Η ταινία «The bookshop», που σκηνοθέτησε η Isabel Coixet και στηρίζεται στο μυθιστόρημα της Penelope Fitzgerald προβλήθηκε το 2017 και περιγράφει το θάρρος, την αποφασιστικότητα και την τόλμη μιας γυναίκας, η οποία έρχεται αντιμέτωπη με τη σκληρότητα, τη δύναμη και την εξουσία των ανθρώπων. Ο βασικός προβληματισμός που δημιουργείται είναι: πόσο καθοριστικό ρόλο μπορεί να παίξουν αυτοί που έχουν την εξουσία και πόσο κακό μπορεί να προκαλέσει ένας άνθρωπος σε κάποιον άλλο μόνο και μόνο γιατί μπορεί; Είναι στη φύση των ανθρώπων αυτές οι συμπεριφορές;
Μια δραματική ταινία, που εξελίσσεται σε ένα χωριό της Αγγλίας το 1959, όπου μια νεαρή γυναίκα αποφασίζει να ανοίξει ένα βιβλιοπωλείο. Βρίσκεται σε μια επαρχιακή πόλη της Αγγλίας, όπου δεν υπάρχει κανένα βιβλιοπωλείο και οι περισσότεροι κάτοικοι δεν διαβάζουν και δεν ενδιαφέρονται για τα βιβλία. Είναι μια μικρή πόλη, όπου όλα γρήγορα μαθαίνονται και οι αλλαγές, που μπορεί να αποτελέσουν στοιχείο πνευματικής αφύπνισης δεν επιτρέπονται. Η απόφαση της κυρίας Γκριν θα αποτελέσει πεδίο πολιτικής διαμάχης, καθώς μέσα από την εξουσία του πολιτικού χώρου θα προσπαθήσουν να της καταστρέψουν το δημιούργημά της. Οι περισσότεροι κάτοικοι τάσσονται κατά του ανεπιθύμητου εχθρού, της ξένης. Η επαφή με ριζοσπαστικά δημιουργήματα της εποχής, όπως η «Λολίτα» του Ναμπάκοφ και το «Φαρενάτι 451» του Ρέι Μπράντμπερι συμβάλλει στην αφύπνιση αυτής της συντηρητικής πόλης. Το ερώτημα είναι: το θάρρος αρκεί για να μπορέσεις να παλέψεις για το όνειρο που έχεις; Το μόνο στήριγμά της ήταν ένας ηλικιωμένος άνδρας, ο οποίος δεν είχε επαφή με κανέναν από τους κατοίκους της περιοχής και ήταν και ο μόνος που του άρεσε πολύ το διάβασμα.
Η ηρωίδα με μια ρομαντική ματιά αποφασίζει να ασχοληθεί με αυτό που όλα τα χρόνια αγαπούσε και αυτό που αποτέλεσε την παρηγοριά της μετά τον θάνατο του συζύγου της. Η ίδια αισιόδοξη και με μεγάλη πίστη και αφοσίωση σε αυτό που επιθυμεί καταφέρνει να ξεπεράσει ένα σωρό εμπόδια και να ολοκληρώσει το όνειρό της, όχι όμως για πολύ, καθώς όταν πλέον επιτεύχθηκε το σχέδιο της ο πόλεμος που δέχεται γίνεται πιο έντονος και δύσκολα προσπελάσιμος. Η υλοποίηση του ονείρου αντιμετωπίζεται ως μια απειλή για την κοινωνία, όπου κανείς δεν διαβάζει… Ένας κάτοικος αναφέρει: «Τα βιβλία με εξουθενώνουν». Ακόμη και μια μαθήτρια που πήγε ως υπάλληλος στο βιβλιοπωλείο επαναλαμβάνει διαρκώς ότι δεν της αρέσει το διάβασμα.
Η ταινία αποτυπώνει τις συγκρούσεις ανάμεσα στις διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, δείχνει πόσο εύκολο είναι για την ανώτερη τάξη να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο ώστε να επιβάλλει τις απόψεις και τις αποφάσεις της. Η ηρωίδα προσπαθεί να δει με ένα πιο ρομαντικό τρόπο τους ανθρώπους και να συμβάλλει στο κοινό καλό, δείχνοντας την αγάπη της για τα βιβλία και σε άλλους ανθρώπους. Σε ένα σημείο της ταινίας αναφέρει: «Παρίστανε ότι οι άνθρωποι δεν είναι εξολοθρευτές και εξολοθρευόμενοι», ενώ η ίδια πίστευε ότι όταν υπάρχει ζωή, υπάρχει και ελπίδα. Η ταινία ολοκληρώνεται με τα εξής λόγια:
«Είχε πραγματοποιήσει ένα όνειρο και της το πήραν πίσω. Αλλά αυτό που είχε βαθιά μέσα της ήταν κάτι που δεν μπορεί κανείς να της πάρει το θάρρος της». Το θάρρος και το πάθος της για τα βιβλία είναι εμφανές σε όλη την ταινία. Και ο προβληματισμός που δημιουργείται είναι: πόσο σημαντικό είναι να τολμάμε, να μην παραιτούμαστε, να μην απογοητευόμαστε; Πόσο σημαντικό είναι να παραμένουμε πιστοί και αφοσιωμένοι σε ότι αγαπάμε και επιθυμούμε;
«Ποτέ δεν αισθάνεται κανείς μόνος μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο».
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου