«Ο Sanley Schachter (1964) πρότεινε μια θεωρία συναισθημάτων βάσει της οποίας συμπεραίνουμε ποιο συναίσθημα βιώνουμε με τον ίδιο τρόπο που συμπεραίνουμε τι είδους άτομο είμαστε ή τι μας αρέσει. Σε κάθε περίπτωση, παρατηρούμε τη συμπεριφορά μας και στη συνέχεια ερμηνεύουμε για ποιο λόγο συμπεριφερόμαστε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Η μόνη διαφορά με αυτούς τους τύπους συμπερασμάτων είναι το είδος της συμπεριφοράς που παρατηρούμε.
Ο Schachter λέει ότι παρατηρούμε τις εσωτερικές μας συμπεριφορές – τον βαθμό διέγερσης της φυσιολογίας μας που βιώνουμε. Αν αισθανθούμε διέγερση, τότε προσπαθούμε να καταλάβουμε τι την προκαλεί. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι πηγαίνετε μια μέρα για τρέξιμο, για μια διαδρομή 3 χιλιομέτρων και έπειτα γυρνάτε στο διαμέρισμά σας με τα πόδια. Στρίβετε σε μια γωνία και σχεδόν πέφτετε πάνω σε ένα εξαιρετικά ελκυστικό άτομο από το τμήμα ψυχολογίας που μόλις έχετε γνωρίσει. Η καρδιά σας χτυπάει, και αισθάνεστε λίγο ιδρωμένοι. Είναι επειδή ανθίζει ο έρωτας ανάμεσα σε εσάς και τη νέα σας γνωριμία ή απλά επειδή μόλις είχατε πάει για τρέξιμο;
Η θεωρία του Schachter ονομάζεται θεωρία συναισθημάτων δύο παραγόντων, επειδή η κατανόηση των συναισθηματικών μας καταστάσεων απαιτεί δύο βήματα: Πρέπει πρώτα να αισθανθούμε τη φυσιολογική διέγερση και, στη συνέχεια, πρέπει να αναζητήσουμε μια κατάλληλη ερμηνεία ή ονομασία γι’ αυτήν. Επειδή είναι εγγενώς δύσκολο να ονοματίσουμε τις καταστάσεις της φυσιολογίας μας, χρησιμοποιούμε πληροφορίες σχετικές με την κατάσταση για να μας βοηθήσουν να κάνουμε μια απόδοση για την αιτία της διέγερσης» (σ. 157).
Πηγή:
Aronson, E., Wilson, T.D. & Sommers, S.R. (2020). Κοινωνική Ψυχολογία. Τζιόλα.
Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου