Stanley Siegel & Ed Lowe
«Απόλυτα λογικοί άνθρωποι υιοθετούν μερικές φορές περίεργες στρατηγικές για να αντιμετωπίσουν τα σκαμπανεβάσματα της ζωής. Συχνά η παραδοσιακή θεραπεία αναγνωρίζει –λαθεμένα- αυτές τις στρατηγικές ως παθολογίες που πρέπει να θεραπευτούν. Ο θεραπευτής Stanley Siegel αντιμετωπίζει τα πράγματα διαφορετικά.
Στο βιβλίο ‘’Ο ασθενής που θεράπευσε τον θεραπευτή του’’ ανατρέπει τις παραδοσιακές θεωρήσεις καθώς προκαλεί τη συμβατική θεραπευτική σκέψη με την ανορθόδοξη προσέγγισή του: αντί να ταξινομεί τα προβλήματα των πελατών του σε παθολογικές κατηγορίες και να προσπαθεί να τα διορθώσει, τους ενθαρρύνει να εκτιμήσουν την προσαρμοστική ευστροφία τους.
Στη διαδικασία αυτή σχεδόν πάντα συμβαίνει κάτι αξιοπρόσεκτο –όπως στην περίπτωση του ζευγαριού που ξεπέρασε τις συγκρούσεις υψώνοντας ένα πραγματικό τείχος στο σπίτι του ή στην ιστορία που έδωσε τον τίτλο στο βιβλίο του, όπου ο Siegel υποκινεί μια αντιστροφή των ρόλων για έναν επίμονα επιφυλακτικό πελάτη ο οποίος, εντελώς απροσδόκητα, λύνει το πρόβλημα της θεραπεύτριάς του.
Οι δώδεκα αυτές ιστορίες, που συγκινούν, διασκεδάζουν και συγχρόνως προκαλούν τη σκέψη, καταδεικνύουν τις πεποιθήσεις του Siegel πως η θεραπεία είναι ένας δρόμος διπλής κατεύθυνσης, όπου ο θεραπευτής έχει να μάθει πραγματικά όσα και ο ασθενής, και πως η θεραπεία είναι δυνατή μόνο όταν ο θεραπευτής σέβεται αληθινά τους ασθενείς του» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
«Όταν η θεραπεία αφορά ζευγάρι, το ζήτημα κάτω από οποιαδήποτε διχογνωμία είναι αν η ένωσή τους πρόκειται να συνεχιστεί, αν πρέπει ή αν θέλουν να συνεχιστεί. Ωστόσο, εγώ προχωρώ σαν το ερώτημα του χωρισμού ή του διαζυγίου να είναι άσχετο. Προσπαθώ να εντοπίσω τον τρόπο με τον οποίο το πρόβλημα του ζευγαριού συντηρεί τη σχέση κρατώντας ταυτόχρονα τα μέλη του ζευγαριού συναισθηματικά σε απόσταση μεταξύ τους.
Εφόσον καταφέρουμε να διαχωρίσουμε το ζευγάρι από το πρόβλημα, το ζευγάρι γνωρίζει καλύτερα τους λόγους για τους οποίους είναι μαζί και αν πρέπει ή όχι να συνεχίσει να είναι. Από την εμπειρία μου βλέπω ότι ένα ζευγάρι δεν πρέπει να σκεφτεί τον χωρισμό ως τη στιγμή που θα διαχωρίσει τη θέση του από το πρόβλημά του και, κάνοντάς το αυτό, να το έχει λύσει αποτελεσματικά» (σελ. 67-68).
Πηγή:
Stanley Siegel & Ed Lowe. 2006. Ο ασθενής που θεράπευσε τον θεραπευτή του. Ερευνητές.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου