«Σήμερα, οι ψυχοθεραπευτές που ασχολούνται με προβλήματα γάμου βλέπουν όλο και περισσότερα ζευγάρια στα οποία οι ρόλοι άντρα- γυναίκας εξακολουθούν να έχουν την ακραία τους μορφή αλλά εμφανίζονται αντεστραμμένοι.
Στο Ερμαφρόδιτο Ζευγάρι- που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι ιδανικό αφού κάθε σύντροφος μπορεί να παίρνει ότι καλύτερο και από τα δύο φύλα- ο άντρας είναι ευαίσθητος και επικοινωνιακός, ενώ η γυναίκα δυνατή και διεκδικητική. Σ’ αυτή τη σχέση ο άντρας ερωτεύεται μια γυναίκα που θεωρεί δυνατή και ανεξάρτητη, και μπορεί να τη σέβεται, και η γυναίκα ερωτεύεται κάποιον άντρα που θεωρεί συναισθηματικά υποστηρικτικό και μαζί του μπορεί να δεθεί ψυχικά».
«Όταν οι ρόλοι των δύο φύλων πάρουν την ακραία τους μορφή μέσα σε ένα ζευγάρι, άσχετα αν είναι παραδοσιακό ή έχει σύγχρονη μορφή με αντίστροφους τους ρόλους άντρα-γυναίκας, αυτό που χρειάζεται είναι να βρεθεί η μέση οδός. Πάνω από όλα, χρειάζεται να καταφέρουν να αποδεχτούν την αμφιθυμία τους για το φύλο του συντρόφου τους».
Alon Gratch. (2005). Αν η αγάπη μπορούσε να σκεφτεί… Αθήνα: Εκδόσεις Θυμάρι, σελ. 265-268.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου