«Η αγάπη έχει αποκτήσει φτωχή
φήμη επειδή αφέθηκε για τόσο καιρό στα χέρια ερασιτεχνών» (σελ. 151).
«Ανακάλυψα ότι πάντα έχω επιλογές
και, μερικές φορές, πρόκειται μόνο για μια επιλογή στάσης απέναντι στα πράγματα»
(Judith Knowlton).
«Έχουμε γεννηθεί μοναδικοί, δεν
έχουμε όμοιό μας. Το μυαλό, ο χαρακτήρας και το πνεύμα μας είναι αποκλειστικά
δικά μας. Καθώς αναπτύσσουμε αυτά τα γνωρίσματα μπορεί, καμιά φορά, να βρεθούμε
στο έλεος στυγνών, απερίσκεπτων ατόμων, που θέλουν να μας μετατρέψουν σε
κλώνους τους. Αλλά όσο εμείς πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε τις επιλογές
μας, είμαστε ασφαλείς. Αυτή η μεγάλη δύναμη να επιλέγουμε μάλλον παρά να μας επιλέγουν
παραμένει δική μας για πάντα.
Ωστόσο, πάντα θα υπάρχουν
άνθρωποι που θα μας λένε ότι είμαστε ανίσχυροι, ότι είμαστε πιόνια. Το αν θα το
αποδεχτούμε ή το απορρίψουμε είναι απλώς άλλη μια δική μας επιλογή» (σελ. 154).
«Η μόνη φορά που αποτυγχάνουμε
στην αγάπη είναι όταν φορτώνουμε την αποτυχία μας στους άλλους:
Δεν έχουμε γεννηθεί τέλειοι
εραστές, συνεπώς λίγοι από εμάς καταφέρνουμε να μην κάνουμε ποτέ λάθος και να
μη γελοιοποιηθούμε. Η αγάπη όμως είναι πάντα εκεί για να τη μάθουμε και να
βελτιωθούμε. Αν είμαστε πρόθυμοι να παραδεχτούμε τα σφάλματα και τις αποτυχίες μας,
μπορούμε να τα δούμε σαν καταλύτες για αλλαγή παρά σαν λόγους για υποχώρηση»
(σελ. 155).
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Λέο Μπουσκάλια: "Γεννημένοι
ν' αγαπάμε". Εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 150-250.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου