Ερωτήσεις για σεξουαλικά θέματα παιδιών

«Ο γονιός θα πρέπει να έχει συχνή επαφή με το σχολείο και τους δασκάλους, από όπου θα αντλεί πληροφορίες σχετικά με τη συμπεριφορά του παιδιού του, γιατί πολλές φορές οι δάσκαλοι μπορεί να μη μας ενημερώνουν όταν πέσει στη δική τους αντίληψη κάτι τέτοιο, από φόβο μήπως το γεγονός αυτό αποκτήσει προεκτάσεις αρνητικές για το ίδιο το σχολείο. Ακόμη μπορεί να φοβούνται το δικό μας θυμό και την αντίδρασή μας απέναντι σ’ ένα τέτοιο γεγονός.

Ως γονείς οφείλουμε να εξηγήσουμε στο παιδί ποια είναι τα όρια και να του δώσουμε να καταλάβει ότι αυτά τα όρια οφείλει να τα σεβαστεί και να τα υπηρετήσει, γιατί διαφορετικά πράγματι θα υπάρξουν συμπεριφορές απέναντί του που θα έχουν χαρακτήρα τιμωρητικό ή απορριπτικό. Και κυρίως να του δώσουμε να καταλάβει ότι εννοούμε αυτά που λέμε και ότι δεν έχει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των γονεϊκών θέσεων και των θέσεων του σχολείου.» (σελ. 81-82).

«Πολλές φορές το παιδί προσπαθεί να έρθει σ’ επαφή με το σώμα μας, κατ’ αρχάς από περιέργεια, κυρίως επειδή το δικό μας σώμα του προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση και αίσθηση.

Δεν πρέπει να ενισχύουμε τέτοιες συμπεριφορές, αντίθετα καλό είναι να αποφεύγουμε να αγγίζει τα γεννητικά όργανα ή το στήθος μας. Το παιδί πρέπει να μάθει ότι αυτές οι περιοχές είναι προσωπικές και μεγαλώνοντας θα αναπτύξει και το ίδιο στο σώμα του αυτές τις ιδιαίτερες ζώνες, τις οποίες πρέπει να σέβεται και να οριοθετεί» (σελ. 83).

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Θάνου Ασκητή, "Γονείς και παιδί. Απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα", Αθήνα: Λιβάνη, 2006, σελ.78-88.