Το θεατρικό έργο «Το γλυκό πουλί της νιότης» διαδραματίζεται στον αμερικανικό Νότο στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και αποτελεί ένα έργο που έκανε και κάνει μεγάλη επιτυχία, ενώ μιλάει για την αποτυχία.
Κεντρικά πρόσωπα του έργου είναι η Αλεξάντρα ντελ Λάγκο, μία διάσημη σταρ του Χόλλυγουντ με τη λάμψη της σε φθίνουσα πορεία, και ο Τσανς Γουέην, ένας γοητευτικός επαγγελματίας συνοδός κυριών με όνειρα για να κάνει καριέρα ηθοποιού. Και οι δύο αντιμετωπίζουν το φάσμα της αποτυχίας και τις επιπτώσεις του χρόνου.
Η Αλεξάντρα ντελ Λάγκο καταφεύγει στο αλκοόλ, τις ουσίες και στον αγορασμένο έρωτα, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τη χαμένη της εικόνα και αίγλη. Ο Γουέην βιώνει τη φαντασίωση της κοινωνικής ανέλιξης, ενώ ελπίζει ότι θα έρθει σε επανασύνδεση με την αγαπημένη της πρώτης νιότης του, τη Χέβενλυ. Και οι δύο είχαν επενδύσει αρκετά στην εικόνα τους, χωρίς όμως να έχουν καταφέρει να πετύχουν ή να διατηρήσουν την κορυφή. Εμφανίζονται συντετριμμένοι, ενώ βιώνουν έντονη ματαίωση, ανάγκη για επιβίωση και ζωή και απουσία κάθε ελπίδας.
Σύμφωνα με τον πρόλογο του βιβλίου: «Εύκολα λογοπαίζοντας, λένε οι Αμερικανοί πως ο Τεννεσσή Ουίλλιαμς είναι ‘ένας από τους λίγους τυχερούς που στήριξαν μια τεράστια επιτυχία στην Αποτυχία’. Και το δίχως άλλο, τα έργα του Ουίλλιαμς δραματοποιούν όλα, θρηνητικά, την αποτυχία και τους αποτυχημένους, τα όνειρα και τις απογοητεύσεις, τις ελπίδες και τη μάταιη προσδοκία τους. Ωστόσο, ο αφορισμός αυτές παραγνωρίζει ένα άλλο βασικό στοιχείο του έργου του – ένα στοιχείο που, στο Γλυκό πουλί της νιότης παίρνει επίμονα, βασανιστικά, τον πρώτο ρόλο: το στοιχείο του Χρόνου» (σελ. 9).
Η Αλεξάντρα και ο Τσανς, οι ευκαιριακοί εραστές, καταλήγουν σ’ ένα ξενοδοχείο στη γενέτειρα του Γουέην, σε μια πόλη η οποία απέχει από το περιβάλλον των δύο βασικών χαρακτήρων. Μια πόλη που κυριαρχείται από τη βία και τον ρατσισμό, χαρακτηριστικά τα οποία παίρνουν υπόσταση στο πρόσωπο του Μπος Φίνλεϋ, πολιτικού παράγοντα της περιοχής και πατέρα της Χέβενλυ.
Ο Φίνλεϋ θεωρώντας ότι ο Τσανς είναι υπεύθυνος για το αφροδίσιο νόσημα της κόρης του που κατέληξε στην υστερεκτομή της, έχει απειλήσει τον νέο με ευνουχισμό, εάν πλησιάσει στην πόλη. Η απειλή γίνεται πραγματικότητα τη στιγμή που η Αλεξάντρα ντελ Λάγκο δέχεται το σωτήριο τηλεφώνημα με το οποίο την καλούν για ένα νέο καλλιτεχνικό ξεκίνημα.
«Ο Χρόνος και η Αποτυχία στοιχειώνουν το έργο του Ουίλλιαμς. Είναι δίδυμοι εχθροί, που λεηλατούν, ερημώνουν, αφανίζουν τη ζωή κι ο ένας δεν υπάρχει, σαν δραματικό στοιχείο, χωρίς τον άλλο. Ο Χρόνος, ο γερο-κλέφτης με το αθόρυβο βήμα, διαβρώνει, υπονομεύει, ξεσκίζει, σωριάζει καταγής τα νιάτα, τα όνειρα, τις ελπίδες, τις προσπάθειες, υψώνοντας στη θέση τους το σαρδονικό σκιάχτρο της Αποτυχίας» (σελ. 9).
Πηγή:
Πλωρίτης, Μάριος. (1990). Πρόλογος στο Tennessee Williams – Το γλυκό πουλί της νιότης. Δωδώνη: Αθήνα-Γιάννινα.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου