Πόσες φορές δεν τολμάμε ούτε να προσπαθήσουμε ούτε να κάνουμε ένα βήμα προς το όνειρό μας γιατί φοβόμαστε; Φοβόμαστε τόσο πολύ την αποτυχία… τι θα πούμε αν αποτύχουμε; Πόσο θα στεναχωρηθούμε; Και πώς θα δικαιολογηθούμε; Και τελικά, καταλήγουμε να μην δοκιμάσουμε καν για να μην φτάσουμε σε μια πιθανή αποτυχία.
Το ερώτημα είναι: υπάρχουν θετικά σε μια αποτυχία;
«Αναγνωρίστε τα λάθη σας και προχωρήστε…
Τα λάθη είναι πέραν του ελέγχου του ανθρώπου. Όμως, από τα σφάλματα και τα λάθη, οι σοφοί και οι καλοί μαθαίνουν τη σοφία για το μέλλον. –Πλούταρχος».
Η επιτυχία κάποιου μπορεί να είναι η επιτυχία κάποιου άλλου. Αυτή είναι η ομορφιά της αποτυχίας –όλα σχετίζονται με τον τρόπο που την ερμηνεύουμε.
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια και μέσα από την αποτυχία μπορούμε να εξελιχθούμε και να μάθουμε από τα λάθη μας, κάτι που ισοδυναμεί με συγκαλυμμένη επιτυχία.
Η αποτυχία συνιστά επιτυχία.
«Όταν προσπαθούμε με κάθε κόστος να διασφαλίσουμε ότι θα αποφύγουμε τυχόν αποτυχίες για τον εαυτό μας- ένα τεράστιο έργο στη δουλειά, έναν ανολοκλήρωτο αγώνα δρόμου, μια πρόχειρη καινούργια ρουτίνα- είναι αδύνατο να ζήσουμε ικανοποιητικές ζωές. Το χειρότερο;
Όταν εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας να αποφεύγουν την αποτυχία, να πάρουν κάποιον κακό βαθμό, να χάσουν ένα λέι απ στο μπάσκετ, να τα διώξουν από την ομάδα ή να χωρίσουν από τον φίλο τους- τα καθιστούμε ανάπηρους ανθρώπους. Αντίθετα, μέσω της αποτυχίας εξελισσόμαστε» (σελ. 154-155).
Επίσης, η αποτυχία μας οδηγεί σε έξυπνες αντιδράσεις.
«Δεν μπορούμε να βρισκόμαστε μονίμως μέσα σε ένα ζεστό, απολύτως ελεγχόμενο περιβάλλον. Δεν μπορούμε να προγραμματίζουμε κάθε στιγμή, ούτε να προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους γύρω μας. Από πληγές και πόνο. Θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε την αβεβαιότητα του πραγματικού, του φυσικού κόσμου. Θα πρέπει να αναλαμβάνουμε ρίσκα και να επιλύουμε προβλήματα σε πραγματικό χρόνο. Θα πρέπει να μάθουμε να ακολουθούμε όσα ορίζει η ζωή.
Ακόμα και αν αυτό είναι κάτι άβολο και δύσκολο. Και ναι, ακόμα και αν συνιστά αποτυχία, ενίοτε χρειάζεται να πάρει κακούς βαθμούς πριν μάθετε να παίρνετε Α. Θα πρέπει να ξεχάσετε το πανωφόρι σας για να συνειδητοποιήσετε πως δεν θέλετε να το ξαναξεχάσετε ποτέ.
Η εξέλιξη μέσω της αποτυχίας δεν σημαίνει ότι δεσμευόμαστε να κάνουμε το ίδιο λάθος ξανά. Σημαίνει να χρησιμοποιούμε την αποτυχία ως δύναμη για να κατακτήσουμε την πραγματική ψυχική ανθεκτικότητα. Οι πεποιθήσεις για την προοπτική μας αναπτύσσονται από ιστορίες που έχουμε στο μυαλό μας. Και μας κρατούν σε μια σταθερή κατάσταση, μας κρατούν πίσω.
Το ακριβώς αντίθετο είναι η νοοτροπία εξέλιξης. Αν λειτουργείτε μέσα από μια νοοτροπία εξέλιξης, θεωρείται ότι οι δεξιότητες μπορούν να δομηθούν και να κατακτηθούν. Δεν γεννιόμαστε με αυτές, αλλά μπορούμε να τις αναπτύξουμε. Πιστεύετε ότι έχετε τον έλεγχο του πεπρωμένου σας. Μπορείτε να δουλέψετε για μια προαγωγή και να καταφέρετε να την πάρετε, το μέλλον δεν είναι σταθερό. Μπορείτε να κάνετε τρίαθλο ακόμα και αν δεν ήσαστε ποτέ δεινός κολυμβητής, Δεν μπορείτε μόνο να επιμένετε αποφασιστικά εν μέσω καραντίνας, αλλά και να δυναμώσετε στην πορεία.
Αυτό δεν θέλετε για εσάς και για τα παιδιά σας; Θέλετε να σκέφτονται: Μπορώ να το κάνω; Θέλετε να υιοθετήσουν τη στάση ‘’Δεν μπορώ έως ότου μπορέσω’’. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν με τη νοοτροπία εξέλιξης.
Νοοτροπία εξέλιξης.
Μου αρέσει να μαθαίνω καινούργια πράγματα.
Η αποτυχία θα με βοηθήσει να εξελιχθώ.
Καλωσορίζω την ανατροφοδότηση διότι μπορώ να μάθω από αυτή.
Οι αντιξοότητες με βοηθούν να γίνω πιο έξυπνος.
Μου αρέσει να δοκιμάζω πράγματα που αγχώνουν.
Η στάση μου και η σκληρή δουλειά καθορίζουν τι μπορώ να κάνω» (σελ. 151-159).
Πηγή:
Joe De Sena. 2022, 10 κανόνες για ανθεκτικά παιδιά. Εκδόσεις Διόπτρα.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου