Διαβάζοντας το βιβλίο: Λάχεσις

Της Μαρίας Πρινάρη- Καρκαβατσάκη

 

«Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, αν υπάρχει κάποιος λόγος που γίνονται όλα…»

«Η Άννα ζει μια ευτυχισμένη ζωή και κάνει όνειρα για το μέλλον. Κάποια μέρα, αποχαιρετά τον επίγειο παράδεισο της εφηβείας της κι ανοίγει τα φτερά της, για να πετάξει μακριά και να κατακτήσει τη ζωή. Παίρνει μαζί της σαν κληρονομιά, ένα μεγάλο μυστικό και τα σοφά λόγια της προγιαγιάς της, αποφασισμένη να τα κρατήσει φυλαχτό.

Η ζωή, όμως, είναι μια μεγάλη ανατροπή κι αυτό η Άννα δεν το είχε υπολογίσει. Αναγκάζεται να εγκαταλείψει τους στόχους και τα όνειρά της που μετατρέπονται σε εφιάλτες και τη στοιχειώνουν.

Αδιέξοδο η ζωή της, ο γάμος της κόλαση. Ο άντρας της, ένας χειριστικός, βίαιος κι επικίνδυνος άνθρωπος, γίνεται τροχοπέδη στα σχέδιά της, εξουσιαστής και δυνάστης της…»

‘Ένα βιβλίο αληθινό, που σε φέρνει μέσα στην πραγματικότητα της Άννας, δημιουργώντας ένα σύνολο από συναισθήματα: συμπόνια, κατανόηση και τρυφερότητα για αυτό το κορίτσι, αλλά ταυτόχρονα θυμό, εκνευρισμό και προβληματισμό. Ένα θέμα πολύ επίκαιρο: η ενδοοικογενειακή βία. Πόσο δύσκολο είναι να δει κάποιος που εμπλέκεται μέσα σε μια τέτοια κατάσταση τα πράγματα με καθαρό τρόπο; Πόσο κοντά είναι η ζωή με τον θάνατο; Και πόσο το θύμα μπορεί να έχει τον έλεγχο της κατάστασής του;

Η Άννα θα μπορούσε να είναι το κορίτσι της διπλανής μας πόρτας, το κορίτσι του οικογενειακού περιβάλλοντός μας, εμείς οι ίδιες… αρκεί να βρούμε το κατάλληλο άτομο την κατάλληλη στιγμή. Πόσο εύκολο είναι να μπερδέψουμε την κτητικότητα με την αγάπη, τον έλεγχο με την προσοχή, την απολυτότητα με τη φροντίδα; Σχέσεις όπου το άτομο βιώνει έναν φαύλο κύκλο και  δεν μπορεί να καταλάβει ποιος είναι εχθρός και ποιος όχι.

«Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε βασανίζει»… όσο κι αν αντηχούσαν στα αυτιά της τα λόγια της γιαγιάς Αγγέλας, η Άννα δεν μπορούσε να τα κάνει πράξη…

Η Άννα βιώνει μια ιδιαίτερα τραυματική κατάσταση, χωρίς όμως να έχει το τέλος που έχουμε συναντήσει σε άλλες περιπτώσεις μέσα στην κοινωνία. Η Άννα φέρει πολλά τραύματα, αλλά είναι αποφασισμένη να προχωρήσει και τότε… θα βρεθούν στον δρόμο της και οι κατάλληλοι άνθρωποι. Πρόκειται για ένα βιβλίο με αισιόδοξη έκβαση… όσα κι αν είναι τα βάσανα και τα τραύματα μας δείχνει πως μπορούμε να συνεχίσουμε να ελπίζουμε… να ονειρευόμαστε… να ζούμε…

«Η πρώτη και πιο υψηλή νίκη για έναν άνθρωπο, είναι να κατακτήσει τον εαυτό του!» (σελ. 350).

 

Πηγή:

Μαρία Πρινάρη- Καρκαβατσάκη. 1923. Λάχεσις. Εκδόσεις Αγγελάκη.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.