Λόγια αγάπης, από τον Μπουσκάλια (I)

Η αγάπη δε συμβαδίζει με την απογοήτευση.

Η αγάπη δεν είναι για αυτούς που ηττώνται εύκολα ή απογοητεύονται γρήγορα.

«Αν πρόκειται να αγαπήσουμε, πρέπει να είμαστε ανοιχτοί τόσο στην ευτυχία όσο και στη δυστυχία όπου μπορεί να οδηγηθούμε, γιατί και τα δύο αποτελούν μέρος της πραγματικότητας. Δεδομένου ότι η γήινη αγάπη είναι ατελής, δε θα καταφέρουμε ποτέ να αποφύγουμε τον πόνο, αλλά όποιος αγαπά βρίσκει τρόπους να επιβιώνει από τα τραύματα. Συχνά λέω ότι δεν υπάρχει εραστής ή ερωμένη που να φέρουν επάξια τα χαρακτηρισμό και να μην είναι γεμάτοι από μικρές ουλές» (σελ. 75). 

«Η αγάπη μπορεί να φέρει απογοητεύσεις και ματαιώσεις, αλλά μόνο οι σοφοί ανάμεσά μας διδάσκονται από τέτοιες καταστάσεις. Και αυτό κάνει τους θριάμβους της αγάπης ακόμα πιο γλυκούς. Η σοφία και η ψυχική μας δύναμη αυξάνονται στη διάρκεια της ζωής μας και, πολύ συχνά, σφυρηλατούνται από τις αντιξοότητες. Μικρό τίμημα για μια τόσο πολύτιμη γνώση» (σελ. 75). 

«Όσο περισσότερο απαιτούμε αγάπη τόσο περισσότερο μας ξεφεύγει. Καμιά ικεσία, υπόσχεση, διαπραγμάτευση, μαλαγανιά, ή απειλή δεν είναι ικανή να μας εξασφαλίσει την αγάπη. Την αληθινή αγάπη μπορούμε μόνο να την κερδίσουμε» (σελ. 80).

Απόσπασμα από το βιβλίο:

Λέο Μπουσκάλια: "Γεννημένοι ν' αγαπάμε". Εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 69-83.