Αμυντική απαισιοδοξία

Η αμυντική απαισιοδοξία είναι μια στρατηγική που μπορεί να βοηθήσει τους αγχωμένους ανθρώπους να χαλιναγωγήσουν το στρες και να το μετατρέψουν σε πλεονέκτημα αντί να αποτελεί εμπόδιο στη ζωή τους.

Οι αμυντικοί απαισιόδοξοι περιμένουν τα χειρότερα και περνούν αρκετό χρόνο και ενέργεια κάνοντας τα χειρότερα σενάρια στο μυαλό τους και βρίσκοντας τρόπους να αντιδράσουν. Αυτό αφορά όλες τις καταστάσεις που πιστεύουν ότι θα πάνε στραβά. Με αυτό τον τρόπο, νιώθουμε ότι έχουμε τον έλεγχο πάνω στα πράγματα και ότι μπορούμε να βρούμε τρόπους να παρέμβουμε. Φοβόμαστε πάρα πολύ την απογοήτευση και ματαίωση που θα νιώσουμε αν σκεφτούμε ότι θα είμαστε απροετοίμαστοι απέναντι σε ένα επερχόμενο γεγονός. Η αμυντική απαισιοδοξία λειτουργεί προστατευτικά για κάποιους ανθρώπους. Δεν μπορούμε όλοι να είμαστε αισιόδοξοι, δεν μπορούμε όλοι να υιοθετήσουμε και να ακολουθήσουμε μια θετική στάση απέναντι στα πράγματα. 

Η αμυντική απαισιοδοξία είναι μια στρατηγική που μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τις αγχωτικές σκέψεις αντί να τις αγνοούμε ή να νιώθουμε ότι μας πνίγουν. Πρόκειται δηλαδή για ένα τρόπο που μας κάνει να αντιμετωπίσουμε ή να διαχειριστούμε καλύτερα το άγχος που βιώνουμε ή τους φόβους που έχουμε.

Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν λειτουργούμε, ούτε σκεφτόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Για αυτό κάποιες φορές είναι καλό να προσαρμοστούμε στον τρόπο σκέψης μας. Αν γενικά έχουμε μια τάση για απαισιοδοξία, ας σκεφτούμε μήπως τελικά μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την απαισιοδοξία και να τη χρησιμοποιήσουμε για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από το άγχος και τις φοβίες. Σίγουρα είναι πιο βοηθητικό να αντιμετωπίσουμε παρά να αγνοήσουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα, μετατρέποντας το άγχος από αρνητικό σε ένα παραγωγικό και δημιουργικό συναίσθημα. 

Η αλήθεια είναι πως η προδιάθεση του ατόμου για αισιοδοξία ή απαισιοδοξία είναι λίγο δύσκολο να αλλάξει. Επομένως, από το να προσπαθούμε να πετύχουμε μια αλλαγή θα μπορούσαμε να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας στην αναγνώριση της προδιάθεσής μας και να προσαρμοστούμε στα υπάρχοντα δεδομένα. Κανείς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως απόλυτα αισιόδοξος ή απαισιόδοξος. Αυτό εξαρτάται από τις συνθήκες, τις καταστάσεις, τη φάση της ζωής μας, τους άλλους γύρω μας, τον τρόπο σκέψης καθώς και τον τρόπο που έχουμε δει ότι μας προστατεύει. 

Ίσως μας βοηθάει περισσότερο ή μας καθησυχάζει να σκεφτόμαστε ότι περιμένουμε τα χειρότερα, να ανησυχούμε για την τροπή των πραγμάτων, να εξετάζουμε προσεκτικά όλες τις πιθανές εκβάσεις, ενώ μπορεί να φοβόμαστε ότι δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στους σκοπούς και τους στόχους μας. 

Κάποιους ανθρώπους η απαισιοδοξία δεν τους κάνει να παρατήσουν κάτι που τους αγχώνει. Αντίθετα, τους οδηγεί σε μεγαλύτερη προσπάθεια για να τα καταφέρουν. Μπορεί η ενασχόληση με την εύρεση πολλών διαφορετικών τρόπων για ένα πρόβλημα να τους βγει σε καλό, γιατί έτσι θα είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν απρόσμενες καταστάσεις.

Σίγουρα ο απαισιόδοξος έχει δίκιο τις περισσότερες φορές, όμως ο αισιόδοξος περνάει καλύτερα.  (Ρόμπερτ Χάινλαϊν)