονοντούλαπο της προσωπικής ιστορίας του καθενός και να έρχονται πάλι στην επιφάνεια μετά από χρόνια σαν απορίες ή σαν απωθημένα.
Ας επανέλθουμε όμως πίσω στο βιβλίο μας. Όπως προαναφέραμε είναι ένα πολύ πρόσχαρο παραμύθι και εξιστορεί τις περιπέτειες ενός γατιού το οποίο επιθυμεί να γίνει αστροναύτης. Άραγε θα τα καταφέρει; Πολύ δύσκολο εγχείρημα όπως καταλαβαίνει κανείς… Και τι θα γίνει τελικά; Ποιο είναι αυτό το μήνυμα που θέλει να περάσει αυτό το παραμύθι; Μήπως ότι παρά την δυσκολία του εγχειρήματος εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε και να επιμένουμε, γιατί ο επιμένων νικά; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι προφανής. Αυτό ακριβώς είναι το κεντρικό μήνυμα, ότι δηλαδή, δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω!
Επίσης, ότι η στενοχώρια και η απογοήτευση σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να βοηθήσουν, αλλά τουναντίον έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Ίσως, τελικά αυτό που βοηθάει είναι να δούμε τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο και να συμβιβαστούμε κάπως με τις επιλογές μας, χωρίς όμως να παραιτηθούμε από αυτές. Οπότε, το παραμυθάκι αυτό αναφέρεται σε πολύ μικρές ηλικίες και μας μιλά για τον ήρωα, τον Σείριο, το κάτασπρο και στρουμπουλό γατάκι, το οποίο είναι διαφορετικό γατάκι από όλα τα άλλα.
Ως εκ τούτου, θα λέγαμε ότι αξίζει να διαβαστεί από τα παιδάκια αυτό το υπέροχο παραμύθι της Βασιλείου Λέττας, με την καταπληκτική εικονογράφηση της Αλεξάνδρου Μάρως, καθώς βοηθά τα παιδιά να περάσουν πιο ευχάριστα και δημιουργικά την ώρα τους, αλλά και να μπούνε και σε κάποιες βαθύτερες σκέψεις με την βοήθεια πάντα των γονιών ή του παππού ή της γιαγιάς ή του όποιου άλλου ατόμου φροντίδας του παιδιού. Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση!
Πηγή:
Λέττας, Β. (2001). Το γατάκι που ήθελε να γίνει αστροναύτης. Μίνωας.
Κουραβάνας Νικόλαος, Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου