Τα ετερώνυμα έλκονται ή αλληλοσυμπληρώνονται;

Οι αντίθετες προσωπικότητες ή οι συμπληρωματικότητες προσωπικότητες έλκονται; Και πόσο κοινά στοιχεία περιλαμβάνουν αυτοί οι δύο όροι;

Οι συμπληρωματικές συμπεριφορές και τα συμπληρωματικά στοιχεία στο χαρακτήρα αυξάνουν τη διαπροσωπική έλξη και συμβάλλουν στην εξέλιξη και πορεία της σχέσεις. Για παράδειγμα ένα άτομο με δεσποτική και αυταρχική προσωπικότητα θα μπορούσε να ταιριάξει με ένα άτομο με υποχωρητική προσωπικότητα. Επομένως, η συμπληρωματικότητα ως προς τα προσωπικά χαρακτηριστικά συμβάλλει στην ανάπτυξη της σχέσης και ασκεί επιδράσεις στη λειτουργικότητά της.

Το ερώτημα είναι τι είναι αυτό που μας ελκύει περισσότερο: τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτά που έχουμε κι εμείς ή χαρακτηριστικά που δεν έχουμε και μας αρέσει που τα βλέπουμε στους άλλους;

Θεωρείται πως τείνουμε να επιλέγουμε ανθρώπους που πιστεύουμε ότι θα μας δώσουν στοιχεία που νιώθουμε ότι μας λείπουν κι ότι δεν τα έχουμε. Υπάρχουν, δηλαδή, αυτοί που θεωρούν ότι τείνουμε να ερωτευόμαστε ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από εμάς αναζητώντας στοιχεία που εμείς δεν έχουμε καθώς και στοιχεία που τα αντιμετωπίζουμε ως μια πρόκληση. Επομένως, φαίνεται πως μας ελκύουν στοιχεία που είναι αντίθετα από τα δικά μας στοιχεία και μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά στη δική μας προσωπικότητα.  

Επιλέγοντας άτομα με διαφορετικά από εμάς χαρακτηριστικά είναι κι ένας τρόπος να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, να αναπτύξουμε στοιχεία που δεν έχουμε ή να μειώσουμε συμπεριφορές και χαρακτηριστικά που δεν είναι τόσο θετικά και δεν βοηθούν στην εξέλιξη και πορεία της σχέσης. 

Μια βαθιά σχέση μας δίνει τη δυνατότητα να εξελιχθούμε… ο άλλος αποτελεί για εμάς καθρέπτη του εαυτού μας, ενώ τα διαφορετικά –αντίθετα- χαρακτηριστικά μας βοηθούν να μάθουμε να αποδεχόμαστε τους άλλους, που είναι διαφορετικοί από εμάς…

"Η σχέση βοηθάει την προσωπική μας εξέλιξη, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Η σχέση προσθέτει. Γι' αυτό αξίζει τον κόπο. Αξίζει... τον ΚΟΠΟ (δηλαδή, αξίζει να κοπιάσουμε γι' αυτήν). Αξίζει το βάσανο που προκαλεί. Αξίζει τον πόνο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Κι όλα αυτά αξίζουν, γιατί όταν θα τα έχουμε ξεπεράσει δεν θα είμαστε πια οι ίδιοι: θα έχουμε αναπτυχθεί, θα είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι, θα αισθανόμαστε πιο ολοκληρωμένοι" (Χ. Μπουκάι)