Η νευρική σεξουαλικότητα
«Η σεξουαλική ζωή του νευρικού ανθρώπου καθορίζεται από τις διαταραγμένες ανθρώπινες σχέσεις του. Όπως έχουμε επαναλάβει αρκετές φορές, για τον νευρικό άνθρωπο είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσαρμοστεί στην κοινωνική ζωή. Από την ανήσυχη κατάσταση του αισθηματικού του κόσμου είναι εσωτερικά απομονωμένος. Έχει δυσκολία να αισθανθεί ένα με τους άλλους. Φόβοι, αβεβαιότητες, αισθήματα ενοχής και φιλοδοξία τον εμποδίζουν να πλησιάσει αισθηματικά το περιβάλλον του. Μένει κλεισμένος στον εαυτό του» (σελ. 130).
«Ο ανίκανος για επαφή άνθρωπος οδηγείται από το γεγονός της σεξουαλικής ορμής και της ανάγκης για αγάπη σε δύσκολη θέση. Από το ένα μέρος ψυχικές και φυσικές ανάγκες τον σπρώχνουν προς το Εσύ, από το οποίο περιμένει ευτυχία και ικανοποίηση, από το άλλο μέρος στην προσωπικότητά του υπάρχουν συσσωρευμένα αισθήματα, που τον χωρίζουν από το Εσύ. Δεν είναι θαύμα ότι οι περισσότεροι νευρικοί ψάχνουν για μια συμβιβαστική λύση, που να ενώνει τις διαφορετικές τάσεις της ψυχικής τους κατάστασης» (σελ. 131-132).
«Ο φόβος και η αδυναμία για επαφή αναγκάζουν τον νευρικό άνθρωπο να περιορίζει την αισθηματική του ζωή και να κλείνεται στον εαυτό του. Τα αιώνια γεροντοπαλίκαρα ή γεροντοκόρες ισχυρίζονται βέβαια, πως δεν βρίσκουν ‘’τον κατάλληλο’’, μια προσεχτικότερη μελέτη της βιογραφίας τους όμως δείχνει ότι οι ‘’ευκαιρίες’’ δεν έλειψαν ποτέ, αλλά ο νευρικός δεν ήξερε να τις εκμεταλλευτεί. Επίσης για αυτό μένει στον απομονωμένο ο αυνανισμό σαν μοναδικός τρόπος σεξουαλικής ικανοποίησης. Έχει το προτέρημα ότι δεν απαιτεί τη δημιουργία σχέσεων με ένα Εσύ. Σήμερα έχουμε βέβαια ξεπεράσει όλες τις θεωρίες για τη βλαβερότητα του αυνανισμού, από την ψυχολογική άποψη πρέπει να τον θεωρούμε όμως σαν μια πράξη βραχυκυκλώματος, που αφήνει τα αισθήματα να μαραίνονται. Πολλοί νευρικοί συνεχίζουν τον αυνανισμό και στη συζυγική τους ζωή. Αιτία για αυτό είναι η έμμονη ιδέα τους στην αυτοϊκανοποίηση, που προέρχεται από αισθήματα ενοχής και εκφοβισμούς από τη σεξουαλική διαφώτιση στην εφηβική ηλικία, η οποία έχει φουσκώσει το ακίνδυνο πάθος σε ένα σκιάχτρο, που με το δραματοποιημένο μέγεθος του ελκύει και γοητεύει. Στον αυνανισμό που έχει γίνει συνήθεια παίζουν ρόλο κι άλλα προβλήματα, όπως φόβος, αισθήματα κατωτερότητας και νευρική υπερευαισθησία» (σελ. 132).
Ράττνερ, Γιόζεφ. (1969). Ο νευρικός άνθρωπος. Αθήνα: Μπουκουμάνης.
Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου